Hoofdstuk 1.
Ik heb een baan gevonden. Eindelijk. Het is wel niet bij ons in de
buurt. Maar helemaal in Den Haag. Dus ik moet op kamers gaan wonen. Weg
bij mijn ouders in het kleine dorpje ergens in het zuiden. Ik ga naar
de grote stad.
Dus zet ik een advertentie in een krant. Koop een paar kranten en ga
een paar adressen af. Maar het is niet veel bijzonders. Op de
advertentie krijg ik een paar brieven. Weer een paar adressen langs.
Maar nee, het loopt niet erg. Maar dan komt er weer een enveloppe met
een paar brieven. De eerste is niets. Dan de tweede maar. Er staat een
telefoonnummer bij, maar verder niet veel informatie. Alleen dat er een
kamer voor mij vrij is.
Dus bel ik het nummer. Ik krijg een vrouw aan de lijn. Een stem van een
wat oudere vrouw. Ik zeg waarvoor ik bel en de vrouw geeft het adres op
om eens langs te komen. Ik maak een afspraak voor vanavond acht uur.
Het valt mee. Het is een iets betere buurt dan de rest van de brieven.
Ergens achter de Frederik Hendriklaan. Ik zoek het adres op. Het lijkt
een dubbel bovenhuis. Toch maar aanbellen.
De deur gaat automatisch open en ik sta voor een trap naar boven.
Vanuit de hoogte hoor ik een stem. Ik reageer:
'Ik heb vanmiddag met U gebeld, ik kom voor de kamer mevrouw.'
'Komt U maar boven.'
Ik klim de trap op. Op de eerste ?tage wacht een vrouw op mij. Ik ga
naar haar toe: 'goede avond mevrouw. Ik ben Syl..., Syl van Amoren. Ik
...'
'Komt U maar binnen.'
Ik volg haar een kamer in. Het is een grote, prachtig ingerichte kamer.
'Gaat U zitten,' klinkt het dan.
Ik ga op de aangewezen bank zitten. Nu pas kan ik de vrouw beter zien.
Ik schat haar op een jaar of vijftig. Maar ze ziet er nog behoorlijk
uit. En ze is vrij groot. Zelfs iets groter dan ik. En ik ben ongeveer
een meterachtenzeventig. Haar jurk is behoorlijk laag uitgesneden en
een deel van haar borsten puilt boven de jurk uit. In de rok zit een
redelijk lange split, die een deel van haar been laat zien. En als zij
een pas doet zie ik zelfs een stukje bloot boven haar nylons. Ze is
overdadig opgemaakt, een beetje te en ze heeft lichtblond haar, dat tot
op haar schouders valt.
Ook zij heeft mij intussen opgenomen. Dan zegt zij: 'wilt U soms eerst
een kopje koffie?'
Even aarzel ik. Maar dan: 'als-t-u-blieft mevrouw.'
Ze gaat de kamer uit. Na een paar minuten komt zij terug. Ze draagt een
dienblad met twee kopjes, een melkkannetje en een suikerpot. De vrouw
zet het kopje voor mij neer en vraagt of ik suiker en melk moet.
'Graag mevrouw, een beetje suiker en een klein beetje melk.'
De vrouw gaat nu schuin tegenover mij zitten. 'U komt dus voor de
kamer. Mag ik vragen waar U vandaan komt?'
'Ik kom uit Brabant mevrouw. Mijn ouders wonen daar. Maar ik heb een
baantje hier in de stad gevonden en dus zoek ik hier een kamer. Het is
te ver om elke dag op en neer te reizen.'
'Ik denk wel dat de kamer U zal bevallen. Het is een ruime kamer.'
'Is er ook een badkamer bij en iets waar ik een beetje kan koken,
mevrouw ...?' Ik kom er achter dat ik nog niet weet hoe zij heet.
Maar ook nu noemt zij haar naam nog niet. 'Nee, Uw kamer is op de
bovenste ?tage en de badkamer is op deze ?tage. Het is een gezamenlijke
badkamer. Ook de keuken zult U met mij moeten delen. Ik hoop dat dat
geen bezwaar is?'
Ach, ik heb liever iets voor mijzelf. Maar als de kamer meevalt, dan
kan ik daar wel overheen stappen. Wat heb ik verder te vrezen?
'Ach, het is niet zo erg,' antwoord ik dan ook en neem een slokje van
mijn koffie.
'Hoe was Uw naam ook weer?'
'Eh...Syl mevrouw. Syl Amand van Amoren.'
'En hoe oud ben je eigenlijk?'
'Achttien mevrouw. Over een klein half jaar word ik negentien.'
'Dat is nog erg jong, Syl.'
'Eh... ja mevrouw..., en ik ben blij dat ik toch een baantje heb
gevonden.'
'Waar ga je werken?'
'Bij een accountantsbureau mevrouw ...'
'Heb je een meisje, Syl?'
Verwonderd kijk ik haar aan. Wat heeft dat er nu mee te maken? Maar dan
zeg ik: 'nee mevrouw..., ik heb geen verkering of zo.'
'Goed, als je kopje leeg is, zal ik de kamer laten zien.'
'Graag mevrouw.'
Vlug drink de rest van mijn koffie op. De vrouw staat op en gaat dan
voor naar de gang. Voor mij uit gaat zij de trap op. Ze heeft nog
prachtige benen. En ik zie er een heel stuk van door die split in haar
rok.
Ik moet even slikken.
Maar boven loopt zij naar het uiteinde van de gang en maakt een deur
open. 'Zo, dit is dan de kamer, Syl.'
Achter haar stap ik de kamer in. Het is best een grote kamer.
Verwonderd kijk ik rond. Alles is in zachte pastelkleuren. Eigenlijk is
het een beetje vrouwelijk ingericht. Er is een groot tweepersoonsbed,
een grote vierdeurskast langs de muur, een zitje, een toilettafel en
een wastafel. En een deur naar een andere ruimte. Maar die deur is
dicht.
Ik loop even wat rond. Op de vloer ligt een dikke, pluizige
vloerbedekking. Op het bed ligt een satijnen sprei. Het ziet er best
goed uit. Maar ze zal zeker wel behoorlijk iets vragen voor die kamer.
Misschien kan ik het helemaal niet betalen. En bovendien. De vrouw is,
ja ik weet hoe ik dat moet zeggen. Misschien ben ik er een beetje bang
voor. Ze heeft gewoon wat overwicht op mij.
'Wat vindt U er van.'
'Het is een mooie kamer. Maar... maar wat kost het..., mevrouw.'
'Daar zullen we het dadelijk over hebben. Maar ik zal eerst mijn
dochter even er bij halen. Zij heeft de kamer hiernaast en zij moet het
ook goed vinden dat U de kamer krijgt. Per slot van rekening zijn deze
kamers alleen maar gescheiden door die deur.'
Verbaasd kijk ik haar aan. Ze heeft ook nog een dochter. Aarzelend
antwoord ik: 'eh... ja mevrouw... vanzelfsprekend ... mevrouw.'
'Ik haal haar even. Gaat U even zitten.'
Ik neem plaats en de vrouw verlaat de kamer. Stil kijk ik de kamer
rond. Ja, het is best een prachtige kamer. Die zachte pastelkleuren
maken het een beetje vrouwelijk, maar wat kan mij dat schelen.
Maar dan komt de vrouw terug. Achter haar nog een vrouw. Het is
werkelijk een schoonheid. Niet zo jong meer. Maar heel lang blond haar
tot halverwege haar rug. En net als haar moeder overdadig opgemaakt. Ze
draagt een strak, zwart leren rokje en daarboven een zwarte bloeze die
weinig te raden overlaat. Ze draagt er geen BH onder en haar borsten
zijn duidelijk in de flinterdunne stof te zien. Verder draagt ze dunne
zwarte nylons en een paar zwarte schoentjes met superhoge naaldhakken.
Ze torent dan ook zeker een twintigtal centimeters boven mij uit.
De vrouw zegt dan: 'liefje, dit is Syl. Syl van Amoren zou graag deze
kamer willen hebben. Maar ik vind dat jij ook mag meepraten. Ga even
zitten.'
Het meisje komt schuin tegenover mij zitten en de vrouw gaat naast mij
op het tweezitsbankje zitten. Bewonderend kijk ik naar het grietje.
Maar de vrouw naast mij vervolgt: 'Syl is achttien jaar en komt hier
werken. En Syl heeft geen verkering. Geen meisje, niet waar Syl?'
'Nee mevrouw.'
'Ook geen vriendje?'
'Nee..., natuurlijk niet...'
Dan vraagt het meisje: 'wanneer wil je hier komen?'
Ze heeft een prachtige stem, een beetje donker, een beetje zwoel. Net
als haar moeder eigenlijk.
'Het liefst zo vlug mogelijk juffrouw. Ik heb nu een kamer in een
hotelletje en dat kost mij eigenlijk te veel.'
Dan zegt de oudere vrouw: 'zullen we naar beneden gaan, dan kunnen we
over de prijs en de andere condities praten.'
De twee staan op en ik volg hun voorbeeld. Achter hen aan ga ik mee
naar beneden. In de hal zegt de vrouw: 'hier is de badkamer. Ik zal die
eerst even laten zien.'
Het is een grote badkamer, een groot bad, een douche, een dubbele
wastafel, een WC en een bidet. In een afgescheiden hoek staan een
wasmachine en een wasdroger. 'Dat is de deur naar mijn slaapkamer,'
zegt de vrouw nog.
Daarna laat zij mij nog de keuken zien. Ook die is groot en van alle
gemakken voorzien. Het ziet er allemaal even luxueus uit. Ik ben bang
dat ik de prijs voor de kamer nooit kan betalen.
Maar dan gaan we terug naar de salon. 'Wilt U nog iets drinken,' vraagt
de oudere vrouw.
'Eh... ach ...maar...'
