Paula free porn video

Het verhaal dat volgt is van A tot Z verzonnen en de personen waarover het gaat bestaan dus niet in werkelijkheid. Dit verhaal en het verhaal over Eric, de detective, zijn lange tijd geleden geschreven en zijn dus mijn eerste verhalen. Zelf vind ik ze niet denderend. Maar goed, oordeel zelf maar. Men heeft geschreven dat mijn verhalen wel iets harder mogen zijn. Ook dit is iets harder. Ik heb nog wel ergens een hard verhaal, maar de meesten zijn in de loop der jaren softer geworden. Jullie zullen dus met die afwisseling moeten leven. Nog iets anders, men heeft een paar keer gevraagd de verhalen in het engels te vertalen, maar helaas, ik heb daar de tijd niet voor en bovendien is mijn engels niet zo vlot dat ik het achter elkaar kan vertalen. Mijn vraag is dus, is er iemand zo vriendelijk om mijn verhalen in het engels te vertalen en op fictionmania te plaatsen. Misschien zijn er ook wel Nederlandstalige sites waarop ik het kan plaatsen, maar ik heb geen idee waar ik die kan vinden. Bij voorbaat mijn dank, Louis(e). Hoofdstuk 1. Mag ik mij even voorstellen. Paul is mijn naam of wel voluit Paul Nico van Amoren en ik ben 18 jaar oud. Ik ben verloofd. Mijn meisje is 20 jaar en ze heet Els. Zij dringt er steeds op aan om zo gauw mogelijk te trouwen. Ze wil kinderen. Maar ik ben bang om in het huwelijksbootje te stappen, want ik denk dat ik haar ongelukkig maak. Wat is namelijk het geval. Zo rond mijn dertiende jaar merkte ik dat dameskleding een bijzondere aantrekkingskracht op me had. En dan vooral doorzichtige nachtkleding, nylons, schoenen met hoge hakken. Het begon met er naar te kijken, maar op de duur voldeed dat niet erg meer. Toen ik een jaar of achttien was werd dat verlangen steeds sterker. Ik wilde jurken, lingerie en schoenen met naaldhakken dragen. Maar veel kans om aan dat verlangen gevolg te geven kreeg ik niet. Want waar haal je op je achttiende het geld vandaan om dergelijke dingen te kopen. Dus moest ik mijn neiging maar proberen te onderdrukken. Ik maakte dus eerst mijn school af en ging in militaire dienst. Op mijn twintigste zat dat er gelukkig op. En ik had nog meer geluk. Ik wist een baan te bemachtigen bij een groot bedrijf in ??n van de grote steden. Weg uit het kleine dorpje waar ik vandaan kwam. Ik was nu onafhankelijk en had een vrij goed salaris. Ik vond een grote gemeubileerde kamer bij een dame alleen. In een groot gebouw met een binnenplaats waarom heen allemaal verschillende appartementen waren. Vanaf het begin dat ik zelfstandig was, begon ik mij uit te leven door het dragen van dameskleding. Elke maand zette ik wat geld opzij of kocht ik iets en zo langzamerhand wist ik een hele garderobe bij elkaar te krijgen. En kon ik mij als vrouw verkleden zodra daar de mogelijkheid was. En 's-avonds, als ik mijn deur heb afgesloten, verkleed ik mij. Zowat elke avond. Ik bezit al aardig wat dameskleding. Het meeste heb ik gekocht in de grote warenhuizen, soms iets in de uitverkoop. Ook per postorder heb ik verschillende dingen gekocht. Zo ook een pruik. Een pruik met lange blonde haren en een paar valse wimpers. Bij de drogisterijen haal ik de cosmetica. Nu heb ik alles om mij helemaal als vrouw te verkleden, de pruik, valse wimpers, namaak nagels die ik op mijn nagels moet plakken, nagellak voor er op te doen, lippenstift, eyeshadow en allerlei andere dingen op mij op te tutten. En dan mijn schoenen, ik heb zelfs verschillende paren, maar allemaal met enorm hoge naaldhakken. E?n stel zelfs met hakken van dertien centimeter. Op een avond, na in een restaurant te hebben gegeten, keer ik naar mijn kamer terug en sluit mij op in mijn kamer. Zodra ik de eigenares van het appartement niet meer hoor, ga ik mij schminken en verkleden. Dan sta ik voor de grote spiegel en bewonder het prachtige blondje dat ik in de spiegel zie. Haar prachtige lichaam, met vooruitspringende borsten en haar benen in die glanzende donkere nylons. Benen die nog meer opvallen in de schoentjes met die hoge hakken. Haar lippen, zo week en zo rood en haar wellustige blik vanonder die lange valse wimpers. Haar lange schitterende rode nagels en dan haar lange glanzende haren die tot over haar schouders neerhangen. Ik stap trots door de kamer en neem steeds een utdagende vrouwelijke pose aan. Als het tijd is om naar bed te gaan, geef ik voor de spiegel een striptease-show. Langzaam trek ik de doorschijnende blouse uit, stap uit het korte rokje, trek mijn schoentjes uit en doe op een verleidelijke manier mijn nylons uit. Langzaam doe ik dan de BH en het slipje uit en sta dan voor de spiegel, helemaal naakt. Ik zie dan een onbehaarde borst, maar zonder tietjes en beneden in die kroezige bos zit geen warme vochtige spleet maar er hangt een zeer mannelijk geslachtsapparaat. Maar op de duur is deze beperkte ruimte niet meer genoeg. Ik wil over straat wandelen, als een echte vrouw, bewonderd en begeerd door de mannen. Elke keer als ik ben verkleed, beleef ik in gedachten de meest fantastische avonturen. En ik ben dan altijd de heldin, de hoofdpersoon. Dan weer heet ik Lana, of Monique of Yvonne of Marylin en er wordt om mij gevochten. Een enkele keer zijn mijn gedachten minder vrolijk en zie ik mij als stripteuse in een nachtclub of zie ik mij zelfs als prostituee. Gelukkig weet ik nog niet wat mij te wachten staat, het zou mijn verbeelding vele malen overtreffen. Maar als ik dan weer aan mijn aanstaande huwelijk denk, schrik ik. En toch wil ik geen afscheid nemen van deze geheime wereld. Het zou ideaal zijn als Els zou goedvinden dat ik mij als vrouw verkleed. Maar dat is natuurlijk onmogelijk. Zij zal nooit goedvinden dat ik door het huis loop in een jurk en nylons, op rumoerige hoge hakken, valse wimpers aan doe, mijn lippen rood maak en mijn nagels lak. Afgunstig denk ik wel eens aan die mannen die in een nachtclub optreden als vrouw verkleed. Zij zijn dikwijls veel vrouwelijker dan zoveel vrouwen. Zij kunnen ook rustig over straat lopen als vrouw. Ik ben wanhopig, maar wat kan ik doen. Hoofdstuk 2. Maar dan gebeurt er iets, waardoor ik de zaak zelf niet meer in de hand heb. Op een zondagmiddag profiteer ik van een geschikt moment. De pensionhoudster is uitgegaan en zodra ze weg is, maak ik me eerst op en daarna verkleed ik mij. Een mooie doorzichtige nylon BH, een dito slipje, een gordeltje en nylons, een jurk van een zachte glanzende stof. Zo opgemaakt en aangekleed, mijn pruik op, op rode sandalen met naaldhakken wandel ik door het appartement. Voor het eerst buiten mijn besloten kamer. Maar wat blijkt, het venster van de eetkamer staat open en terwijl ik zo zonder argwaan rondloop, word ik bespionneerd door een huurder van het huis tegenover ons. Hij vermaakt zich op deze warme dag door met een verrekijker in de tegenover liggende appartementen te gluren. Na een paar minuten hoor ik de bel van het appartement. Ik raak een ogenblik in paniek en denk dat de pensionhoudster onverwachts is teruggekeerd. Maar dat is niet mogelijk. Zij heeft de sleutel en zou de deur wel openen. Zo van achter de deur roep ik: 'mevrouw is er niet. En ik kan de deur niet open maken, ik kom net uit bad en ben nog niet gekleed.' Maar een man antwoordt: 'Doe onmiddellijk de deur open. Ik heb je door de eetkamer zien lopen. Als vrouw gekleed en ik wil dat je de deur open maakt, anders zal ik het aan iedereen vertellen.' Ik geef geen antwoord, maar de man vervolgt: 'kom, doe open. Ik zal je geen kwaad doen.' Wat moet ik doen? Wat kan ik doen tegen deze chantage? Ten einde raad, doe ik de deur maar open. De man stormt naar binnen. Bijna word ik omver gelopen. Hij wil mij pakken, maar ik loop weg, zo hard ik kan. Maar mijn jurk belemmert me, de hoge hakken maken een hoop herrie en ik wankel. Hij heeft me al gauw te pakken en drukt me tegen zich aan. Mijn gezicht tegen zijn gezicht, zijn armen strak om mij heen. Dan herken ik hem. Hij werkt bij hetzelfde bedrijf als ik. Het is zelfs ??n van de directeuren en heeft veel te vertellen bij ons bedrijf. Ik weet dat hij weduwnaar is en begin de vijftig is. Hij tracht mij gerust te stellen en zegt: 'ik wil je helpen, ik wil je vriend zijn. Je mag van mij als vrouw gekleed rond lopen, je mag je opmaken. Hoe heet je?' Nog steeds overdonderd antwoord ik: 'P... Paul, mijnheer.' 