Maar ze onderbreekt me: 'ik schenk wel iets voor ons in.'
Ik ga weer op de bank zitten, de jongere vrouw in de stoel tegenover
mij. De oudere vrouw heeft drie glaasjes ingeschonken. Drie glaasjes
likeur. De vrouw glimlacht: 'op onze kennismaking, Syl.'
'Eh... ja mevrouw...'
Weer lacht ze: 'ik zal je eerst eens de prijs voor de kamer vertellen.
Dan kan je zeggen of je de kamer kan betalen, Syl.'
'Graag mevrouw.'
Ze noemt de prijs. En die valt best mee. Het is ongeveer de prijs die
ik kan opbrengen. En het is niet veel voor een dergelijke luxueuze
kamer. Maar aan de andere kant, voor de badkamer moet ik naar beneden.
Dus antwoord ik: 'ik wil de kamer graag hebben mevrouw.'
'Goed,' de vrouw wendt zich tot haar dochter, 'kan jij er ook mee
instemmen dat Syl de kamer krijgt.'
Het is even stil. De jongere vrouw bekijkt mij uitgebreid. Ik bloos
onder haar blikken. Dan zegt ze: 'ja Erna, ik denk dat Syl de juiste is
voor de kamer.'
'Goed, dat is dan afgesproken.'
Eh... dank u wel mevrouw,' antwoord ik schuchter.
De oudere vrouw vervolgt dan: 'ik zal ons eerst even voorstellen, Syl.
Dan weet jij tenminste ook met wie je te maken hebt. Ik heet Erna. Erna
van Minnaart en mijn dochter heet Severa, Severa van Minnaart. Ik denk
dat het beste is dat je ons gewoon bij onze voornaam noemt. Dat is het
eenvoudigste. Ik hoop dat je daar geen bezwaar tegen hebt, Syl.'
Eh... nee hoor..., natuurlijk niet... mevrouw... eh... Erna...'
'Jij werkt dus bij een accountantskantoor hier in de stad, nietwaar?'
'Eh... ja mevr...Erna...'
'Wij werken beiden voor een lingeriebedrijf. We gaan met lingerie naar
clubjes dames en demonstreren daar de lingerie. Wij proberen daar dan
de lingerie te verkopen en krijgen daar een bepaald percentage voor.
Over het algemeen zijn dat middagclubjes hier in de omgeving van Den
Haag, dus zijn wij 's-morgens en 's-avonds meestal vrij.'
Het is even stil. Ik moet dat even verwerken. Ze demonstreren lingerie.
Dat zou ik ook wel eens willen zien. Die Severa zal er best leuk
uitzien in een leuke babydoll.
Ik voel dat Severa mij weer zit op te nemen. Weer word ik rood onder
haar blikken. Dan vraagt ze: 'je bent achttien jaar, nietwaar?'
'Ja juffr... eh Severa...'
Haar moeder zegt dan: 'ik denk dat je ook wel mag weten hoe oud wij
zijn Syl. Je komt per slot van rekening in ons gezin en dan mag je wel
iets meer weten. Ik ben achtenveertig en Severa is dertig. Ik ben een
jaar of twintig geleden van mijn man gescheiden. Zo dan ben je ook op
de hoogte.'
Verbaasd kijk ik op. Haar had ik wel van die leeftijd geschat, maar de
dochter is een stuk ouder. Ik dacht dat zij begin de twintig zou zijn.
Een leuk grietje. Maar zij is al dertig. Eigenlijk valt dat tegen. Voor
mij dan.
Voorzichtig nip ik aan mijn likeurtje. Het is behoorlijk zoet en
behoorlijk sterk.
Als mijn glas leeg is, vraag ik: 'wanneer kan ik hier komen... eh ...
Erna...?'
'Wat ons betreft morgen al. Morgenavond na je werk, is dat goed?'
'Heel erg graag mevrouw...Erna... Om acht uur, kan dat?'
'Ja hoor afgesproken. Morgenavond acht uur.'
'Dank u wel ... Erna.'
Het is even stil, dan zeg ik: 'ik dank u wel voor alles. Dan ... dan ga
ik maar... Nog een prettige avond en ... tot morgen ...'
'Goed Syl. Ik breng je even naar de trap.'
De vrouw loopt mee tot aan de trap. Ik geef haar een hand: 'dank u
wel... Erna..., dank u wel...'
'Geen dank, m'n jongen... tot morgen.'
Ik roets de trap af, naar beneden. Buiten op straat haal ik opgelucht
adem. Ik heb een kamer. Het is gelukt.
Hoofdstuk 2.
De volgende dag kruipt voorbij. Het duurt een eeuwigheid eer de werkdag
om is. 's-Avonds eet ik vlug iets in een snackbar. En daarna ga ik mijn
koffer pakken. Veel heb ik niet mee te nemen. Het costuum dat ik
aanheb, mijn costuum voor de zondag, een paar shirtjes, een tweetal
truien, twee spijkerbroeken, wat ondergoed, wat sokken en een extra
paar schoenen. Meer is het niet. Het gaat allemaal in die ene koffer
die ik rijk ben.
Ik schrijf een briefje naar huis met het nieuwe adres. Vertel er bij
dat ik een best aardige kamer heb gevonden bij een paar aardige mensen.
Ik schrijf er niet bij dat het een moeder en een dochter is. Waarom
niet? Ik weet het niet.
Als ik klaar ben ga ik op stap. Bij de brievenbus doe ik de brief op de
post en daarna pak ik de bus in de richting van de Frederik
Hendriklaan. Naar mijn nieuwe tehuis.
Even na achten ben ik er. Ik bel aan en de deur gaat open. Ik zeul de
koffer mee naar boven. In de hal wacht de oudere mevrouw, Erna op mij.
Ze lacht: 'dag Syl, welkom in je nieuwe huis.'
Ze ziet er weer behoorlijk opgetut uit. Nu is zij in het leer. Ze
draagt een rode leren broek, die strak rond haar lichaam zit. Weer valt
het mij op dat ze nog een heel slank lichaam heeft. De rode bloeze is
heel erg doorzichtig en nu draagt zij geen BH. Haar borsten priemen
vooruit in de dunne stof van de bloeze. Ik sla mijn ogen neer en voel
weer dat ik rood word.
Stamelend antwoord ik: 'eh... dank u wel... Erna...'
'Breng je koffer maar eerst naar je kamer. Ik loop wel even mee, dan
help ik met uitpakken.'
'Eh... maar dat is niet nodig...'
'Ja natuurlijk wel. Loop maar door.'
En voor haar uit loop ik de trap op. Severa is nergens te zien. In de
kamer zet ik de koffer neer. Erna maakt 'm open.
Ze lacht: 'ik zal je kleren op een knaapje doen, dan kan jij ze in de
kast hangen, Syl.'
'Eh... goed Erna.'
'Erg veel kleding heb je niet, Syl.'
'Nee... eh..., ach twee costuums en dan voor het weekend een
spijkerbroek of zo. Het is niet veel, maar het is genoeg.'
Erna doet een costuum op een knaapje en geeft het aan. Ik maak een kast
open en wil het er in hangen. Verbaasd kijk ik in de kast. De kast
hangt driekwart vol met kleren. Zo te zien dameskleding. Het zijn
jurkjes, bloezes en rokjes. Op de grond staat een kastje met
damesschoenen.
'Er hangt al iets in de kast...'
'Ach, dat is kleding van Severa en van mij. Jij hebt toch niet zo veel
ruimte nodig, dus als je het goed vindt, kan het misschien blijven
hangen. In de legkasten ligt ook nog het ??n en ander van mij en
Severa. Vind je het erg?'
'Eh... nee hoor..., het kan wel blijven hangen..., eh ... Erna.'
Erna geeft de rest ook aan. Als ik wat ophang in de kast, komt Erna ook
met iets. Ze staat nu heel dicht bij mij en ik word bijna bedwelmd door
haar parfum. De zwoele lucht benevelt mij bijna. Heel vluchtig voel ik
even een borst door de dunne stof van haar bloeze heen tegen mijn arm.
Even ril ik. Maar dan loopt zij terug naar mijn koffer en pakt het
volgende. In de spiegel zie ik dat mijn gezicht rood is.
In de legkast zijn bijna alle planken al bezet. Mijn spullen kunnen er
maar net bij. Mijn scheerapparaat berg ik op in de toilettafel. Ook in
de laden van de toilettafel zit veel make-up-spul. Nou ja, wat geeft
het ook. Er is toch nog ruimte over.
Als de koffer leeg is, brengt Erna de koffer naar de zolder. 'Ik berg
'm daar wel op, dan is ie uit de weg,' zegt zij.
'Heb je zin in een kopje koffie?' vervolgt zij als zij terug is.
Even aarzel ik. Zal ik dat wel doen? Maar ach, misschien komt Severa
ook wel.
Dus antwoord ik: 'ja graag mevr... eh Erna.'
Ze lacht: 'het went geloof ik nog niet erg. Maar dat komt wel.'
Voor mij uit loopt zij naar beneden. In de hal zegt zij: 'ik moet even
bellen, wil jij alvast de koffie aanzetten. Je vindt wel alles in de
keuken.'
Even aarzel ik. Maar als zij doorloopt, ga ik naar de keuken. In een
kastje vind ik de koffie. Ik vul het koffiezetapparaat en zet het ding
dan aan.
Dan loop ik terug naar de salon. Erna is nog aan de telefoon. Zij wijst
op de driezitsbank en fluistert: 'ga daar maar zitten.'
Ik ga zitten. Het gesprek is afgelopen en Erna zegt: 'ik ga de koffie
wel halen.'
Erna verlaat de kamer en ik blijf alleen achter. Nieuwsgierig kijk ik
rond. Het is best een aardige kamer. Een beetje vol, maar er staan wel
leuke dingen. Na een minuut of vijf komt Erna terug met het dienblad
met koffie. Ze geeft mij een kopje en doet er suiker en melk bij. Dan
pakt zijzelf een kopje en komt naast mij op de bank zitten. Vrij dicht
tegen mij aan. Ik voel het zachte leer van haar broek tegen mij aan.
Ik wil wat opschuiven, maar ik zit al tegen de rand van de bank aan en
ik kan dus niet verder. Erna praat wat over algemene dingen. Ze vraagt
wat over mijn werk. 'Heb je het naar je zin in je nieuwe baan, Syl?'
Ik vertel: 'ja, het is heel erg leuk werk. Ik ben nu nog veel op het
kantoor om te leren, maar zo nu en dan mag ik al mee naar een klant om
de boekhouding na te kijken en zo. Over een poosje mag ik zelfstandig
naar de bedrijven. Het lijkt mij erg leuk.'
Als mijn kopje leeg is, pakt Erna het aan en brengt het naar de tafel.
Ze komt weer naast mij zitten, nu nog iets dichter. Ze legt haar hand
op mijn dijbeen en vraagt: 'kan je wel goed van huis? Mis je je ouders
niet?'
Ik word rood. Ik voel de warmte van haar hand door de stof van mijn
broek heen: 'Ach, dat valt wel mee...'
'Je hebt geen heimwee?'
'Eh... nee, nog niet. Het was altijd wel gezellig bij ons in het dorp.
Je kent iedereen en hier ken ik niemand.'
'Ik denk dat je op je werk wel gauw met een meisje kennis zal maken.'
'Ze lijken mij allemaal een stuk ouder. Ik ben de jongste op het
kantoor, dus ik weet het niet.'
'Weet je wat Syl, dan ben ik voorlopig je tweede moeder en Severa is je
oudere zuster. Wij zullen er wel voor zorgen dat je je hier thuis gaat
voelen. Is dat afgesproken, Syl.'
'Eh...ach ... eh... ja... ja, dat kan ...'
'Dat is dan afgesproken, goed?'
'Eh... ja Erna,' stem ik aarzelend in.
'Maar dan is het ook geen Erna meer, Syl. Je zegt voortaan mamma tegen
mij.'
Dat gaat mij allemaal een beetje te vlug. Eerst was het mevrouw, toen
Erna en een dag later moet ik mamma zeggen. Wat moet ik daar nu mee? Ik
zal haar maar haar zin geven. Wat maakt het ook uit.
'Ja, dat is goed.'
'Dan proberen we het even, wil je nog een kopje koffie, Syl.'
'Eh... ja ... eh ... mamma.'
'Je bent een schat, Syl,' en Erna slaat een arm om mij heen en drukt
haar mond vol op mijn mond. Even voel ik het puntje van haar tong langs
mijn lippen gaan. Dan laat ze mij los: 'je bent mijn lieve zoon, Syl.'
Ik geef geen antwoord, wel merk ik dat ik vuurrood ben. Maar Erna doet
of zij niets merkt en staat op: 'even de koffie halen, Syl.'
Na een paar minuten komt ze terug. Ze geeft mij mijn kopje: 'als-t-je-
blieft, Syl.'
'Dank u wel ... mamma...'
Ze komt weer naast mij zitten en weer zo dicht. Voorzichtig nip ik aan
mijn kopje. Weer legt zij haar hand op mijn dijbeen, nu iets hoger.
Als mijn kopje leeg is, zegt Erna: 'ik moet nog wat werken aan de
administratie, Syl. Ga jij nu naar je kamer.'
'Ja Ern... eh ... mamma...'
Erna geeft mij weer een zoen en weer op mijn mond. 'Dag, Syl.'
'Weltrusten... mamma...'
Ik vlucht naar boven. Boven poets ik mijn tanden en kleed mij dan uit.
Al met al is het best wel een vermoeiende dag geweest. Ik trek een
pyama aan en blijf nog even een poosje zitten.
Eigenlijk jammer dat ik Severa niet heb gezien. Al is zij een stuk
ouder, al dertig, toch is zij best de moeite waard om te bekijken. Maar
ze zal wel niet thuis zijn. Want ik hoor ook niets aan de andere kant
van de deur.
Even na elf uur kruip ik in bed. Maar de slaap komt niet direct. Ik
denk weer aan de kus van Erna en haar hand op mijn dij. Mijn pik gaat
zelfs staan. Zacht streel ik mijn pik. Ik ben heet.
Ik ga uit bed en haal wat tissues. ik doe het dek wat terug. Weer
streel ik mijn pik, sluit dan mijn hand er om heen en trek mij af.
Langzaam gaat mijn hand op en neer. Mijn ademhaling versnelt.
Ik ben helemaal in extase, vergeet alles om mij heen. En merk niet dat
de deur van mijn kamer opengaat. Dan schrik ik op. Vlug trek ik het dek
over mij heen. Het is Erna.
'Ik kom je even weltrusten wensen, lieve jongen. Of eigenlijk, je bent
een stoute jongen, je was met jezelf aan het spelen, stoute jongen.'
Ik geef geen antwoord, ik ben totaal overdonderd. Heb ik hier dan
helemaal geen privacy.
Maar Erna buigt zich over mij heen en zoent mij weer op mijn mond:
'weltrusten lieve jongen, slaap lekker, tot morgen.'
Als mijn mond vrij komt, antwoord ik: 'weltrusten... mamma...'
Erna draait zich om, bij de deur zegt zij: 'dag Syl, ik zal het licht
wel uitdoen.' En voor zij de deur uitgaat, doet zij het licht uit. Ik
blijf in het donker achter. Nog steeds beschaamd dat zij mij betrapt
heeft terwijl ik mij aan het aftrekken was.
Ik ga niet verder. Maar toch duurt het nog een hele tijd eer ik in
slaap val.
Hoofdstuk III.
De volgende morgen ben ik weer bijtijds wakker. Het is nog erg stil in
huis. Zo zacht mogelijk ga ik naar beneden naar de badkamer. Ik wil de
deur op slot doen, maar dan merk ik dat er geen slot op de deur zit.
Zowel niet op de deur naar de hal als op de deur naar de kamer van
Erna.
Vlug neem ik een douche, droog mij af en trek een badjas aan. Boven
kleed ik mij aan en neem dan mijn brood, boter, beleg en thee mee naar
de keuken. Daar zet ik thee, maak mijn brood klaar en eet vlug wat.
Netjes ruim ik alles op en breng dan alles weer naar mijn kamer. Even
voor acht uur ga ik naar mijn werk.
Die dag leer ik weer een heleboel en mijn baas is echt tevreden over
mij. In elk geval de dag vliegt voorbij en om vijf uur ga ik weer terug
naar huis.
Voor de deur kom ik er achter dat ik nog geen sleutel heb. Dus bel ik
maar aan. De deur gaat open en ik ga naar boven. Maar ik zie verder
niemand. Dus loop ik door naar mijn kamer. Ik ruim mijn spullen op en
trek dan iets anders aan. Om nu een hele avond in mijn costuum rond te
lopen, daar heb ik geen zin in. Dus trek ik een shirtje en een
spijkerbroek aan.
Zo gekleed ga ik naar beneden, naar de keuken om mijn eten klaar te
maken. Maar als ik net wil beginnen, komt Erna binnen.
'Hallo, dag Syl.'
En weer voel ik haar lippen op de mijne.
Ze vervolgt: 'wat ga je doen, Syl?'
'Iets te eten klaar maken.'
'Ach, Severa is er niet. We kunnen ook samen iets klaar maken en dan
eten wij samen, is dat goed.'
'Eh... ja... Erna...'
'Wat zou je ook weer zeggen, Syl?'
'Eh... ja mamma.'
'Goed zo, je bent een lieve jongen.'
Ik voel mij opgelaten. Eigenlijk behandelt zij mij zo'n beetje als een
klein kind, haar klein kind. En ik durf niet te protesteren, ik laat
het nog toe ook.
Maar ik help haar met het eten klaar maken. Ze maakt iets indisch en ik
help haar zo goed ik kan. Ze doet voor wat ik moet doen en staat dan
weer heel dicht tegen mij aan. Weer ruik ik haar parfum. Ja, ze ziet er
weer apart uit. Ze draagt een jurkje van flinterdunne stof. Een soort
doorknoop jurkje. De bovenste knoopjes zijn niet dicht en ook aan de
onderkant is niet alles gesloten. Haar borsten zijn goed te zien in de
soepele stof en haar poes is alleen bedekt door een piepkleine
tangaslip. Ook haar jarretelles zijn duidelijk te zien en als zij loopt
zie ik tussen de opening steeds een bloot stukje been boven haar
nylons.
Als het eten bijna klaar is, zegt zij: 'dek jij alvast de tafel in de
kamer. Borden en bestek vind je in de kast. Ook de wijnglazen.'
In de kamer vind ik alles. Het tafelkleed er af, een ander tafelkleed
er op, borden, bestek, glazen en een paar onderzetters. Het lukt prima.
Terug in de keuken help ik haar met de pannen naar binnen te dragen.
'In de hal in de kast vind je de wijn, Syl. Pak maar een rode wijn.'
'Goed ... mama...'
Ik heb toch nog steeds moeite om haar mamma te noemen. Waarom doe ik
het dan toch? Ik hoef toch niet bang voor haar te zijn?
In de kast vind ik een fles en ik maak de fles open. Ik schenk de
glazen vol en ga dan zitten. 'Schep jij maar op, Syl.' klinkt het dan.
En weer volg ik het op. Ik schep de rijst op, daarna een groentegerecht
en tot slot een vleesgerecht. Wat saus er over en het is klaar. Nu ga
ik ook zitten.
Erna pakt haar glas en zegt dan: 'op een langdurige relatie, Syl.'
Een beetje vreemd kijk ik haar aan. Maar ik antwoord zacht: 'eh...
proost, mama.'