'Je hebt mooie benen. Zulke hoge hakken moet je altijd dragen.' Hij kust mij hartstochtelijk en brengt me naar mijn kamer. Ik ga op de bank zitten en hij gaat naast mij zitten. 'Kom mij voortaan 's-avonds opzoeken. Je mag je dan bij mij verkleden en opmaken. Ik ben zo alleen in mijn appartement.' 'Ik ..., nee, ik wil niet..., ik doe het niet.' Maar hij antwoordt: 'goed, dan vertel ik op het bedrijf wat ik heel toevallig heb gezien en zal er voor zorgen dat je binnen de kortste tijd wordt ontslagen.' Eerst protesteer ik nog wat, maar na lang dralen geef ik toe aan zijn wens. Ik kan er niet onderuit. En omdat mijn hospita gauw thuis zal komen, ontsnap ik dit keer nog aan zijn verlangens. Maar hij nodigt mij, nee hij dwingt mij de volgende avond bij hem te komen. Vanaf die dag dringt hij zich op in mijn leven. Elke keer weer moet ik hem gehoorzamen. En ik gehoorzaam omdat ik bang ben voor zijn chantage. Meermalen ga ik na het avondeten naar zijn appartement. Een koffer met dameskleding, cosmetica en de verdere toebehoren bij me. Bij hem in zijn flat verkleed ik mij, maak me op en hij houdt me zeer onbeschaamd gezelschap. Ons samenzijn blijft niet platonisch. Ik schaam me om het te bekennen, maar het is zo. Elke keer weer haalt hij verder naar beneden. En niets houdt het tegen. De zaterdag volgend op de ontdekking ben ik bij hem blijven slapen. Ik moet wel zeggen, hij is erg lief voor mij. Nadat ik mij opgemaakt en verkleed heb, maken we samen het eten klaar. Hij heeft de tafel gedekt, kaarsen aangestoken en de glazen met wijn gevuld. Aan tafel zegt hij: 'op een lange en fijne vriendschap.' Tijdens het diner maakt hij al allerlei toespelingen op de komende nacht. Ik verzet mij nog wel, maar als ik een paar glazen wijn op heb, beginnen zijn complimentjes mij toch wat te doen. En ik beantwoord zelfs zijn liefkozingen en zijn kussen. Na het dessert neemt hij me mee naar de salon en schenkt hij nog een glas voor mij in. Ik moet op de bank plaats nemen. Hij gaat de kamer uit en komt dan terug met twee dozen. Hij geeft ze mij allebei en zegt: 'Ik heb een aandenken aan deze dag voor je, onze verlovingsdag. Ik weet niet wat ik moet zeggen en maak de pakjes vlug open. Ik kan Mijn ogen niet geloven. Het is een prachtige, doorzichtige nylon nachtjapon en bijbehorende duster en een paar pantoffeltjes met hoge naaldhakken. Hij neemt me in zijn armen en zoent me hartstochtelijk op mijn rode, weke mond. Zijn tong dringt diep in mijn mond en ik zoen hem met even veel vuur terug. Ik ben niet alleen door de drank beneveld, maar ook door de mooie kleding, zijn vurige kussen en het weelderige van zijn woning. Ik ben helemaal overdonderd. 'Ik laat je even alleen, wil jij dan dit aantrekken?' Hij gaat de kamer ut en ik verkleed me zo vlug mogelijk. Als ik alles aan heb, bewonder ik mij voor de spiegel. Het is prachtig, werkelijk prachtig om te zien. Ik kan mij haast niet voorstellen dat ik dat ben daar in de spiegel. Maar hij komt weer binnen. Hij ziet de blijdschap op mijn gezicht en komt vlug op mij af. Het is voor het eerst na de ontdekking dat ik weer blij ben en tot mijn schande moet ik bekennen dat ik het nog laat blijken ook. Voor het eerst noem ik hem bij zijn voornaam. 'Oh Charles, wat is dit mooi, ..., hoe kan ik je bedanken?' Ik kus hem zelfs en als hij zijn tong door mijn mond laat gaan, laat ik ook mijn tong niet onbetuigd. 'Mijn mooiste beloning is als je blijft slapen.' En tot mijn verwondering en afgrijzen hoor ik mijzelf zeggen: 'Graag.' We gaan op de bank zitten en drinken elkaar toe. Charles zet een dansplaat op en wij dansen samen. Voor het eerst word ik geleid. Ik onderga het als een sensatie. Een uur verstrijkt met dansen, een beetje drinken en met elkaar op te vrijen. En zelfs ik laat me niet onbetuigd. Maar na een uur neemt Charles me mee naar zijn slaapkamer. Heel teder kleedt hij mij uit. Als ik naakt voor hem sta, kust hij me eerst op mijn mond, daarna mijn tepels die gelijk vooruit priemen. 'Je borsten zijn nog niet groot, maar ze zullen nog wel iets groeien.' Maar verder gaat zijn mond over mijn lichaam. Mijn lichaam gloeit, ik voel me en ik ben heet. 'Laat mij jou nu uitkleden, ik wil alles met je doen, en jij ... jij mag alles met mij doen.' Haastig ontdoe ik hem van zijn bovenkleding. Charles gaat op bed liggen en ik kruip naast hem. Ik zoen zijn mond, pers mijn tong naar binnen. Als ik daar een tijd ben gebleven, zak ik af naar zijn tepels, neem ze in mijn mond en zuig er op. Heel langzaam trek ik hem zijn onderbroek uit. Ik schrik. Het is een enorm apparaat dat te voorschijn komt. Ik neem 'm in mijn hand en beweeg 'm op en neer. Ik streel zijn zak. Ik kan mij niet meer beheersen en neem zijn eikel in mijn mond. Ik zuig er op en beweeg zijn pik op en neer. Met mijn andere hand kneed ik zijn ballen. Ik hoor hem kreunen. Bijna een half uur speel ik zo met zijn apparaat. Telkens als hij bijna klaar komt, stop ik even. Maar op een gegeven ogenblik kan hij zich niet meer inhouden. En eer ik er erg in heb, spuit hij een lading zaad in mijn mond. Het is een vloedgolf die met kracht naar binnen spuit. Ik stik bijna en slik het spul zoveel mogelijk in. Het smaakt een beetje zoetig. Nahijgend liggen we een poosje zo naast elkaar. Als we een beetje zijn bijgekomen, friemelen we weer aan elkaar. Al gauw zijn we weer net zo heet. 'Mag ik je in je gaatje nemen', vraagt Charles zachtjes. Even aarzel ik, maar ik ben al te ver gegaan en laat het toe. Hij smeert mijn gaatje en zijn pik in met olijfolie. Wijdbeens lig ik op bed met een kussen onder mijn billen. Dan probeert hij met zijn enorme eikel bij mij naar binnen te dringen. Het doet pijn, ik kreun nu van de pijn. Zachtjes zegt Charles: 'je moet een beetje persen.' Het gaat nu iets beter, de eikel gaat nu naar binnen en stukje voor stukje volgt de rest. Heel voorzichtig gaat hij op en neer. De pijn trekt iets weg. Zijn handen strelen mijn lichaam, zijn mond vindt de mijne. Heel langzaam gaat de pijn over in genot. Er komt een warm, heerlijk gevoel over me. Ik droom weg, dat ben ik niet die daar kronkelend van genot op dat bed ligt. Ik klem me vast aan Charles, kus hem terug. Ik voel zijn ballen tegen mijn billen aan. Sneller worden zijn bewegingen. Ik weet niet wat mij overkomt. Hartstochtelijk druk ik mij tegen hem aan. En op het moment dat hij zijn zaad in mij schiet, kom ik ook klaar. Ik kom klaar zonder dat ik word aangeraakt, zo spontaan. Zo enorm heet ben ik. Een tijdlang ligt hij, zonder dat we een woord zeggen, boven op mij. Ik voel me loom, maar voldaan. Maar na een tijdje staan we op en nemen een douche. Ook onder de douche kunnen we ons handen niet thuis houden. Onze handen spelen met elkaars lichaam. Na het afspoelen en afdrogen trek ik weer mijn doorschijnende nachtjapon aan en kruipen we in bed. Na alle emoties en alle vermoeienissen vallen we in elkaars armen vrij snel in slaap. De volgende morgen word ik wakker. Ik schrik van de naakte man naast me en de herinneringen aan de vorige avond komen terug. Ik voel me beschaamd. Ben ik dat wel geweest, dat is een ander geweest die zich zo schaamteloos aan een man heeft gegeven. Maar als ik zachtjes uit bed stap en mijn nachtjapon zie, ben ik toch een beetje blij. Zoiets had ik zelf nooit kunnen kopen. Maar ..., ik kruip in bed met een man voor mooie kleding. Ben ik beter dan een hoer? Maar ..., maar ik vond het fijn, lekker zelfs. Ik heb er van genoten. Dus ... Ik kom er niet uit. Ik trek de pantoffels met de naaldhakken aan en ga naar de keuken. Ik zet thee en maak wat broodjes klaar, zoals het een goed echtgenote betaamt. Ik ga terug naar de slaapkamer. Charles is net wakker en trekt mij in bed. Weer begint hij aan mij te friemelen en zijn tong glijdt weer mijn mond binnen. Even trekt hij een vreemd gezicht. Ik heb niet erg veel baardgroei, maar toch prikt er kennelijk iets. 