Onder de tafel voel ik haar knie tegen mijn knie aan. Even doe ik mijn
knie een beetje opzij, maar haar knie volgt mijn knie en ik laat het
dan verder ook maar zo. Het eten is lekker en ik laat het me goed
smaken.
Na het eten brengen we samen alles naar de keuken en stopt zij alles in
de vaatwasser. Als het ding op gang is gebracht, zegt zij: 'ik kan je
niet voor de koffie uitnodigen, Syl. Ik moet dadelijk nog weg.'
'Dat is niet erg, mamma... Ik moet toch nog wat studeren.'
Ik krijg nog een zoen en ik ga naar mijn kamer. Boven pak ik mijn
boeken en ga aan de slag. Tussendoor zet ik nog een bakje koffie. Maar
erg wil het studeren niet vlotten. Mijn gedachten gaan steeds naar Erna
en Severa. Steeds vraag ik mij af of ik er goed aan heb gedaan om deze
kamer te nemen. Maar ach, als er problemen komen, kan ik altijd nog
opstappen.
Om een uur of elf hoor ik Severa de trap opkomen. Ik kan mij beheersen
om mijn kamer uit te gaan en naar haar te kijken. Ik zal maar naar bed
gaan, morgen is het weer vroeg dag.
Uitkleden, pyjama aan, tanden poetsen en dan in bed. Ik lig nog niet
lang of ik hoor de deur. Het licht gaat aan en ik zie Erna op het bed
toelopen.
'Hallo Syl, ik kom je even je nachtzoen brengen,' glimlacht zij. 'En ik
heb de sleutel van de huisdeur voor je. Stel voor dat wij een keer niet
thuis zijn, dan kan je er niet in. Ik zal 'm op het tafeltje leggen.'
Ze buigt zich voorover en zij drukt een zoen op mijn lippen. Weer voel
ik even haar tong langs mijn lippen strijken. Haar hand streelt even
mijn wang.
'Weltrusten, Syl. Tot morgen.'
'Ja..., weltrusten, mamma.'
Ze draait zich om en loopt weg. Het licht gaat weer uit.
Het is nu donker in de kamer. Maar na een paar tellen wennen mijn ogen
aan de donkerte. Bij de deur naar de kamer van Severa zie ik een
streepje licht. Doodstil sta ik op en ga naar de deur. Het licht komt
door de opening van het slot.
Zo stil mogelijk ga ik op mijn knie?n zitten en kijk door de spleet. De
kamer is hel verlicht, maar verder is er niets te zien. Dan hoor ik
voetstappen en verschijnt Severa ineens binnen mijn gezichtsveld.
De adem stokt in mijn keel. Zij is naakt, spiernaakt. Ze blijft staan
en ik kan haar goed bekijken. Aan haar voeten heeft zij een paar
slippers met hoge naaldhakken. Zij heeft werkelijk een prachtig
lichaam. Vooruit priemende borsten, een platte buik en daaronder haar
schaamhaar in de vorm van een hartje geschoren. Ik kijk mijn ogen uit.
Nog even blijft zij zo staan, dan loopt zij verder. Maar ik blijf
kijken. Mijn geduld wordt beloond. Weer komt zij in mijn beeld. Nu
draagt zij een volkomen doorzichtige nachtjapon. Het ziet er werkelijk
beeldschoon uit.
Maar dan loopt ze weg en gaat het licht uit. Langzaam sta ik op en
kruip dan in bed. Maar ook nu lig ik nog een poosje wakker.
De volgende morgen ga ik weer aan de slag. Het is vrijdag, de laatste
dag. Morgen lekker vrij. Geld om naar huis te gaan heb ik niet, dus
blijf ik maar in Den Haag. Misschien eens naar het centrum of naar
Scheveningen. Ik zal wel zien.
Beneden onder de douche, daarna aankleden en ontbijt klaar maken en
brood om mee te nemen. En op naar het werk.
Ik mag die dag mee naar een klant. Het wordt hard werken, maar het is
leuk werk en dus valt alles mee. Aan het eind van de dag vraagt de
baas: 'we kunnen het op kantoor wel afmaken, het is misschien nog twee
uurtjes werk. Zou je morgen van negen tot elf het af willen maken.'
'Ja hoor, natuurlijk.'
We spreken af. Hij zal er ook zijn. Ik wens hem een prettige avond en
ga dan naar huis.
In elk geval heb ik nu een sleutel. Ik ga naar boven, maar vanuit de
keuken komt Erna naar mij toe. 'Hallo, m'n liefje, heb je zin om een
glaasje te drinken.'
Even wil ik weigeren, maar dan vervolgt zij: 'Severa is er ook en komt
ook een glaasje drinken.'
Ja, dat is andere koek. Dus antwoord ik: 'ja graag... mamma.'
Ik volg haar naar de salon. Severa staat voor de bar en schenkt twee
glaasjes in. Erna zegt haar: 'schenk voor Syl ook maar een glaasje in,
Severa.'
Severa knikt. Erna komt nu naar mij toe en ik krijg weer een zoen op
mijn mond. Met een schuin oog kijk ik naar Severa of zij er op
reageert. Maar dan komt zij ook op mij af en ook van haar krijg ik een
zoen op mijn mond. En ook haar tong beroert even mijn lippen. Ze
glimlacht: 'dag broertje van me,' en manoevreert mij weer zo'n beetje
naar de driezitsbank. En zo kom ik in het midden terecht. Rechts van
mij zit Severa, vrij dicht tegen mij aan en links Erna nog dichter.
Even voel ik dat ik weer rood word.
Erna vraagt: 'en hoe was het op het werk?'
'Oh, leuk. Ik ben meegeweest naar een klant. Maar het is nog niet
klaar. Morgen om negen uur moet ik er nog twee uurtjes aan werken.'
'En morgen is het zaterdag?'
'Ja, maar het moet af.'
'Hoe laat ga je dan weg?
'Ongeveer half negen.'
Het is even stil, dan zegt Erna: 'dan kan je om kwart over acht ons
best een kopje thee op bed brengen. Vind je ook niet Severa?'
'Ja, dat is best lekker, met een beschuitje.'
Aarzelend stem ik in. 'Eh... ja, dat is goed... om kwart over acht.'
'Ja, zo iets. Iets eerder mag ook, maar niet al te vroeg.'
'Goed, ik breng het wel.'
De twee vrouwen nemen een slokje van het drankje en ik volg hun
voorbeeld. Het is weer vrij zoet en ook behoorlijk sterk.
Als de glazen leeg zijn, schenkt Severa nog eens in. Ik wil
protesteren, want ik ben helemaal geen drank gewend. Maar Erna wuift
alle bezwaren weg en Severa geeft ook mij weer een glas.
Ik voel mij al wat zweverig als het tweede glas halverwege is.
'Eet je met ons mee, Syl?' vraagt Erna.
'Kan dat dan... mamma...?'
'Ja natuurlijk, als je mij maar helpt met het eten klaar maken. Wil je
dat doen?'
'Ja hoor, natuurlijk... mamma.'
Tegen Severa praat Erna verder over een show die zij vanmiddag hebben
gegeven met de lingerie. Het schijnt dat zij goed hebben verkocht als
ik het zo hoor.
Erna zegt tegen Severa: 'terwijl wij met het diner bezig zijn, kan jij
misschien de nieuwe lingerie even nakijken die vanmorgen is
binnengekomen.'
'Ja, doe ik,' antwoordt Severa.
Ze verdwijnt naar boven en ik ga met Erna naar de keuken. Erna pakt een
schort en wil 'm bij mij voordoen.
'Waarom is dat nodig...?'
'Ik wil niet dat er vlekken op je costuum komen. Dus krijg je deze
schort voor.'
En zonder op mijn protesten te letten krijg ik de schort voor. De
banden maakt ze op mijn rug vast. Ik voel mij belachelijk. Het is een
klein, wit kanten schortje dat eigenijk nauwelijks iets bedekt. Maar
toch laat ik het maar zo.
Erna zegt wat ik moet doen, en ik help haar met alles klaar te maken.
Ook nu is het weer iets buitenlands, nu iets Grieks. We zijn een poosje
bezig en als het bijna klaar is, moet ik weer de tafel dekken, nu voor
drie personen.
Samen brengen we alles binnen. Severa komt nu ook beneden. Zij heeft
zich omgekleed. Ze draagt nu een soort huisrobe. Het fluwelen geval zit
als een tweede vel rond haar lichaam en elke ronding is duidelijk te
zien. Ook nu kan ik mijn ogen niet van haar afhouden.
Ze komt naast mij zitten en Erna tegenover mij. Tijdens het eten vraagt
Erna van alles. Over het werk, maar ook over thuis. Ik geef haar
antwoord. Maar Severa bemoeit zich nauwelijks met ons gesprek.
Na het eten ruimen met z'n drie?n alles af. En daarna stuurt Erna mij
naar mijn kamer. Zij moeten nog weg vertelt zij.
Als het rustig is in huis, kleed ik mij om. Ik ga toch niet meer weg,
dus trek ik al mijn pyjama aan.
Later op de avond, als ik Severa in haar kamer hoor, ga ik weer gluren.
Maar ik moet oppassen, stel je voor dat ERna binnenkomt en mij betrapt
terwijl ik door het sleutelgat zit te turen.
Slechts even zie ik haar naakt, maar dan kruip ik gauw in bed. Maar dit
keer komt Erna niet. Althans dat neem ik aan, want ik val in slaap.
Hoofdstuk 4.
De volgende morgen ben ik bijtijds wakker. Stil ga ik naar beneden en
neem een douche. Na het aankleden ga ik naar de keuken. Ik zet thee,
eet een boterham en zet dan twee bekers met thee en een bordje met een
beschuit met boter op elk een dienblad. Eerst maar naar Erna.