'Ik zal wel een middeltje zoeken zodat de baardgroei helemaal weg blijft.' Maar hij laat me nu met rust en we eten eerst samen in bed het ontbijt op. Na het ontbijt scheer ik me eerst en neem een douche. Na het afdrogen maak ik me eerst zorgvuldig op en verschijn dan weer bij Charles in de slaapkamer heel vrouwelijk in mijn nachtjapon en op mijn pantoffeltjes. Ik kruip weer bij Charles in bed, maar hij zegt: 'blijf nog maar even liggen, dan ga ik me opfrissen en kom weer bij je.' Heerlijk ontspannen lig ik in bed op hem te wachten. Na een kwartiertje is hij weer terug in bed. Gelijk trekt hij mij weer tegen zich aan, weer is hij al behoorlijk opgewonden. Zijn tong boort zich in mijn mond, Een hand speelt met mijn tepels en zijn andere hand aait mijn billen. Zo nu en dan voel ik een vinger mijn gaatje binnendringen. Maar ook ik laat me niet onbetuigd, met allebei mijn handen kneed ik zijn ballen en zijn pik. Plotseling gaat hij overeind zitten. Hij trekt mijn nachtjapon uit, legt een kussen onder mijn billen en komt over mij heen. Langzaam stuurt hij zijn pik in de richting van mijn gaatje. Stukje voor stukje dringt hij bij mij naar binnen. Ik kreun, maar weet niet of het van pijn of van genot is. Zijn pik zit nu helemaal in mijn gaatje. Ik kan niet stil liggen, ik draai als een volleerde buikdanseres met mijn onderlichaam. Ik voel mij nu supervrouwelijk. Charles gaat zachtjes op en neer. Ik kan niet meer, ik verlang naar meer. 'Charles, spuit dan,..., spuit me vol.' Maar hij wacht, gaat nog langzamer op en neer. Maar dan kan hij het ook niet langer ophouden, hij versnelt zijn bewegingen, ik beweeg krampachtig. Samen komen we op ons hoogtepunt. Ik voel zijn zaad diep in mijn lichaam spuiten. Ik kan mij niet beheersen, zoen hem hartstochtelijk en roep: 'ik hou van je, Charles, ik ...' Charles maakt gebruik van mijn hartstocht: 'dit kan je nog dikwijls meemaken. Je kan als vrouw gekleed bij mij komen wonen. Je neemt ontslag bij het bedrijf en je blijft hier, als vrouw gekleed. Denk je eens in, hele dagen in die verleidelijke kleren, zo opgemaakt, prachtige lingerie, nylons, schoenen met hoge naaldhakken, de mooiste kleren en denk aan onze verrukkelijke spelletjes.' Ik geef geen antwoord. Denk na. In mijn hart lokt zijn voorstel mij wel aan, maar mijn hoofd denkt aan mijn aanstaande huwelijk. Verdrietig denk ik aan mijn meisje. Haar wil ik dat niet aandoen. 'Ik ..., ik kan het niet, mijn meisje, ik ... zij wil trouwen.' Hij dringt nog wat aan. 'Geef mij nog wat bedenktijd. Een paar maanden maar. 's-Avonds en in het weekend kom ik bij je. Ik blijf dan gewoon werken, ik slaap op mijn eigen kamer en zondagmiddag en zondagavond ga ik naar mijn meisje. Ze woont hier een paar uur met de trein vandaan. Dan kan toch wel?' Eerst lijkt het of hij mij wil dwingen zijn voorstel aan te nemen, maar dan geeft hij toe: 'Accoord, je krijgt je twee maanden bedenktijd, maar ..., geloof me, ik zal er voor zorgen dat het een ja van jouw kant wordt.' Hij verlaat de slaapkamer en ik ga me wassen en omkleden. Als man gekleed of moet ik zeggen verkleed verlaat ik het appartement om de trein naar mijn meisje te nemen. Hoofdstuk 3. Ik breng de middag en de avond bij mijn meisje door. Maar alhoewel ik mijn uiterste best doe, ben ik er toch niet helemaal met mijn gedachten bij. En eigenlijk ben ik blij dat de avond om is en dat ik weg kan gaan. De daaropvolgende week breng ik door met veel te piekeren, mijn werk lijdt er onder, maar ook mijn nachtrust. Ik slaap slecht. Ik vertel dat aan Charles, maar hij lacht: 'dat is toch helemaal niet nodig. Ik zal je morgen iets geven, dan gaat het wel beter.' De avond daarop geeft hij mij twee doosjes, een groen en een wit. Op het witte staat alleen 'innemen na het avondeten' en op het groene doosje 'innemen voor het slapen gaan'. Charles legt uit: 'voorlopig neem je van deze pillen er elke dag ??n in. Als het slapen beter gaat, mag je na een maand stoppen met de pil uit het witte doosje.' Ik moet zeggen, het helpt uitstekend. Ik slaap weer goed, pieker minder en ook op het werk gaat het weer beter. En ook na die maand blijf ik de pillen innemen. Mijn samenzijn met Charles gaat intussen onverminderd voort en ik heb nog steeds geen beslissing kunnen nemen. Volgende week zijn de twee maanden om. Maar ik weet het nog steeds niet. In die twee maanden ben ik zelf ook tamelijk veranderd. Ik zelf merk het zelfs op. Zelf denk ik dat het een psychologische kwestie is, omdat ik zo dikwijls in dameskleding rond loop. Wel nog steeds binnen, buiten heb ik mij nog niet gewaagd. Maar de veranderingen zijn toch duidelijk. Mijn borsten zijn in die twee maanden ontwikkeld, zelfs zo erg dat ik bij mijn meisje altijd een trui aanhoud. Het zijn al aardige balletjes. Ook mijn baardgroei is een stuk minder. Ik hoef me nauwelijks nog te scheren, mijn heupen zijn iets breder geworden. Zelfs voor mij is dat zichtbaar als ik voor de spiegel sta. Maar dat niet alleen. Ik krijg mijn pik nauwelijks overeind. Ook mijn meisje begint het op te merken. En in dat laatste weekend voordat de twee maanden om zijn, maakt ze een opmerking over mijn figuur. 'Je ziet er de laatste tijd zo vreemd uit. Wat is er toch aan de hand? Je treuzelt maar steeds met trouwen. Is er een ander?' Ik bezweer dat er geen ander meisje is. Maar het helpt niet. We krijgen ruzie en voor het eerst gaan we 's-avonds mokkig uit elkaar. Ik ben nu vast van plan om Charles te vertellen dat ik niet bij hem kom wonen. Maar hij is slimmer dan ik denk. Die zaterdag belt hij als vroeg aan de huisdeur. Via de intercom vraagt hij: 'mag ik boven komen.' En als hij boven in mijn kamer is vraagt hij: 'ga je even mee naar mijn appartement, ik wil je iets laten zien.' Ondanks mijn goede bedoelingen, ben ik nieuwsgierig en ga met hem mee. Maar in zijn appartement moet ik mij eerst opmaken en verkleden is dameskleding. Hij neemt me mee naar de salon. Hij geeft me een enveloppe. Ik maak 'm open en tot mijn verrassing zitten er twee kaartjes in voor een voorstelling van hedenavond in het concertgebouw. 'Wat betekent dat?' 'Je bent nu zo vrouwelijk geworden, dat ik nu mee de wereld in wil nemen. Ik wil je tonen dat je als vrouw, als mijn vrouw kan uitgaan. Daarom deze kaartjes en daarom ook deze doos.' Hij haalt een doos te voorschijn en geeft die mij. Verbijsterd maak ik 'm open. Ik haal er een prachtige uitgaansjapon uit. Ik kan geen woord uitbrengen. Maar er zit nog meer in de doos. Een paar zilverkleurige avondschoentjes met hoge naaldhakken, een halsketting en oorknoppen. Ik ben al mijn goede voornemens vergeten. Ik vlieg op Charles af en zoen hem. 'Oh ..., nee, ..., maar ik durf niet de straat op ..., als vrouw gekleed.' Maar Charles weerlegt mijn bezwaren. Hij smeedt het ijzer als het heet is en we brengen de rest van de dag door zoals zo veel jonge gelieven dat doen. We vrijen dat de stukken er van af vliegen. Tegen een uur of vijf zegt hij: 'kom, ga je omkleden. Ik heb om half zeven een tafel besproken in een restaurant.' Ik vlieg naar de slaapkamer, neem vlug een douche en maak me dan heel zorgvuldig op. Daarna kleed ik me aan in mijn nieuwe spulletjes. Als ik klaar ben, kijk ik verwonderd in de spiegel. Het is niet te geloven. Het is prachtig. De prachtige jurk en daaronder de nylons, de zilverkleurige schoentjes. De blonde haren die het gezicht omlijsten, de rode mond en die ogen onder die lange wimpers. Die lange rode nagels. Het is sprookjesachtig om te zien. Ik zoek Charles weer op, die zich intussen ook heeft omgekleed. Ook hij ziet er buitengewoon uit in zijn smoking. Als ik binnen kom, zie ik de bewonderende blik in zijn ogen. Hij loopt op me toe en zoent me teder op mijn mond. Zacht zegt hij: 'morgen wil ik horen wat je beslissing is. Ik hoop dat het ja wordt en dat je als vrouw bij mij blijft wonen.' Ik geef geen antwoord. Ik weet toch niet wat ik moet zeggen. We gaan weg en rijden met zijn auto naar een restaurant dat iets buiten de stad ligt. In het restaurant leidt men naar ons tafeltje. Het is voor mij een ongekende situatie. Ik ben bang om fouten te maken, maar alles gaat goed. Eindelijk heb ik bereikt waar ik vroeger zo dikwijls aan dacht. In prachtige dameskleding uit te kunnen gaan. Ik geniet met volle teugen. Van alles. Van het eten, de wijn, mijn kleding, maar vooral van de bewonderende blikken van Charles maar ook van sommige mannen. Na het diner rijden we terug naar de stad en zoeken een parkeerplaatsje in de buurt van het concertgebouw. Al winkels kijkend lopen wij er heen. Ook nu geniet ik weer van mijn optreden in het openbaar. In het concertgebouw hebben we prachtige plaatsen en ik kijk mijn ogen uit naar al die prachtige kleding. De prachtigste gewaden zie ik voor mijn oog voorbij komen. De avond vliegt voorbij en ik vind het jammer als de voorstelling is afgelopen en wij het gebouw weer verlaten. Ik zeg tegen Charles: 'het is fantastisch geweest. Een hardstikke fijne avond. Jammer dat het is afgelopen.' 'Maar dat is het nog niet. We gaan nog fijn naar een nachtclub.' We zoeken de auto weer op en we rijden de stad weer uit. In de auto zegt hij: 'ik weet een eindje buiten de stad een luxueuze besloten nachtclub. We gaan daar nog een poosje heen.' Hij heeft niets te veel gezegd. Het is er enorm prachtig. We hebben een fijn intiem plekje gekregen. We drinken iets, we dansen samen. Het is voor mij een sensatie. Voor het eerst dat ik in het openbaar dans. Het is of ik vleugels heb. an volgt er een show. Eerst een dansnummer en dan een striptease. Het is fantastisch zoals die enorm knappe vrouw zich langzaam ontkleedt. Ik voel me opgewonden. Ik zou best mee willen doen. Als het is voorbij is en het licht weer wat sterker wordt, zegt Charles: 'ik wil even met je praten. Vanmorgen lag deze brief bij je in je postvakje. Hij is van je meisje. Ik verwachtte al een brief van haar en daarom was ik vanmorgen zo vroeg bij je. Lees 'm maar.' De enveloppe is al open en ik haal de brief er uit. Stil lees ik 'm. 'Beste Paul, Deze week heb ik een anonieme brief ontvangen. Daarin stond dat je een onnatuurlijke verhouding had met een man en dat je daar bij als vrouw gekleed rond loopt. Ik begrijp nu waarom je mij steeds aan het lijntje hebt gehouden. Ook hoe het kwam dat je de laatste tijd zo anders was. Je begrijpt dat hierdoor een eind aan onze verhouding is gekomen. Ik hoop dat het je verder goed zal gaan. Groeten van Els.' Tranen staan in mijn ogen. Treurig kijk ik naar Charles. 'Jij ..., gemenerd, jij ...jij hebt Els ingelicht. Ik ...' Hij spreekt het niet tegen. 'Nu ..., nu kom ik zeker niet bij jou wonen. Ik ga hier vandaan en begin wel ergens anders opnieuw. Ik ... Ik wil niets meer met je te maken hebben.' Even is het stil, dan antwoordt Charles zachtjes: 'Je kan nergens heen, je bent aan mij gebonden. Als je ergens werk probeert te krijgen, dan moet je worden gekeurd. Wat denk je, zouden ze je goedkeuren als ze je al aardig ontwikkelde borstjes zien. Ik denk het niet. En als ze het zouden doen, ik heb nog wel zo veel connecties, dat je overal je neus stoot.' Ik geef geen antwoord, zit er verslagen bij. Charles vervolgt: 'En je borsten zullen nog wel wat groter worden. Ik zal je vertellen hoe dat komt. De pillen die ik je een tijd geleden heb gegeven om beter te kunnen slapen waren in werkelijkheid pillen met vrouwelijke hormonen. Daarom zijn je borsten gaan groeien, daarom zijn je heupen breder geworden, daarom heb je bijna geen baardgroei meer. Je bent al aardig op weg vrouw te worden. Dus je ziet het, het beste wat je kan doen is bij mij blijven, als vrouw. Maandag kan je je baan en je kamer opzeggen en bij mij intrekken. Je kan dan dag en nacht vrouw zijn.' Ik ben verslagen. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Verslagen knik ik naar Charles ten teken dat ik wel accoord moet gaan. 'Wil je nog dansen of wil je liever dat we naar huis gaan?' 'Laten we hier nog maar even blijven zitten, dan kan ik even bijkomen.' Na een minuut of tien dooft de verlichting weer, een show begint. Een grietje geeft een striptease, als dansend. Ondanks mijn ellende kijk ik geboeid toe. Als ze alleen nog een BH en een slipje aan heeft, floept het licht ineens uit, even maar en dan gaat het weer aan. Ze staat er nu helemaal naakt. Verbaasd kijk ik naar het toneeltje. Het is een jongen, de pruik nog in de hand. Alleen het opgemaakte gezicht herinnert nog aan het meisje wat er even te voren stond. Ik ben weer alles vergeten, denk alleen nog maar aan wat ik net gezien heb. Ik heb genoten. Plotseling bedenk ik niets liever te willen dan als vrouw gekleed te gaan. Ik wend me tot Charles: 'Laten we maar naar huis gaan. Voortaan zal ik aan al je wensen voldoen, als ik maar als vrouw gekleed mag gaan.' Charles staat verheugd op en neemt me in zijn armen. Hij kust me teder. Maar dan gaan we naar de garderobe, zoeken de auto weer op en rijden naar huis. Thuis beleven we een vorstelijke nacht en na uren van speelgenot vallen we vroeg in de morgen pas in slaap. Hoofdstuk 4. De volgende morgen trek ik mijn mannekleren weer aan. Voor het laatst? Ik ga naar mijn hospita en vertel dat ik de huur moet opzeggen en dat ik mijn spullen kom halen. Ik betaal haar nog de volgende maand. Ze zegt niet veel, vindt het kennelijk wel best. Ik pak mijn spullen in, mannelijke kleren in de ene koffer, de vrouwelijke in twee andere. Als alles is ingepakt, bel ik om een taxi. Binnen een kwartiertje is de taxi er. Tegen de taxichauffeur zeg ik, zodat mijn hospita het goed kan horen, dat ik naar het station moet met mijn drie koffers. Bij het station ga ik de restauratie binnen en ga daar zitten. Ik drink een paar kopjes koffie. Na een uurtje reken ik af, zet mijn koffers weer op een wagentje en rijdt naar buiten. Ik zoek een taxi op en laat me naar het huis van Charles brengen. Charles doet open, hij helpt met de koffers naar binnen te sjouwen. Dan zegt hij: 'Ik ga een poosje weg. Om een uur of zes ben ik terug. Dan kan jij je op je gemak inrichten. In de kelderbox staat een grote kist, stop daar al je mannekleren maar in. Je doet de kist op slot en je geeft mij vanavond de sleutel.' Even aarzel ik. Er is geen weg terug meer. Mijn kleren weg, het is definitief. Maar Charles vervolgt: 'je zal zien wat een fantastisch leven jij tegemoet gaat.' Als Charles weg is, kleed ik mij uit. Naakt sorteer ik de kleren die aan mijn mannenbestaan doen denken. Het meeste doe ik in plastic zakken om ze aan de ??n of andere liefdadige instelling te geven. Alleen een costuum, een stel ondergoed, een overhemd, een paar schoenen en nog wat spullen leg ik opzij om naar de kelderbox te brengen. Als alles is gesorteerd, maak ik me op en kleed me aan. De koffer met de mannespullen breng ik naar de kelderbox, stop alles in de kist en doe 'm op slot. Boven leg ik de sleutel op het bureau van Charles. Mijn paspoort en mijn rijbewijs leg ik er bij. Daar heb ik zo toch niets aan. De dameskleding berg ik op in de kasten in de slaapkamer, mijn make-up spullen in de toilettafel. Ik ben klaar. Ik ga naar de salon en ga op de bank zitten. Wacht op mijn echtgenoot. Mijn leven als vrouw is begonnen. Hoofdstuk 5. Charles komt om een uur of zes terug. We gaan samen nog een eindje wandelen. Weer is het een sensatie om als vrouw gekleed over straat te lopen. Om een uur of acht zijn we weer thuis. We eten nog wat, drinken iets en Charles begint me weer op te vrijen. Hij trekt mijn slipje uit en vingert mijn gaatje. Ik voel dat ik heet word. Het duurt dan ook niet lang of ik lig languit op de bank en Charles boven op mij. Ik voel hoe hij zin pik