Ik tik aan, maar krijg geen antwoord. Nog eens getikt. Maar ook nu hoor
ik niets. Voorzichtig doe ik de deur open en ga naar binnen. Het is er
donker. Ik zet het dienblad op een tafel en wil dan weglopen. Maar dan
hoor ik haar stem: 'o, ben je daar Syl met de thee.'
'Eh... ja mamma...'
'Breng het maar hier, m'n liefje.'
'Ja mamma..., goede morgen mamma.'
Erna drukt op een knopje en het licht gaat aan. Zij komt nu onder het
dek vandaan en gaat rechtop zitten. Ik word rood. Zij is naakt.
Ik staar naar haar vooruit priemende borsten. Ze glimlacht als zij mijn
gezicht ziet. 'Goede morgen m'n liefje, krijg ik geen zoen van je?'
Aarzelend buig ik mij voorover. Voorzichtig druk ik een zoen op haar
wang, maar zij slaat haar armen om mij heen en trekt mij tegen zich
aan. Dan zoent zij mij vol op mijn mond. Haar tong priemt naar binnen.
Ze drukt mijn borst tegen haar blote borsten.
'Zo, geef nu maar het dienblad met de thee, Syl.'
Ik maak dat ik overeind kom en pak vlug het dienblad. 'Als-t-u-blieft,
mamma.'
'Dank je wel, Syl. Ga nu maar gauw verder. Vergeet Severa niet?'
'Nee mamma. Tot vanmiddag mamma.'
'Ja Syl, tot straks.'
Ik vlucht naar de keuken en pak het dienblad voor Severa. Voorzichtig
ga ik de trap op en tik aan haar deur. Ook hier geen reactie. Ik ga nu
maar naar binnen.
Maar Severa is al wakker. Zij zit ook rechtop in bed en leest een
tijdschrift. Ze draagt het finaal doorzichtige nachtgewaad waar ik haar
al eerder door het sleutelgat heb gezien.
'Goede morgen Syl,' klinkt het.
'Goede morgen, Severa. Hier is de thee met beschuit.'
'Ja lekker, geef maar hier.'
Als ik bij haar sta, buigt zij zich naar mij toe en drukt vluchtig een
zoen op mijn mond. Even trilt de beker op het dienblad, maar ik kan mij
beheersen. Ik geef het dienblad en zeg dan: 'ik ga naar mijn werk. Tot
straks, Severa.'
'Ja tot straks, Syl.
Weer vlucht ik weg. Naar mijn kamer. Ik pak mijn spullen en ga naar
mijn werk. Onderweg overdenk ik alles. Het is wat met die twee vrouwen.
Zij zijn allebei zo vrij als ik weet niet wat. Ze schamen zich totaal
niet om hun lichaam aan mij te tonen, zowel Erna niet als Severa.
Tijdens mijn werk ben ik er niet al te goed bij. Maar gelukkig verloopt
alles toch nog goed. Zij het dat ik er iets langer over doe. Half
twaalf ben ik klaar en om twaalf uur ben ik weer thuis.
Als ik boven kom, krijg ik eerst een zoen van Erna. Ze ziet er weer
apart gekleed uit. Een witte bloeze die niets te raden laat. Een
strakke glanzende broek die heel erg nauw rond haar lichaam sluit. Weer
valt het mij op dat zij nog zo'n vlakke buik heeft voor haar leeftijd.
'Ga je naar boven, Syl?'
'Ja mamma...'
'Kijk eens of Severa al klaar is. We moeten vanmiddag een lingerie-show
geven in Leiden.'
'Goed mamma.'
Ik ga naar boven en tik op de deur van Severa. Maar er komt geen
reactie. Nog eens kloppen, maar weer niets.
Dan doe ik de deur maar open en ga naar binnen.
Maar dan blijf is als verstard staan. Severa staat midden in de kamer.
Ze draagt een niets verhullend ..., hoe noem je zo'n ding ook weer...,
oh ja... een n?glig?. Het hangt als een waas om haar heen. Elk deel van
haar prachtige lichaam is duidelijk te zien.
Severa kijkt naar mij, maar zegt niets.
Dan hervind ik mijn stem: 'eh... sorry..., neem mij niet kwalijk,
Severa. Ik wist niet...'
'Maar dat geeft toch niet m'n lieve broertje. Je bent toch niet voor
niets mijn broertje.' En Severa komt naar mij toe. Ze slaat haar armen
om mij heen en drukt haar mond op mijn mond. Haar tong glipt naar
binnen en ze drukt mij stevig tegen zich aan. Haar armen zakken rond
mijn billen en nu drukt zij mijn onderlichaam tegen het hare.
Ik word rood, ik voel dat mijn pik gaat staan. Ik heb het niet meer.
Nog laat zij mij niet los, haar hand streelt even mijn tepels, dan zakt
haar hand naar beneden en streelt mijn pik door mijn broek heen.
Even onverwachts laat zij mij weer los. Ze lacht: 'je kwam mij halen
zeker. Ik ga met je mee naar beneden.'
Ze pakt mijn hand en neemt mij mee de trap af. Mijn pik staat nog
steeds overeind. Ik kan er echt niets aan doen. Beneden neemt zij mij
mee naar de salon. Erna is er ook.
Ze glimlacht naar mij, vooral als zij de bobbel in mijn broek ziet.
'Ik heb net koffie. Heb je ook zin in een kopje, Syl.'
Aarzelend kijk ik haar aan, maar zij schenkt al in. Ze zet mijn kopje
klaar voor de driezitsbank. Maar nu komt Severa tegenover mij zitten,
Erna neemt naast mij plaats.
Severa vraagt aan Erna: 'wat denk je van dit n?glig?? Ik wil het
vanmiddag demonstreren, maar of er vraag naar is?'
'Ik denk het wel, het staat jou in elk geval fantastisch goed.
Nietwaar, Syl?'
'Eh...ik ..., ja... het is prachtig,' stamel ik, nog steeds niet
bekomen van die heerlijke sensatie van Severa in mijn armen.
Ze praten nog verder over de demonstratie, maar ik ben er met mijn
gedachten niet bij. Sluiks kijk ik naar het figuurtje tegenover mij.
Na de koffie gaat Severa terug naar haar kamer. Ik blijf nog even
zitten, maar als Severa, nu gekleed beneden komt en zij aanstalten
maken om te vertrekken ga ik naar mijn kamer.
De rest van de dag breng ik rustig thuis door. Om een uur of zes maak
ik iets te eten voor mijzelf klaar, maar daarna ga ik weer naar boven.
Als ik om elf uur naar bed ga, zijn de twee nog steeds niet terug. Ik
val in slaap en merk totaal niet hoe laat zij zijn thuisgekomen.
De volgende morgen sta ik wat later op. Rond negen uur ben ik beneden.
Ik zet eerst maar thee. In de keuken drink ik mijn thee en eet ik een
boterham. Zal ik de twee dames weer thee op bed brengen? Ach, toch maar
niet. Wie weet hoe laat zij thuis waren en willen ze uitslapen.
Stilletje ga ik naar de badkamer en kruip onder de douche. Genietend
laat ik de warme stralen op mij komen en met een spons en doucheschuim
sop ik mijn hele lichaam in.
Maar op dat moment gaat de tussendeur naar Erna's kamer open en komt
ERna binnen. Ze draagt alleen een volkomen doorzichtig n?glig?.
'Hallo, goede morgen m'n liefje. Ben je al op.'
Ik probeer mijn strategische zones een beetje te verbergen door mijn
handen voor mijn gevalletje te houden en stotter: 'eh... ja... eh...
goede morgen... mamma...'
Erna laat het bad vollopen en trekt dan haar flinterdunne gewaad uit.
Naakt loopt zij rond door de badkamer.
Even lacht ze als zij ziet dat ik werkeloos onder de douche staat. 'Wat
is er m'n liefje? Heb je nog nooit een naakte vrouw gezien?'
'Eh... ik ... nee... eigenlijk niet...'
Erna gooit een lading badschuim in het bad en kruipt er dan in. 'Ga
maar verder met jezelf te wassen, Syl. Je hoeft je handen niet voor je
pikje te houden. Ik heb wel meer een naakte man gezien.'
Weer word ik vuurrood. Maar toch ga ik verder met mijzelf te wassen. Nu
zo vlug mogelijk. De spons schiet langs mijn lichaam en dan spoel ik
het schuim van mijn lichaam. Dan draai ik de douche dicht en droog mij
af met een grote baddoek.
Als ik mijn badjas wil pakken, zegt Erna: 'ach Syl, doe jij mijn rug
even.'
Aarzelend blijf ik staan, maar dan steekt zij haar hand uit met de
spons. Gelaten neem ik de spons aan en ga voorzichtig over haar rug.
Erna draait zich nu helemaal om in het bad, ze ligt nu op haar buik in
het water. Mijn hand gaat langzaam naar beneden, de spons gaat nu over
haar omhoog priemende billen. Even verstout ik mij om met de spons
tussen haar dijen te gaan, mar ik durf niet in de buurt van haar poesje
te komen. Dan draait Erna zich om. Onverwachts slaat zij haar armen om
mijn nek en drukt een zoen op mijn mond: 'dank je wel, m'n lieve Syl.
Ga maar naar je kamer nu.'
Aarzelend sta ik op, pak dan mijn badjas en trek 'm aan. 'Wil jij over
een half uurtje voor de koffie zorgen, Syl?'
'Ja mamma, natuurlijk mamma...'
En ik vlucht de badkamer uit, naar mijn kamer. Ik gooi mij neer op bed
en trek mij af. De ontlading brengt mij tot rust.
Nog even blijf ik narusten op bed. Dan haal ik het zaad van mijn buik
met een tissue en was mijn pik aan de wastafel.