langzaam en voorzichtig mijn gaatje in drukt. Dat is nu al zo dikwijls gebeurd dat het geen pijn meer doet. Langzaam draai ik met mijn onderlichaam. En ik vind het lekker. Vooral het moment dat hij zijn zaad in mijn lichaam schiet. Kreunend omklem ik hem. Genietend voel ik zijn handen over mijn lichaam gaan. Alleen ..., alleen mijn pik gaat er niet van staan. Maar als zijn zaad bij mij naar binnen dringt, denk ik daar niet aan. Langzaam komen we een beetje bij. We kleden ons nu maar helemaal uit en gaan naar bed. En we gaan zelfs gauw slapen. De volgende morgen is het maandag. De morgen begint voor mij wel al heel vreemd. Voor het eerst niet gaan werken. Charles zorgt er voor dat bij het bedrijf alles wordt geregeld voor mijn ontslag. Ik maak zijn ontbijt klaar, we eten samen. Charles geeft me nog een afscheidskus en hij is de deur uit. Een hele dag heb ik voor mij alleen. Vlug ga ik in bad, maak me daarna op en kleed me aan. Niet te opvallend dit keer, gewoon een blouse en een rok. Eerst doe ik de boel een beetje aan de kant, doe de slaapkamer en ga dan boodschappen doen. Voor het eerst dat ik alleen de straat op ga, een winkel binnen ga en met andere mensen praat. In het begin ben ik erg zenuwachtig, maar als niemand reageert, gaat het me veel beter af. Thuis berg ik de boodschappen op en maak iets te eten klaar. Na het eten ga ik naar het centrum. Charles heeft wat cheques getekend en gezegd dat ik maar iets leuks moest kopen. Want veel variatie aan kleren heb ik nog niet. Het is allemaal een beetje te wuft, niet iets voor de gewone dag. Ik loop door de stad, bekijk de winkels. Maar het duurt toch nog wel even eer ik een winkel in durf. Maar in een van de zaakjes staat zo'n leuk jurkje in de ?talage, dat ik mijn angst overwin en naar binnen stap. Tegen de winkeljuffrouw zeg ik dat ik belangstelling voor dat jurkje in de ?talage heb en dat ik het graag wil passen. Het meisje zoekt er een op in mijn maat 36 en brengt me dan naar een kleedhokje. Gelukkig laat ze me daar alleen. Ik trek mijn blouse en rokje uit en trek het nieuwe jurkje over mijn hoofd. Het past me precies, het zit als gegoten. Het is wel erg kort, maar het staat verder wel leuk. Het meisje kijkt om het hoekje van het gordijn: 'het past perfect, mevrouw, het staat U erg goed.' Ik loop nog even heen en weer voor de spiegel en zeg dan tegen de juffrouw: 'ja, ik neem deze.' Als ze weg is, kleed ik mij weer om. Het jurkje wordt ingepakt en ik vul de cheque in en geef die aan de kassa af. Oei, dat is me erg meegevallen, geen moeilijkheden gehad. Ik loop nu nog vrijer rond. In wat andere boetiekjes en zaken koop ik nog een paar rokjes, truitjes, blouses. Panties, nylons koop ik in een grotere zaak. Ik wil ook nog een paar schoentjes en wat lingerie kopen. Eerst maar naar een schoenenzaak. Ik zoek een paar leuke uit met hoge hakken. De verkoper knielt aan mijn voeten om de schoentjes aan te doen. Ik zie hoe hij onder mijn korte rokje probeert te kijken. En ik geef hem volop de gelegenheid. Ik voel dat ik heet word. En het duurt nog wel even eer ik de schoentjes gepast heb. Maar uiteindelijk beslis ik, laat de schoentjes inpakken en ik betaal. De verkoper doet me heel vriendelijk uitgeleide. Dan naar een chique lingeriewinkel. Hier zoek ik wat leuke BH's uit en een serie slipjes. En ook nog wat bijbehorende gordeltjes. Het is allemaal vrij duur spul. Een BH met voorsluiting, ??n met tepeluitsparing en een BH die de onderste helft ondersteunt en de bovenste helft vrij laat. Dan nog een paar soft BH's en nog eentje met een vrij dikke vulling. De juffrouw brengt me naar het kleedhokje en help me met het uittrekken van mijn blouse en BH. Hierop heb ik niet gerekend, ik schrik en word vuurrood. Maar ze helpt alleen maar, laat niets blijken dat mijn borstjes nogal aan de kleine kant zijn. Even raakt ze bij het helpen een tepel aan, die onmiddellijk reageert door vooruit te priemen. Ze glimlacht even en als ze als laatste met de BH met tepeluitsparing helpt en dan allebei mijn tepels aanraakt, priemen die door de uitsparing naar buiten. 'Deze staat U bijzonder goed', zegt ze zachtjes. 'Ja, ik houd deze maar gelijk aan', antwoord ik. De rest laat ik inpakken, geef mijn cheque af en ga weer naar buiten. Ik scharrel een taxi op en laat me met mijn pakjes naar huis brengen. Thuis maak ik het eten klaar. En voor Charles thuis komt, was ik me nog even en trek het pas gekochte jurkje aan. Het staat hartstikke leuk en mijn tepels zijn duidelijk te zien door de stof van het jurkje heen. Even na zes uur komt Charles thuis. Wel, ik kan wel zien dat ik geen miskoop heb gedaan. Vol bewondering kijkt hij naar me en neemt me in zijn armen. 'Heb je nog meer mooie dingen gekocht. Ga het dan maar eerst allemaal voor mij showen.' 'Ja, maar dat showen komt pas na het eten. Als we dat hebben gedaan, zal ik alles laten zien.' We eten vlug en als alles is opgeruimd, ga ik alles showen. Alle BH's, slipjes, gordeltjes, de truitjes, de blouses, nylons, rokjes, de schoentjes, alles. Als ik tot slot voor hem sta, grijpt hij me beet en gooit me op de grond. Hij laat zich boven op mij vallen. Hij haalt zijn pik uit zijn broek en probeert bij mij naar binnen te dringen. Hij perst 'm naar binnen. Ik kreun nu van pijn zo wild word ik genomen. Zijn ballen voel ik tegen mijn billen aan. De pijn wordt iets minder, maar hij gaat wild op me te keer. Woest bijt hij in mijn schouder, hij zuigt hard aan mijn tepels, zo hard dat het pijn doet. Eindelijk komt hij klaar. Met kracht voel ik zijn zaak in mijn lichaam spuiten. 'Zo lekker ben ik nog nooit klaar gekomen', steunt hij. 'Heb ik je erg pijn gedaan?' Ik knik: 'ja, ik dacht dat ik opengescheurd werd, zo ging je te keer. Maar aan het eind viel het wel mee.' Zo ging de winter voorbij en nu zitten we al weer in het voorjaar. In de tussenliggende periode heb ik heel wat kleding gekocht en ik mag wel zeggen dat ik nu een uitgebreide garderobe heb. Voor elke gelegenheid heb ik wel iets. We zijn veel uitgeweest, naar concerten, nachtclubs, toneelvoorstellingen en ook een enkele keer naar een besloten sexclub. Het is mij wel opgevallen dat Charles toch wel een beetje sadistisch is aangelegd. Bij het liefdesspel bijt hij me dikwijls en hij neukt mij soms zo wild dat ik er soms meer pijn dan plezier aan beleef. Zo ook vorige week. We waren naar een sexclub geweest en daar ging het nogal sadistisch aan toe. Een meisje werd vastgebonden aan een paal en met de zweep behoorlijk afgetuigd. Daarna kropen verschillende mannen op haar. Charles deed dat niet, maar ik zag wel aan hem dat hij genoot. Ik kreeg die avond van Charles nogal veel te drinken en toen we thuis kwamen viel ik na het uitkleden dan ook als een blok op bed. Als ik na een tijdje een beetje bij kom, ontdek ik dat ik met handen en voeten aan het bed ben vastgebonden. Mijn handen zijn aan de bovenrand vastgemaakt en mijn benen liggen wijd uit elkaar gespreid aan het voeteneind vastgemaakt. Ik gil het uit van schrik. Charles komt naar me toe. 'Waarom, heb je dit gedaan?' 'Ik wil eens lekker op mijn manier met je spelen zonder dat je kan tegenspartelen. Ik heb vanavond zo genoten van die voorstelling, dat ik dat ook wel eens bij jou wil proberen.' In zijn hand heeft hij een opgerolde handdoek en hij slaat me daar mee waar hij me maar kan raken. 'Nee, Charles, niet doen', gil ik, maar dat helpt niets. Hij verdeelt de slagen over heel mijn lichaam, net zo lang tot mijn hele lichaam gloeit en roze van kleur is. Hij gooit de handdoek weg en haalt uit een la een kunstpenis. Zo'n knots van een ding heb ik nog nooit gezien. Ik schreeuw het uit: 'nee, Charles, dat niet. Dat ding scheurt me open.' Maar hij komt op me af en gaat op mij liggen, zijn pik voor mijn mond. 'Doe je mond open en zuig mij lekker klaar. Dit ding stop ik jouw gaatje.' Ik kreun al bij voorbaat, maar gelukkig smeert hij mijn gaatje in met wat olijfolie. Maar als hij dat enorme ding in mijn gaatje perst, kan ik mij niet beheersen. Ik gil het uit, maar hij perst door totdat het ding er bijna helemaal in zit. Ik heb het niet meer. Bovendien stik ik nog bijna door zijn penis in mijn mond. Ik denk maar aan ??n ding. 'hem zo vlug mogelijk klaar zuigen, dan maakt hij me misschien los.' Maar ik kom bedrogen uit. Als hij zijn zaad in mijn mond heeft geschoten, gaat hij van mij en gaat naast me liggen. Hij laat me vastgebonden liggen met dat enorme ding in mijn gaatje. Ik smeek hem: 'Charles, maak me los, alsjeblieft.' Maar dat heeft geen succes. Eindelijk, een uur later zegt hij: 'ik wil je wel losmaken, maar je moet beloven dat je me nooit verlaat en dat je altijd met mijn spelletjes mee wil doen.' Ik beloof alles wat hij maar wil om maar los te komen. Hij maakt me los, haalt dat ding uit mijn gat en neemt me in zijn armen om mij te troosten. Hij kust me teder en ik vraag me af, is dat nu dezelfde man die mij net zo heeft afgetuigd en zo veel pijn heeft gedaan. En eindelijk slaap ik in zijn armen in. De volgende morgen is hij weer even teder als anders en hebben we een fijne gezellige dag. Maar een week later, op een vrijdagavond, komt Charles thuis en roept al bij de deur: 'ik heb nu zo iets bijzonders. Hier zal je pas van opkijken.' Hij werpt me een enveloppe toe. Nieuwsgierig maak ik de enveloppe open en haal er een paar vliegtickets en hotelreservering voor op Sardinie uit. 'Wat betekent dat nou, ik kan toch nooit zo het land uit. Zo als vrouw gekleed kom ik nooit langs de marechaussee.' Charles lacht en zegt: 'Paula, in mijn positie krijg ik alles voor elkaar, kijk maar eens in deze enveloppe.' Uit die enveloppe haal ik een paspoort en een geboortebewijs. Ik sla het paspoort open en zie een pasfoto van mij als vrouw gekleed en opgetut. Ik kijk naar de naam en dan naar de naam op het geboortebewijs. Mijn naam is helemaal veranderd. Er staat geen Paul Nico van Amoren van het mannelijke geslacht, maar er staat heel duidelijk: 'Paula Nicola van Amoren' en van het vrouwelijke geslacht. Stil kijk ik van het ??????n naar het ander. Ik kan geen woord uitbrengen. Maar Charles lacht: 'je bent nu officieel van het vrouwelijke geslacht. Het is ook in de boeken van de burgerlijke stand aangepast. Het heeft me wel iets gekost, maar dat heb ik er voor over. We kunnen nu zelfs met elkaar trouwen, er is geen enkel beletsel. En als je wilt kan het zelfs nog deze week, dan kunnen we onze reis naar Sardinie als huwelijksreis maken.' Ik kan nog steeds niets uitbrengen, ik ben sprakeloos. Langzaam dringt het tot mij door. Aan de ene kant voldoet dit aan mijn liefste wens, maar aan de andere kant is er dan geen weg terug meer. Misschien is het maar het beste om aan Charles' verzoek gevolg te geven, dan ben ik in elk geval beschermd tegen later. Het is een soort verzekering om later niet in de goot terecht te komen. Bovendien ben ik nu al aardig aan Charles gewend. Ik knik: 'ik ..., ik wil deze week nog wel met je trouwen, als jij dat ook wil.' Afwachtend kijk ik hem aan. 'Er is nog iets. We kunnen vanuit Sardinie gemakkelijk even naar Marokko. Daar kan er helemaal een vrouw van je worden gemaakt. Je penis wordt dan weggehaald en ze maken er dan een vagina van. Hoe zou je dat vinden?' Verschrikt kijk ik hem aan: 'oh, nee, dat niet, nog niet. Misschien over een paar jaar, maar ik moet er nu nog niet aan denken.' Charles gaat er niet verder op in. En zo trouwen we aan het eind van die volgende week. Heel eenvoudig, want Charles wil het nog niet in de openbaarheid geven. 'Als we terug zijn van vakantie is het nog vroeg genoeg. Ik zal wel al alles op het werk regelen.' Ik heb het ook heel druk gehad deze week. Veel vakantiespullen gekocht, verschillende leuke zomerjurkjes, een heel stel bikini's, zomerschoentjes en nog meer van die dingen. Nu al zonder zenuwen kan ik al die dingen kopen. En ik neem me voor daar mooi bruin te worden. Zaterdags al vroeg vertrekken we naar het vliegveld. We komen vlot door de controle. Nergens ook maar een centje last en we zitten dan ook al vlug in het vliegtuig. De reis verloopt vrij snel en eer we er erg in hebben zijn we al op de plaats van bestemming en begint het vliegtuig te dalen. We beleven daar een prachtige tijd, we hebben een fantastisch hotel. Charles huurt een auto en hiermee crossen we over het hele eiland. Verder zitten we veel aan het strand. Al heel in het begin ontdekken we een strand waar je in mono-kini mag lopen en daar gaan we veel heen. Het is weer een aparte gewaarwording om alleen in een slipje rond te lopen met mijn tietjes vooruit. Er is ook nog een naaktstrand in de buurt, maar daar wagen we ons toch maar niet aan. We worden in elk geval prachtig egaal bruin. 's-Avonds gaan we vrij dikwijls naar een nachtclub en dansen we daar. De tijd gaat veel te snel en de vier weken zijn dan ook in een zucht voorbij. Hoofdstuk 6. Als we weer terug zijn neemt het oude leventje weer zijn aanvang. Het enige verschil is, dat ik nu officieel de mevrouw ben. Ik ben nu totaal niet bang meer en ga regelmatig mee naar parties, ook van de zaak van Charles. En niemand heeft er maar enig idee van dat ik in werkelijkheid eigenlijk geen echte vrouw ben. Al die vrouwelijke hormonen hebben hun werk wel goed gedaan. De sexspelletjes met Charles gaan ook onverminderd door. Zo nu en dan kan hij echt sadistisch te keer gaan. Die enorme kunstpik krijg ik nog verschillende keren in mij. Een andere keer klinkt hij mij gekleed in een prachtige satijnen jurk met ijzeren boeien vast. Ik sta met mijn armen omhoog, mijn benen vastgemaakt. Eerst gooit hij me nat, mijn tietjes komen nu goed uit in die jurk. Al mijn vormen zijn nu duidelijk zichtbaar. Maar Charles pakt dan een eind touw en begint me te slaan, waar hij me maar kan raken. Ik gil het uit van de pijn. Ik hang meer aan mijn boeien dan dat ik sta. En als hij eindelijk met mij klaar is, hangen de flarden van de prachtige jurk om mij heen. Hij is zo heet, dat hij zich voor mij gaat aftrekken en zijn zaad over mij heen spuit. Dan verlaat hij de kamer en komt terug met een fototoestel. Hij maakt van alle kanten foto's van me. En dan gaat hij, terwijl hij mij zo laat hangen, de foto's ontwikkelen en afdrukken. Uren later komt hij terug. 'Ik ga nog even weg, tot straks.' Zo sta ik daar uren, zowat naakt en nog steeds kreunend van de pijn. Pas 's-avonds laat komt hij terug. Hij maakt me los en draagt me naar bed. Hij kleedt mij verder uit en verzorgt de striemen op mijn lichaam. Langzaam komen mijn krachten terug en begin ik te gloeien. Zijn strelingen winden me op en niet lang daarna ligt Charles op mij, perst zijn lul diep in mij en komt hij op een geweldige manier in mij klaar. Als we later naast elkaar liggen, zegt hij: 'het spijt me, ik kan het niet laten je zo te pijnigen zo nu en dan. Het windt me zo op. Ik kan niet zonder dat. Ik zal het zoveel mogelijk proberen tegen te gaan, maar een enkel keertje moet je het goed vinden.' Het ergste is eigenlijk al weer achter de rug, dus mijn protesten zijn al niet meer zo overtuigend. Bezwaren? Ik ben toch al helemaal in zijn macht. Een paar weken na dit voorval verhuizen we naar een bungalow-tje even buiten de stad. Rondom het huis een prachtige tuin, het huis een eindje van de weg af, werkelijk een romantisch plekje. We hebben hier werkelijk fijne dagen. Soms lopen we in de weekenden naakt in de tuin en doen allerlei spelletjes. Charles is onverzadigbaar, steeds verzint hij nieuwe spelletjes. Dikwijls leuke spelletjes, maar ook dikwijls spelletjes die ik niet zo kan waarderen. Maar wat kan ik doen? Op een goede, nu ja goede, dag heeft hij mij weer eens vastgebonden. Midden in de kamer lig ik op mijn buik, benen wijdbeens aan de verwarming geklonken, een kussen onder mijn buik. Charles haalt een soort vibrator te voorschijn, een wel heel dikke kunstpik die hij op een massageapparaat aansluit. Hij doet wat olie aan de vibrator en duwt 'm