Langzaam kleed ik mij aan. Dan naar beneden, naar de keuken om koffie
te zetten. Als de koffie klaar is breng ik het naar de salon. Even
daarna komt ook Erna binnen. Ze is weer apart gekleed. Een zwart kanten
huispak. Het zit strak rond haar lichaam en vrijwel alles is duidelijk
te zien.
Ze komt naast mij op de bank zitten. En buigt zich voorover en drukt
een zoen op mijn mond. "ik ben toch zo blij dat je bij ons in huis bent
ge-komen, Syl. Ben jij ook blij?'
'Eh... ja mamma...'
Hoofdstuk V
Een aantal weken gaan voorbij. Weken waarin ik de beide dames
herhaaldelijk naakt heb gezien, waarin zij mij uitgebreid hebben
gezoend. Verschillende keren heb ik een naakte Severa in mijn armen
gehad. En een even naakte Erna. Ze hebben mijn borst gestreeld, mijn
billen en Erna zelfs een keer over de bobbel in mijn broek. Maar verder
ben ik niet gekomen. Ik heb Severa nog steeds niet genaaid. Zelf durf
ik het initiatief niet te nemen. En zij nodigt mij daar net niet toe
uit.
Het erge is dat ik helemaal in de ban ben. Van Severa, maar ook van
Erna. Bijna slaafs volg ik haar verzoeken op.
Op een vrijdagavond is Erna naar een feestje, Severa is in haar kamer
en ik, het is half twaalf, ben al in bed gekropen. Netjes pyjama aan.
Maar slapen doe ik nog niet. Heel vaag hoor ik Severa in haar kamer
bezig. Dan wordt het stil. Severa is kennelijk ook in bed gekropen.
Maar dan gaat onverwachts de deur van mijn slaapkamer open en het licht
aan. Het is Severa. Ze draagt het finaal lichtroze, doorzichtige
n?glig? en een paar schoentjes met hoge naaldhakken. Verder niets.
'Slaap je al, Syl.'
'Eh... nee Severa.'
'Wil je mij even helpen. Ik had Erna beloofd haar bed te verschonen,
maar ik vind dat zo'n klus alleen. Als hij wil helpen, graag.'
'Ja natuurlijk. Ik kom.'
Ik wacht even tot zij misschien de kamer uitgaat, maar zij blijft
staan. Dan kom ik toch maar mijn bed uit. Ik wil een badjas
aanschieten, maar Severa is mij voor. Ze pakt mijn hand en neemt mij zo
mee naar beneden. Naar de luxueuze slaapkamer van Erna.
In het volle licht kijk ik bewonderend naar het prachtige lichaam van
Severa.
Maar zij zegt alleen maar: 'haal jij alles even van het bed, dan pak ik
schone lakens en zo. Stop maar alles in de wasmand in de badkamer.'
En ik haal het dek van het bed, haal de lakens er van af, ook de
kussenslopen en breng dan alles naar de badkamer.
Als ik terug in de slaapkamer kom, heeft Severa alles al gepakt. Samen
leggen we de flinterdunne, zijden lichtroze lakens op het bed, en de
zijden lichtroze kussenslopen en het lichtroze dekbedovertrek, ook van
zijde. Als het klaar is kijk ik naar het boudoirachtige bed. Severa
laat zich languit op het bed vallen.
'Haal jij voor mij een likeurtje, Syl. En neem er voor jezelf ook ??n
mee.'
Even aarzel ik. Zou Erna dat wel goed vinden. Maar dan ga ik naar de
salon en schenk twee glaasjes in.
Ik ga naast Severa op het bed zitten. Stil nippen we aan het glaasje.
Als het leeg is, stuurt Severa mij om een tweede.
Terwijl wij aan het likeurtje nippen, zit de andere hand van Severa aan
mijn pyjama te plukken. Ze zet dan haar glas neer en maakt de knopen
van mijn pyjamajasje los. Even wil ik afweren, maar zij is veel sterker
dan ik en dan laat ik toe dat zij mijn jasje uittrekt. Mijn pyjamabroek
volgt. Naakt lig ik op het grote bed.
De twee glaasjes hebben me doezelig gemaakt en genietend lig ik languit
op bed, terwijl Severa met mijn tepels speelt. Ze trekt nu haar n?glig?
uit en komt nu naakt over mij heen. Mijn pik staat nu in volle glorie.
De handen van Severa dwalen over mijn lichaam.
'Heel uit de verte komt de stem van Severa tot mij: 'morgen hebben we
weer een demonstratie van lingerie, Syl. We hebben nu ook wat
mannenlingerie, wil jij dat demonstreren.'
Even kom ik bij uit mijn genot: 'eh... nee... dat kan ik niet...'
'Ach toe Syl. Dat wil je toch wel voor ons doen?'
'Nee... Severa... ik wil niet...'
Haar handen spelen verder met mijn lichaam. Ze vraagt niet verder. Haar
lichaam draait boven op mij. Ik ben nu zo heet dat ik bang ben te
ontploffen.
Maar dan fluistert zij in mijn oor: 'ik ga even een voorbehoedsmiddel
halen, m'n liefje. Kruip jij maar onder het dek. Ik kom zo terug.'
Ik volg haar advies op en kruip tussen de koele zijden lakens. Maar
Severa komt niet direct terug.
En dan doen de twee drankjes hun werk. Ik val in slaap. In het bed van
Erna.
Ik word wakker als iemand over mij heen komt en strelende handen mij in
bezit nemen. Kreunend fluister ik: 'ja... heerlijk ... Severa.'
Zachtjes komt het antwoord: 'kom, m'n liefje, spreid je benen.'
Even dringt het tot mij door dat het niet de stem is van Severa, maar
van Erna. En even wil ik afweren. Maar de strelende handen brengen mij
tot andere gedachten. Erna schuift iets van wat ik aanheb om hoog en
haar naakte lichaam ligt nu op het mijne. Haar strelende handen brengen
mij in extase. Ook Erna spreidt haar benen en stuurt mijn pik naar haar
kut. Een vochtige, warme grot ontvangt mijn keiharde, omhoog priemende
pik.
Dan sluit zij haar benen weer. Langzaam gaat zij op en neer. Ik sla
mijn armen om haar heen, druk haar billen nog steviger naar mij toe.
Zo word ik ontmaagd. Het draaiende lichaam boven mij maakt me gek.
Kreunend beweeg ik mijn onderlichaam om maar niets te missen.
Ook de ademhaling van Erna gaat nu vlugger. Lang kan ik het niet
ophouden. Kreunend kom ik klaar. Wild spuit ik mijn zaad in het lichaam
boven mij.
Nog even blijft Erna op mij liggen, dan komt zij naast mij liggen. Ze
neemt mij in haar armen. 'Het was fijn m'n liefje. Het was lekker.'
In elkaars armen vallen we in slaap.
De volgende morgen maakt Erna mij wakker. 'Kom uit bed, luilak. Ik heb
thee en een boterham klaar gemaakt. Alles staat klaar in de salon. Kom
je ook.'
Beschaamd kijk ik haar aan. Ik heb met haar geslapen. Ik ben achttien
jaar en zij bijna vijftig. En ik heb het lekker gevonden.
'Eh... mijn pyjama...'
'Ik heb je pyjama niet gezien. Kom er nu maar uit. Ik heb je al eerder
gezien.'
Ik sla het dek terug. Verwonderd bekijk ik mijzelf. Ik draag het
n?glig? dat Severa gisteravond aanhad. Ik draag het over mijn naakte
lichaam.
Waarom draag ik dit? En hoe heb ik het aangekregen?
Maar Erna pakt mijn hand en trekt mij uit bed. 'Vooruit, kom mee, Syl.'
'Maar ik ... ik heb geen pyjama..., ik kan toch niet zo ... in dit?'
'Ach waarom niet, m'n liefje.'
Erna trekt mij mee naar de salon. Aan de eettafel zit Severa, ook
alleen gekleed in een doorzichtig n?glig?.
Ik probeer mijn handen voor mijn gevalletje te houden, maar Erna geeft
mij geen kans. Ze zet mij neer aan de tafel en gaat dan zelf ook
zitten.
Severa schenkt de thee in. Met neergeslagen ogen eet ik mijn boterham
en drink ik mijn thee. Niemand zegt iets en ik heb ook niets te zeggen.
Als we klaar zijn met het ontbijt zegt Severa onverwachts: 'Erna, ik
heb aan Syl gevraagd of hij vanmiddag de herenlingerie wil
demonstreren, maar hij wil niet.'
Erna kijkt zogenaamd verbaasd: 'waarom niet, Syl. Je hoeft het niet
voor niets te doen. Je verdient er iets mee.'
'Nee,... ik doe dat niet..., ik durf niet...'
'Maar misschien heb je wel geld nodig. Je verdient er echt goed mee.'
'Nee, ik doe het niet.'
Het is even stil. Dan vervolgt Erna: 'je bent nu een maand hier in
huis, Syl. Ik heb het goed gevonden dat je de huur achteraf betaalt. Ik
heb de rekening over de eerste maand opgemaakt. Vind je het goed om dat
nu af te rekenen?'
'Eh... ja natuurlijk ... mamma...'
'Ik zal de rekening even pakken.'
Erna staat op en haalt een velletje papier uit haar bureautje.
'Als-t-je-blieft, Syl.'
Ik neem het aan en lees het door. Dan word ik vuurrood. Maar dat kan
toch niet. De huur van de kamer klopt, zeshonderd gulden in de maand.
Maar dan.
Nog eens lees ik de rekening door. Nog steeds kan ik het niet bevatten.
Dat kan zij toch niet menen. Maar dat is verschrikkelijk.
Huur kamer, per maand / 600,--
Gebruik van de keuken, per maand / 200,--
Gebruik van de badkamer, per maand / 300,--
15 keer meegegeten ? / 15,--, is / 225,--
---------
totaal / 1325,--.