dan langzaam in mijn gaatje. Eindelijk zit dat ding er helemaal in. En dan laat hij het motortje lopen. Ik weet niet hoe ik het heb, ik gil: 'stop, Charles, stop dat ding, niet doen.' Maar Charles trekt zich nergens iets van aan. De kunstpik draait snel in mijn gaatje. Zover mijn toestand dat mogelijk maakt, kronkel ik om dat ding kwijt te raken, maar het zit te diep in mijn lichaam en blijft doordraaien. Ik kreun van pijn. Charles streelt mij en langzaam, heel langzaam komt er een heet gevoel over mij. Ik steun nu van genot en het is net of ik op een enorme manier klaar kom. Het kan niet, maar toch krijg ik dat gevoel. Maar als ik denk dat ik nu van dat ding word verlost, dan heb ik het mis. Charles laat het ding gewoon doordraaien en kijkt vanuit zijn stoel op zijn gemak toe. Ik heb geen flauw idee hoelang, maar ik val bijna flauw als hij dat ellendige ding er eindelijk uit haalt. Maar rust krijg ik niet. Mijn gaatje wordt gelijk gevuld met zijn lul. Alles is zo nat, dat zijn pik naar binnen glijdt. Hij gaat als een razende op mij te keer, wild pompt hij zijn pik op en neer. Lang houdt hij dat niet vol, al gauw voel ik zijn zaad naar binnen spuiten. Een volgende keer is het nog erger. Ik heb mij met het winkelen verlaat en kom pas thuis als Charles al thuis is. Hij zegt er niet veel over, maar de volgende morgen, voor hij naar zijn werk gaat, moet ik mij naakt uitkleden. Dan doet hij mijn pik en zak een ring. Aan die ring zit een kleinere ring met een kettinkje van ongeveer 35 centimeter. Over de vloer van de salon naar de keuken legt hij een staaldraad en zet die zowel in de keuken als in de salon vast. Ook aan het andere eind van het kettinkje maakt hij een ringetje en ik moet op handen en knieen staan. Het ringetje sluit hij ook aan op de staaldraad. Ik kan dus alleen maar op handen en knieen kruipen en dan alleen nog maar van de keuken naar de salon. 'Zo, dat zal je leren om voortaan thuis te zijn als ik van mijn werk kom. In de keuken staat een bak met eten. Tot vanavond.' En hij is weg, mij vertwijfeld achterlatend. Ik kruip naar de keuken en daar staat een bak met brood met melk en een met water, net als voor de hond. Er staat ook nog een bak met een beetje zand er in. Dan pas flitst het door mijn hoofd hoe ik mijn plas en ontlasting kwijt kan raken. Ik krijg erg veel medelijden met mijzelf en kruip weer naar de salon. Daar ga ik languit op een kleedje liggen om een potje te huilen. Maar na een poosje val ik van ellende in slaap. Als ik na een uur of twee wakker word, moet ik nodig. Ik kruip naar de keuken en ga op mijn handen en knieen boven de bak staan, mijn benen zo wijd mogelijk. Het kost me een hoop moeite om iets te produceren. Al moet ik nog zo nodig, slechts met veel moeite kan ik plassen en de hoop komt ook pas na heel wat persen. Papier is er niet bij. Ik kan mijzelf niet eens schoonmaken. Nog nooit ben ik zo vernederd. Ik eet weer iets uit de bak, en ga weer op het kleedje in de salon liggen. De dag kruipt voorbij. Ik verveel me verschrikkelijk en kan niets anders doen dan een beetje liggen en zo nu dan in keuken iets uit de bak eten. Eindelijk hoor ik de deur. Ik doe net of ik slaap als Charles de salon in komt. Hij kijkt even naar me en trekt dat al zijn kleren uit. Met zijn voet port hij in mijn zij. 'Een hond is altijd blij als haar baas thuis komt en likt 'm dan. Dus dat moet jij ook maar eens doen.' Hij gaat voor mij staan, zijn pik voor mijn mond. En of ik wil of niet, ik moet zijn pik in mijn mond nemen en hem klaar zuigen. Mijn toestand doet hem kennelijk wel wat, want hij komt vrij snel klaar. Zijn zaad spuit diep in mijn keel. Ik slik het gulzig naar binnen om niet te stikken. Maar Charles maakt geen aanstalten mij daarna los te maken. Integendeel zelfs, hij zegt: 'breng me naar de keuken.' En hij gaat zo naakt op mijn naakte rug zitten en breng ik hem, wankelend, naar de keuken. Het valt niet mee, dat zware gewicht op mijn rug. In de keuken stuurt hij mij boven de bak en beveelt hij dat ik moet plassen. Genietend kijkt hij toe hoe ik in de bak plas. Plotseling plast hij, zo op mijn rug gezeten, ook. Het warme vocht loopt over mij heen en drupt ook in de bak. Charles wordt daar weer heet van en hij neemt me dan ook, op zijn hondjes, midden in de keuken. Hij schokt enorm op en neer en ik voel al gauw een vloedgolf in mij spuiten. Uitgeteld ligt hij boven op me. En ik zak bijna door mijn knieen. Na een poosje komt hij weer een beetje bij. Hij maakt de ring aan de staaldraad los en zegt: 'breng me naar de badkamer.' Ik kruip langzaam met Charles op mijn rug naar de badkamer. Onderweg slaat hij met zijn hand op mijn achterste om mij aan te sporen. Maar ik ben doodmoe en kom maar langzaam vooruit. Het duurt wel even eer we in de badkamer zijn. Eindelijk gaat hij van mij af, en draait de kranen bij de douche open. En eindelijk kan ik gaan staan, eindelijk rechtop. Alles doet me pijn. Maar Charles zeept mij in, wast me nu heel teder, spoelt me schoon en droogt me daarna af. Als we onder de douche vandaan zijn, maakt hij de ring om mijn pik en zak los. Lachend zegt hij: 'ik heb ook zo'n ring voor je hals besteld. Dat kan leuk worden. Ik kan dan weer een hoop leuke spelletjes bedenken.' Maar gelukkig krijg ik nu mijn rust. We kruipen in bed en ik val al gauw als een blok in slaap. De volgende dag is alles weer gewoon. Maar ik zorg er wel voor dat ik voortaan op tijd thuis ben. Verder heb ik eigenlijk een pracht leven. Ik hoef maar een kik te geven en ik kan kopen wat mijn hartje begeert. Ik heb kasten vol met de mooiste kleren. We gaan toch nog wel vrij vaak uit, ik kom tot in de hoogste kringen. En ik ga om met de knapste en de chicste vrouwen van de stad. Op een vrijdagavond komt Charles thuis. 'Vanavond eten we buiten en daarna gaan we naar een SM-club. Ik zal je kleding uitzoeken en klaar leggen. Kleding voor die club dan tenminste.' Ik heb geen flauw idee wat een SM-club is en knik dat ik het leuk vind. We gaan eerst in de stad eten en gaan daarna naar huis om ons om te kleden. Charles heeft wat kleren klaargelegd. Erg veel is het niet. Een BH die alleen de onderkant van mijn tietjes steunt en mijn tepels en de bovenkant helemaal vrij laat. Een nylon slipje waar je dwars doorheen kijkt. Een fantastisch mooie, geheel doorzichtige witte blouse en een zwart/groen fluwelen wijd uitlopend mini-rokje. En een paar zwarte nylons en een paar avondschoentjes met enorm hoge hakken. Als ik alles aanheb, staar ik in de spiegel naar mijn beeld. 'Moet ik in deze kleren naar die club?' 'Ja. Je kan dit daar wel dragen.' Ik laat het maar zo en om een uur of elf zijn wij in die SM-club. Nog steeds weet ik niet wat voor soort club het wel is. Het is er enorm luxueus ingericht. We krijgen een leuk tafeltje, vlak bij een soort dansvloertje dat ongeveer 75 centimeter boven de vloer uitsteekt. Ik voel me nog wel wat onwennig zo in mijn nogal blote uitrusting. Maar er is bij de andere aanwezige dames nog veel meer te zien, zodat dat gevoel gauw over is. Er zijn heel wat schoonheden bij, en wat zij dragen is nog heel wat bloter. Nu, ik kom er ook al gauw achter wat voor soort club het is en wat de letters SM betekenen. Er worden op het dansvloertje een paar sadistische shows weggegeven, die er niet om liegen. Ik voel al aankomen dat Charles wel een paar van die dingen op mij wil uitproberen. Na een paar van die shows is er gelegenheid om te dansen. Ik voel mij behoorlijk te kijk staan op dat verhoginkje. Het is duidelijk dat iedereen aan de tafeltjes heerlijk onder die korte mini-rokjes kan kijken en dat wordt dan ook uitgebreid gedaan. Na dat we weer even gedanst hebben, gaan we weer aan ons tafeltje zitten en drinken iets. Op de een of andere manier voel ik dat er steeds naar mij wordt gekeken. Ik kijk wat rond en zie dat een vrouw alleen aan het tafeltje naast het onze naar mij kijkt. Ze ziet er fantastisch uit. Lang donkerblond haar, een knap hautain gezicht en zo te zien ook een prachtig figuur. Een ogenblik ontmoeten onze ogen elkaar, totdat ik gauw een andere kant opkijk. Na nog een show, waarin een meisje op een enorm grove manier wordt gepakt, ga ik naar het toilet. Ik sta op en loop naar de deur van het damestoilet. Verwonderd kijk ik rond, alles is even luxueus. Ik doe mijn plasje en ga daarna voor de spiegel nog even mijn haar kammen en mijn lippen bijwerken. Mijn oog valt op een soort vitrine. In de vitrine staan miniatuur schilderijtjes en daarin kleine kaartjes met contact-advertenties. Er zijn heel erg aparte bij en sommigen laten niets te raden over. Er is een advertentie bij die mij erg aantrekt. Op het kaartje staat met mooie gouden lettertjes: 'Jonge vrouw, 25 jaar, met sterk dominerend karakter, eigen woning en verdienste, zoekt contact met lesbi?ne of bi-sexueel meisje, lang blond haar en lief meegaand karakter. Brieven onder nummer 3 afgeven aan de bar.' Terwijl ik dat lees, zie ik in de spiegel het meisje van het tafeltjes naast ons binnen komen. Ik zie nu pas goed, hoe fantastisch zij er uit ziet. Ze is een stuk langer dan ik, zelfs langer dan ik op mijn enorm hoge hakken. Ze loopt op mij toe, neemt me in haar armen en zoent me op mijn mond. En ik beantwoord de zoen hartstochtelijk. 'Hoe vind je die advertentie, ze is van mij. Is het iets voor je?' 'Ik zou dolgraag willen, maar ik ben getrouwd. Bovendien krijg ik weinig kans om 's-avonds eens weg te komen. Het zou alleen overdag kunnen en dan kunt U waarschijnlijk niet.' 'Ach, als je pers? wilt, komt dat ook wel goed. Ik heet Estrella. Estrella Domina. Hoe heet jij?' 'Ik ben Paula, Paula van Amoren.' Ze heeft me nog steeds in haar armen. Ze zoent me weer en zegt dan: 'ga maar terug naar de zaal. Straks kom ik je vragen om te dansen.' Ze nipt met haar vingers even tegen mijn tepels. Ze priemen gelijk vooruit. Ik knik en ga terug naar Charles. We kijken weer naar de volgende show en ik zie aan Charles hoe hij zit te bedenken hoe hij dat op mij kan toepassen. Als de show voorbij is, dans ik een paar keer met Charles, maar dan komen er een paar modernere dansen en dan laat Charles het afweten. We gaan weer zitten. Ik zie dat Estrella op staat en naar ons tafeltje toe komt. Ze stelt zich netjes aan Charles en aan mij voor en vraagt dan aan Charles: 'vindt U het goed, dat ik met Uw vrouw dans.' Charles aarzelt even, maar heeft geen reden om nee te zeggen, dus knikt hij van ja. 'Natuurlijk, mevrouw.' En dan zweef ik over de dansvloer, geleid door een vrouw. 'Heerlijk, het is fantastisch', fluister ik tegen Estrella. Ze drukt mij stevig tegen zich aan. Ik kijk even naar Charles en zie dat hij onder mijn rokje gluurt en er van geniet. Estrella strijkt meet haar hand over mijn tepels en zorgt dat mijn tepels weer vooruit priemen. We dansen verder, heel innig, als een intiem lesbisch stelletje. Ze fluistert: 'ik ben 's-maandags meestal vrij, dus dan kom ik naar je toe of anders kom jij naar mij toe. Komende maandag niet, maar de maandag er op wel. Goed? Heb je daar zin in?' 'Graag,' antwoord ik en geef haar het adres. Veel te vlug naar mijn zin is de dansronde weer afgelopen. Estrella brengt me terug naar Charles en neemt afscheid. 'Ze deed nogal intiem met je. Ze lijkt me goed lesbisch?' 'Dat kan best. Het was wel leuk, weer eens wat anders.' 'Pas maar op, dat je me niet ontrouw wordt, want dan zwaait er wat', lacht Charles, een beetje venijnig. Ik ril even, maar denk daarna maar gauw aan iets anders. We blijven nog even, kijken nog naar een show en gaan dan naar huis. Op weg naar huis stopt Charles in de stad nog even bij een sex-shop. Een vrij grote zaak waar ze ook sexkleding verkopen. Charles belt aan. Het duurt even, maar dan komt er een man aan de deur. Charles smoest even met hem en we mogen naar binnen. Charles kijkt wat rond, wijst wat dingen aan. En ik moet zelfs nog een paar dingen passen ook. Het wordt nog een heel lijstje. Verslagen kijk iktoe als de man alles bijelkaar optelt. - een enorme kuntpik die met riemen aan het lichaam kan worden vastgemaakt, - een zweepje, - een leren halsband, - een heel kort leren rokje met bijpassend hesje als BH, - sexy lingerie, waaronder een harempak e.d., - leren banden met koorden voor enkels en polzen, - een leren band voor mijn middel, - een paar leren laarzen met heel hoge hakken, - een paar schoentjes met wel super hoge naaldhakken van zeker een vijftien centimeter, - nog wat andere leren voorwerpen. Het kost een kapitaal zo alles bij elkaar. We gaan weg en rijden verder naar huis. In de wagen zegt Charles: 'we gaan dadelijk lekker slapen en we wijden morgen en zondag heerlijk aan de sex. Volgende week gaan we weer naar die club, dan is er weer een nieuw programma.' Ik geef geen antwoord, al ben ik blij dat we volgende week weer naar die club gaan. Misschien is Estrella er dan ook. Thuis kleden wij ons vlug uit en kruipen in bed. Het is een vermoeiende avond geweest, dus vallen we al gauw in slaap. Hoofdstuk 7. Charles maakt me wakker. Het is nog niet eens zo laat. Maar hij stuurt mij naar het bad. Na het baden moet ik mij heel zorgvuldig opmaken. Hij geeft mij het leren rokje en het hes om aan te trekken. Ook de leren laarzen met de hoge hakken moet ik aantrekken. Meer niet. Ik heb mij nog nooit zo naakt gevoeld als in dit costuumpje. Het rokje is hooguit 20 ?...? 25 centimeter lang. Het hesje hangt een beetje over mijn tietjes, maar alles is duidelijk te zien. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Zo sexy heb ik er nog nooit uit gezien. Maar Charles doet de leren halsband om mijn nek en beveelt: 'op handen en knieen en breng me naar de tuin.' Ik doe wat hij zegt en dan kruipt hij op mijn rug. In zijn hand heeft hij het zweepje, en, hij gebruikt het ook. Onbedaarlijk hard slaat hij op mijn achterste. Zo vlug ik kan kruip ik in de richting van de tuin. Daar laat hij mij verschillende keren de tuin rond kruipen. De zweepslagen komen onverminderd op mij neer. Eindelijk mag ik stoppen, bij een boom. Ik mag weer rechtop staan. Tegen de boom aan, hij doet een touw door het oog van de leren halsband en haalt het touw dan een stuk hoger om de boom heen. Zo hoog dat ik op mijn tenen moet staan. Charles pakt het zweepje en tuigt me af. Elk bloot plekje krijgt een beurt. En of dat nog niet genoeg is, trekt hij mijn hesje, mijn rokje en mijn laarzen uit en stopt dan een prop van een slipje in mijn mond. Weer pakt hij de zweep en weer komt de zweep op mijn lichaam neer. Hij hoeft nu niet meer voor mijn kleren op te passen en nu komen de slagen dan ook wild op mij neer, hij slaat waar hij mij maar kan raken. Langzaam kleurt mijn hele huid rood. Ik hang meer aan de halsband, dan dat ik nog op mijn tenen kan staan. Maar eindelijk vindt hij het genoeg, hij maakt me los van de boom en ik val als een blok neer op de grond. Maar ik krijg geen rust, weer moet ik op handen en knieen en hij trekt me vooruit aan het touw naar een stuk grond ver achterin de tuin, waar alleen smerige vieze modder en mest ligt voor de rest van de tuin. Hij laat me daar naakt in liggen en zet dan de tuinslang open, richt het water op mij en rond mijn lichaam totdat het een vieze modderbrei is waar ik mij in rond moet wentelen. Ik voel me smerig, ben ook smerig, niet meer toonbaar. En ik ben pikzwart. Maar dan stopt hij met spuiten en komt op mij af. Hij heeft nu een enorme kunstpik omgedaan. Zo in de modder kruipt hij op me en langzaam perst hij dat enorme ding in mijn gaatje. Ik wil gillen, maar kan niet door het slipje in mijn mond. Kreunen kan nog, maar zelfs dat kan ik haast niet meer opbrengen. Langzaam voel ik hoe ik word gevuld door die enorme pik, tot diep in mijn lichaam. Eindelijk zit dat ellendige ding er helemaal in, Charles gaat langzaam op en neer. Het lijkt of ik uit elkaar barst. Zijn handen spelen met mijn door het slaan gevoelige tietjes. En met die kunstpik kan hij het lang volhoude