Ik kijk van de ??n naar de ander. Maar geen van beiden laat iets
merken. Dan hervind ik mijn stem: 'maar ... maar dat hadden we toch
niet afgesproken, ... eh ... mamma...'
'De huur van de kamer is wel degelijk afgesproken. Over het gebruik van
de keuken en de badkamer heb jij niets gevraagd. En je hebt maar gewoon
met ons meegegeten zonder te vragen of je er voor moest betalen. Ik
denk dat het alleszins redelijk is wat wij je in rekening brengen,'
antwoordt Erna.
'Maar zo veel geld heb ik niet. Dat kan ik nooit betalen.'
'Dat is jouw zaak, Syl. Ik verwacht het geld zo snel mogelijk.'
Het is even stil. Dan vervolgt Erna: 'je hebt dus geen geld om ons te
betalen?'
'Nee echt niet. Zoveel verdien ik niet. Ik kan de huur van de kamer
maar nauwelijks betalen. En nu komt U onverwachts met het gebruik van
de keuken en van de badkamer. Ik kan het echt niet betalen. En het was
ook niet afgesproken.'
'Ja, ik wil je nu ook niet direct op straat gooien. Dat ook niet. Ik
denk dat wij een andere oplossing moeten vinden.'
'Maar wat dan. Ik krijg nooit zevenhonderdvijfentwintig gulden bij
elkaar.'
Het is een paar minuten stil. Mijn gedachten schieten van hot naar her.
Maar een oplossing zie ik niet.
Severa heeft al die tijd nog niets gezegd. Dan zegt zij: 'misschien kan
Syl een bijbaantje nemen.'
Vragend kijk ik haar aan. 'Een bijbaantje. Waar? Ik was al blij dat ik
dit baantje heb kunnen krijgen. Zo veel baantjes zijn er niet.'
Dan zegt Erna: 'je zou voor mij kunnen werken.'
'Voor U? Wat voor werk? Hoe kan dat nou? Uw adminstratie of zo.'
Erna lacht: 'nee, de administratie kunnen wij zelf wel. Nee, je kan ons
helpen met demonstreren. Bijvoorbeeld vanmiddag hebben wij ook heren-
lingerie. Wij kunnen dat nooit demonstreren, maar ik weet zeker dat wij
het ook beter kunnen verkopen als het wordt gedemonstreerd. Dus als jij
vanmiddag de herenlingerie demonstreert, dan kan je wat verdienen en
mij terugbetalen.'
Stomverbaasd kijk ik haar aan. Ben ik even in de val gelopen.
Natuurlijk is dat al van het begin af de bedoeling geweest.
'En als ik niet wil?'
'Dan rest ons niets anders om naar je baas te gaan en te vragen of hij
je schuld op je salaris wil inhouden.'
Ik geef geen antwoord. Ik ben totaal aan die twee gebonden. Nog weet ik
niet wat ik moet zeggen.
Dan vraag ik: 'maar wat moet ik dan doen?'
'Het is echt heel simpel. Wij hebben verschillende soorten
herenlingerie. Je trekt dat aan en je loopt over een plankier. In de
zaal zitten alleen een aantal dames, soms ook wel eens een heer. Zij
kijken naar je wat je aan hebt, en aan het eind van de middag of de
avond nemen wij de bestellingen op. Echt, het zal je best meevallen.'
'En ... en wat verdien ik dan?'
'Je krijgt tien procent van het bedrag dat aan herenlingerie is
verkocht. Verkoop je voor honderd gulden, dan krijg je een tientje. Is
het voor duizend gulden dan krijg je honderd gulden. En dat is
gemakkelijk verdiend.'
Ik ben nog niet overtuigd. Maar er zit niets anders op. Ik zal maar
toegeven. En als ik de schuld heb afbetaald, dan ga ik hier weg. Ik
zoek wel iets anders.
'Goed, ik zal het maar doen,' antwoord ik zachtjes.
'Fijn Syl. Welkom in ons bedrijf.'
Erna buigt zich voorover en drukt haar mond op mijn mond. Even wil ik
afweren, maar als zij haar armen om mij heen slaat en haar lichaam,
alleen gehuld in het flinterdunne nachtgewaad tegen mij aan drukt word
ik mij bewust dat ik ook alleen maar zo iets draag. En ik ben verloren.
Vooral ook als Severa hetzelfde doet. Ik voel haar borsten door de
dunne stof van mijn n?glig? heen. Ook Severa zoent mij uitgebreid. Ik
voel haar tong naar binnen dringen.
Ze fluistert: 'fijn Syl. Fijn dat je blijft. Je zult het echt fijn bij
ons hebben.'
Maar dan komt Erna weer naar mij toe. 'Ik heb hier een
arbeidsovereenkomst. Als jij die tekent, dan tekenen wij ook allebei.
Dan is alles op papier gezet en kan er niets meer mis gaan.'
Ik neem de overeenkomst aan. Vlug gaan mijn ogen over de regels. Het
bindt mij wel totaal aan die twee. Maar ik kan er niet aan ontsnappen.
Nogmaals herlees ik het stuk papier.
Overeenkomst.
Ondergetekenden Erna en Severa van Minnaart verklaren hierbij dat zij
de tweede ondergetekende, Syl Amand van Amoren met ingang van de datum
van ondertekening in dienst nemen voor het verrichten van alle door hen
opgedragen werkzaamheden, waaronder onder andere het demonstreren van
lingerie en andere kleding tijdens de door hen opgezette shows.
De eerste ondergetekenden verklaren dat de tweede ondergetekende tien
procent van het bedrag van de verkochte, door hem gedemonstreerde
kleding als tegenprestatie ontvangt. Eventuele schulden worden op dit
bedrag ingehouden.
Bovendien verklaren zij dat het bedrag van de huur van de kamer, het
gebruik van de keuken en de badkamer, alsmede de verstrekking van de
kost wordt gesteld op / 1.200,-- per maand.
De tweede ondergetekende verklaart alle door Erna en Severa van
Minnaart ter beschikking gestelde kleding en lingerie zonder protesten
te dragen. Bovendien verklaart Syl dat hij alle opgedrachten van Erna
als van Severa zonder protesten al uitvoeren en dat zij vrijelijk over
hem kunnen beschikken.
De eerste ondergetekenden, De tweede ondergetekende,
Erna van Minnaart Syl Amand van Amoren.
Severa van Minnaart.
Nogmaals lees ik de overeenkomst. Dit is verschrikkelijk. Maar wat kan
ik? Ik kan echt niet anders. En als Severa mij een pen geeft zet ik
mijn handtekening. Daarna zetten ook Erna en Severa hun handtekening.
Erna glimlacht: 'ik zal maandag een kopie van deze overeenkomst maken
Syl, dan krijg je ook een exemplaar.'
Een beetje schaapachtig kijk ik ze aan. Waar ben ik aan begonnen? Ik
zit totaal onder de plak bij die twee vrouwen.
Dan vervolgt Erna: 'schenk nog een kopje koffie voor ons in, Syl.'
En ik ga. Onderdanig voer ik mijn eerste opdracht uit. Ik ga naar de
keuken en haal de koffie. Gek, eerder deed ik dat ook. En nu voel ik
het als een vernedering.
Maar ik haal de koffie en schenk het voor de twee in. Mijn stem klinkt
zacht als ik Erna haar kopje aanbied: 'als-t-u-blieft, mamma.' En aan
Severa: 'als-t-u-blieft, Severa.'
'Dank je wel, m'n liefje,' antwoordt Erna.
En Severa: 'dank je, lekkere scheet.'
En Erna vervolgt: 'kom tussen ons in zitten, Syl.'
Ik ga tussen de twee inzitten op de bank. Stil nip ik aan mijn koffie.
Ik voel de warmte van de twee vrouwen door de dunne stof van mijn
n?glig? heen. En ondanks alles doet het mij wel wat.
Als de kopjes leeg zijn, pak ik ze aan en breng ze naar de keuken. Als
ik terugkom, zegt Erna: 'vanmiddag mag je voor het eerst lingerie
showen, Syl. Ik zal in mijn slaapkamer op bed wat klaar leggen. Jij
trekt dat om beurten aan en komt het dan hier voor ons showen. Wij
zullen dan aangeven wat er moet verbeteren.'
Ik knik, durf geen antwoord te geven. Erna gaat naar haar slaapkamer,
Severa blijft naast mij zitten. Onverwachts slaat zij haar arm om mij
heen en zoent me op mijn mond. Dan fluistert zij: 'je hoeft niet in de
put te zitten, liefje. Je moet juist blij zijn, je gaat een heerlijke
tijd bij ons tegemoet.'
'Ik ... ik weet het niet..., ik ben bang...'
'Je hoeft niet bang te zijn, als je goed je best doet mag je met Erna
naar bed, maar ook met mij. Ik hoef niet meer ergens anders op zoek
naar gezel-schap, maar jij bent in de buurt. Voor het grijpen.'
Ik geef geen antwoord. Dat hoeft ook niet. Erna komt weer terug. Ze
glimlacht: 'ik heb zes stuks lingerie voor je klaar gelegd, Syl. Ga
maar naar mijn kamer en trek het eerste aan en dan kom je het hier
showen. Daarna het tweede en zo verder.'
'Ja... mamma...'
Traag loop ik naar de kamer van Erna. Op het bed ligt alles klaar. Ik
trek het n?glig? uit en pak het eerste. Het is een boxershort.
Dat valt in elk geval mee, het is niets bijzonders. Het broekje zelf
sluit vrij strak rond mijn billen en de pijpen zijn vrij wijd. Maar het
bedekt in elk geval alles.
Even bekijk ik mijzelf nog in de spiegel, maar dan loop ik terug naar
de kamer. Langzaam loop ik heen en weer voor de bank waarop Erna en
Severa zitten.
'Rechtop lopen,' beveelt Erna.
Ik probeer zo rechtop mogelijk te lopen. Een paar keer geeft Erna nog
ad-vies eer het goed is. Dan zegt zij: 'ga het volgende maar
aantrekken.'
Terug in de slaapkamer trek ik het short uit en pak het volgende. Het
is een goudkleurige, glanzende tangaslip. Het kan mijn gevalletje maar
nauwelijks bevatten en het laat aan de achterkant mijn billen volkomen
vrij. Alleen een smal koord loopt door de spleet van mijn billen.
Aarzelend bekijk ik mijzelf in de spiegel. Dit toont al weer veel meer.
Duidelijk is de bobbel van mijn pik in het slipje te zien.
Maar toch ga ik zo naar de kamer. Ook nu moet ik weer verschillende
keren heen en weer lopen eer het goed is.
Het derde moet een huispak voorstellen. Het is van een glanzende rode
stof en zit als een tweede vel rond mijn lichaam. Elk deel van mijn
lichaam is duidelijk zichtbaar. Ook hier heb ik toch wel een beetje
moeite mee. Het is een pak uit ??n stuk en gaat met een rits op mijn
rug dicht.
Het vierde is een hemd en een broek van een soort net. Het heeft grote
gaten en nu is werkelijk alles te zien. Hierin voel ik mij helemaal
voor gek lopen.
In de kamer vraag ik: 'moet ik dit vanmiddag ook dragen?'
Erna lacht: 'ik weet het nog niet, misschien wel. Waarom?'
'Ik durf niet...'
'Waarom niet. Je kent toch niemand van de dames die komen kijken.'
Ja, eigenlijk is dat wel een geruststelling. Maar toch...?
Het vijfde is een herennachthemd met een badjas. Van zijde. De zachte
stof voelt best lekker aan aan mijn naakte huid. In de kamer moet ik
een paar keer heen en weer lopen en dan de badjas uittrekken. Alleen in
het nachthemd moet ik verder.
'Ga nu maar het laatste aantrekken, Syl.'
In de slaapkamer kijk ik verwonderd naar het laatste. Zou dat echt de
bedoeling zijn. Ik trek het nachthemd uit en pak het laatste. Het is
een piepklein, lichtroze kanten schortje met ruches aan de onderkant.
Aan het bovendeel zit een lint dat over mijn hoofd moet. Bij mijn
middel zitten linten die ik op mijn rug moet vastmaken. Het kleine
schortje bedekt maar nauwelijks iets aan de voorkant, het bovendeel
bedekt mijn borst net vanaf mijn tepels, beneden hangt het net voor
mijn gevalletje en aan mijn achterkant zijn alleen de linten zichtbaar.
Ik durf niet zo terug. Maar dan durf ik niet langer te wachten. Zo
gekleed ga ik terug naar de kamer. Met een vuurrood gezicht loop ik
heen en weer. Maar dan lacht Erna: 'dit hoef je niet te showen, Syl. Je
mag mij helpen met mijn slaapkamer te doen, daarna help je Severa met
haar kamer en daarna doe je je eigen kamer. Dit is je werkkleding in
huis. Als je klaar bent, dan zal het wel tijd zijn om naar de show te
gaan. Ik zal kleding voor je klaar leggen, die je naar de show moet
dragen. Afgesproken?'
'Eh... ja... mamma...'
'Goed, kom maar mee.'
In de slaapkamer van Erna maak ik het bed op, neem stof af en ruim haar
kleren op. Ik hang ze netjes op een haakje of leg ze neer in de kast.
De vuile kleding breng ik naar de badkamer, naar de wasmand. Als ik
klaar ben stuurt zij mij naar de kamer van Severa.
Severa zit voor de toiletspiegel zich op te maken, ze is naakt. Ook zij
zet mij aan het werk, bed opmaken, kleding opbergen en de vuile was
naar de badkamer brengen. Als ik weer terug ben op haar kamer neem ik
stof af.
Als ik klaar ben en naar mijn kamer wil gaan, zegt Severa: 'kom eens
bij mij, Syl.'
Ik ga naar haar toe.
'Kom op mijn schoot zitten, Syl. Met je gezicht naar mij toe.'
Even aarzel ik, maar dan ga ik voor haar staan en laat mij op haar
dijen zakken. Met mijn naakte billen op haar naakte dijen. Ze slaat
haar armen om mij heen en trekt mij tegen zich aan. Ik voel haar
borsten door de dunne stof van mijn kanten schortje heen. Haar mond
zoekt mijn mond, dan priemt haar tong diep in mijn mond. Haar handen
strelen mijn tepels.
Roerloos blijf ik zo zitten. Ik durf gewoon niet mijn handen op
avontuur te sturen. Dan fluistert zij: 'je bent mijn heerlijk
speelpopje, Syl. Sta maar op en ga naar je kamer.'
Ik sta op, mijn pik priemt naar voren. Severa geeft er zachtjes een tik
op. Ze lacht: 'stoute jongen, kom, schiet op naar je kamer.'
Ik vlucht naar mijn kamer. Ik gooi mij op bed neer, dan kan ik het niet
langer inhouden. Ik snik het uit. Huilend druk ik mijn gezicht in het
kussen.
Maar na een poosje gaat het iets beter. Ik sta op en doe mijn kamer aan
de kant. Mijn vuile goed breng ik ook naar de badkamer. Wat bij elkaar
kan stop ik in de wasmachine, zeeppoeder er bij en het ding kan aan de
gang.
Dan weer terug naar mijn kamer. Nog steeds alleen gekleed in mijn
kanten schortje.
Als ik mijn kamer binnenkom, staat Erna al op mij te wachten.
'Doe dat schortje maar af, Syl. Ik zal je je kleding aangeven, dan kan
jij het aantrekken.'
'Eh... ja mamma...'
Ik doe het schortje af en berg het op in de kast. Erna geeft mij eerst
een onderbroek. Nou ja, onderbroek is een groot woord. Het is een
gewoon slipje. En volgens mij zelfs een damesslipje. Het is lichtroze,
heel erg doorzichtig en als ik het aanheb zit het strak rond mijn
billen. Ook dit slipje kan mijn gevalletje maar net omvatten. Dan het
overhemd. Maar ja, overhemd? Het is meer een doorzichtige bloeze. Ook
lichtroze, met ruches aan de mouwen en aan de voorkant waar de knopen
zitten. De bloeze valt aan de voorkant een eind open en laat een deel
van mijn borst zien. Voor aan mijn voeten krijg ik een paar lichtroze,
flinterdunne kniekousjes. Voorzichtig trek ik ze aan.
De broek is heel erg donkerrood. En van fluweel. Met heel veel moeite
kan ik in de broek komen. Als een tweede huid zit de broek rond mijn
onderlichaam. De pijpen eindigen net over het boord van de
nylonkousjes. Ik sta met mijn rug naar de spiegel toe, maar ik durf mij
niet om te draaien. Bang om wat ik zal gaan zien.
Maar Erna geeft dan de schoenen aan. Donkerrode enkellaarsjes met aan
de rand een donkerrood bontje. En met hakjes van een centimeter of
vier. Mijn gezicht is rood als ik ze aantrek. Ik trek de veters aan en
maak ze vast.
'Sta maar op en draai je om, Syl.'
Aarzelend draai ik mij om. Beschaamd kijk ik naar mijn spiegelbeeld.
Dit is verschrikkelijk. Moet ik dit dragen? Moet ik zo over straat? Dat
durf ik nooit. Zo erg verwijfd.
Zacht zeg ik: 'als-t-u-blieft Erna,... mamma... Ik durf zo niet rond te
lopen. Mag ik mijn eigen kleren aantrekken? Ik beloof alles voor U te
doen, als ik iets anders mag aantrekken.'
'Je hebt al beloofd alles voor ons te doen, Syl. En daar hoort deze
kleding bij. Kom maar mee naar beneden. Dan ga ik mij ook kleden. Wacht
daar op Severa.'
En voorzichtig daal ik achter Erna de trap af. Ook in de salon zie ik
mijn spiegelbeeld. Als ik mijzelf zie, sla ik mijn ogen neer. Ik kan
het niet aanzien. In de strakke broek is elke vorm van mijn lichaam te
zien.
Gelaten ga ik zitten. En wacht op Severa. En op Erna. De twee vrouwen
die mij nu volledig in hun macht hebben. Hoe heb ik het zo ver kunnen
laten komen. Kan ik hier nu nog onder uit komen?
Hoofdstuk VI.
Dan komt Severa binnen. Zij is heel erg apart gekleed. Ze draagt een
heel erg nauwsluitende lakbroek. Het zwart glanzende lak toont elk deel
van haar lichaam. Boven draagt zij een zwart lak hemdje met een paar
dunne spagetti-bandjes. Aan haar voeten een paar zwarte schoentjes met
enorm hoge naaldhakken.
Ze is nu zeker een stuk groter dan ik. Ze torent nu met recht boven mij
uit. Glimlachend bekijkt zij mij. 'Je ziet er heel erg lief uit, Syl.
Dit is veel beter dan die saaie costuums en die grove spijkerbroeken.
Je bent echt een schatje.' Severa drukt een zoen op mijn mond.
Ook Erna komt nu binnen. Zij is vrijwel net eender gekleed als Severa.
Alleen draagt zij boven een volkomen doorzichtige zwarte bloeze. Maar
ook zij draagt een strakke lakbroek.
'Kom, gaan jullie mee. Jullie staan maar met elkaar te scharrelen. We
moeten aan het werk.'
Ik word rood na die suggestie van Erna dat ik met Severa aan het
scharrelen was. Maar Severa pakt mijn hand en lacht: 'welja, misschien
wordt het tussen ons nog wel eens wat. Wat jij, Syl?'
Ik geef geen antwoord, durf geen antwoord te geven. Wat ik ook zeg, het
zal alt