Gelukkig Nieuwjaar free porn video

Mijn eerste homo ervaring had ik op mijn 22. Ik werkte als verpleegkundige in een ziekenhuis en moest, ter voorbereiding op een liesbreukoperatie, een man intiem scheren. Niets speciaals. Ik ging de kamer binnen met al mijn materiaal, vroeg de man op bed te gaan liggen en te strippen. Hij was 43 en zag er best aardig uit. Zwart-grijs haar, sportief gebouwd met een brede borstkast en een mooi gespierde buik. Ik zeepte alles lekker in, legde mijn handdoek over zijn apparaat en begon te scheren. Na enkele minuten voelde ik beweging onder de handdoek. Gezien zoiets voor beiden genant is deed ik of er niets aan de hand was in de hoop dat hij zich zou herpakken. Om oogcontact te vermijden draaide ik met mijn rug naar zijn gezicht toe en werkte ijverig verder. Zijn paal bleef echter groeien en de man begon zich uitgebreid te excuseren. "Zal ik binnen vijf minuten terugkomen?", vroeg ik. "Nee, nee,", antwoordde hij, "binnen vijf minuten gaat je kontje toch nog even mooi zijn." Ik denk dat mijn mond letterlijk openviel van verbazing en ik keek hem recht in de ogen. Hij begon zich onmiddellijk te excuseren voor zijn gedrag en zij dat hij mischien beter zchzelf verder kon scheren. Zonder iets te zeggen draaide ik me echter terug om, liet mijn hand onder de handdoek glijden, nam zijn pik stevig vast en begon hem zo verder te scheren. Hij kreunde lichtjes. "Kan je het wil in stilte doen.", hoorde ik mezelf zeggen terwijl ik hem begon te masturberen. Alhoewel ik de situatie opwindend vond voelde ik me ongemakkelijk. Wat als er iemand binnenkomt? Ik probeerde me te concentreren op het scheren en deed naarstig verder. Vijf minuten later was al het schaamhaar verdwenen en stond ik daar met een gigantische erectie in mijn hand en zijn hand op mijn kont. Wa kon ik doen? Ik haalde de handdoek weg, verhoogde het ritme, kneep harder tot zijn zaad door de lucht vloog. Zonder hem aan te kijken maakte ik alles proper en ging weg. Ik hoorde hem nog net zeggen: "Bedankt.". Die avond heeft mijn leven veranderd. Het bracht de bal aan het rollen. Al sinds de pubertijd had ik ontdekt dat ik anders was. Als kind hield ik ervan om de kleren van mijn zus aan te trekken. Ik hield van poppen. S nachts droomde ik ervan wakker te worden zonder piemeltje. De interesse in meisjes was er gewoon omdat dat van een jongen verwacht wordt. Maar tot die avond dacht ik dat ik dat wel voor mij zou kunnen houden, dat ik mijn leven wel zou kunnen leiden als man met een geheim. Niet dat mijn moeder of zus zo conservatief waren maar gewoon omdat ik mijn leven niet overhoop wilde gooien. Maar die avond zorgde ervoor dat er een knop in mijn hoofd werd omgedraaid. Ik begon bewust en onbewust meer naar mannen te kijken, op mijn werk gaf ik gevraagd en ongevraagd mijn mening en kletste rustig mee wanneer de vrouwelijke collegas onderwerpen aansneden die door mannen als de pest gemeden werden. Het duurde dan ook niet lang voor mijn moeder mij op een avond vroeg of ik homo was. "Ik vind mannen wel leuk", antwoordde ik. "Dat heb ik altijd al gedacht maar ik ben tevreden dat je dat nu ook zelf beseft. Als je een vriendje hebt hebt moet je hem maar eens uitnodigen." Mijn moeder was altijd al kort en zakelijk gewees. Mijn sexuele voorlichting heeft hoogstens 2 minuten langer geduurd. Maar ik beschouw dat eerder als een voordeel. Je kent altijd onmiddellijk haar mening. Zoals ik ook bij andere homos heb zien gebeuren liet ik de remmen volledig los na mijn outing. Ik gooide mij vol enthousiasme in het homomilieu. Mijn kledij veranderde van saai en kleurloos naar vrolijk modern en ook mijn uiterlijk kreeg de nodige aandacht. Ik liet mijn haren groeien, ging met mijn moeder en zus mee naar de fitness en de bezoeken aan het beauty center werden familieuitstapjes. Ik liep op wolkjes tot op een avond het noodlot toesloeg. Ik kwam terug van een avondje uit, gekleed als travestiet, toen ik op een tankstation gemollesteerd werd. Twee lelijkaards vielen mij aan, sleurden mij achter het tankstation en begonnen mij in het kruis te stampen tot ik het bewustzijn verloor. Drie dagen later kwam ik bij bewustzijn in het ziekenhuis. Mijn moeder en zus zaten naast mijn bed. "Rustg maar Andy, het komt allemaal wel in orde. Je hebt een ongeval gehad, heel je kruis zit in het verband en dat zal zo nog wel even blijven." Mijn moeder keek me aan met het overbezorgd gezicht dat enkel moeders kunnen hebben. Mijn zus hield mijn hand vast. "Ze hebben je geslagen Andy, ze hebben je in het kruis gestampt tot je het bewustzijn verloor. Dat verklaarde de brandde en kloppende pijn in mijn kruis, alhoewel ook de rest van mijn lichaam behoorlijk pijn deed was die uitleg voorlopig voldoende. Pas enkele dagen later, toen ik met mijn kont in een ontsmettend bad moest gaan zitten verteldde een verpleegster mij het hele verhaal. Ik was aangevallen door twee mannen die mij wilden verkrachten. Toen ze echter zagen dat ik een man was zijn de stoppen bij een van hen doorgeslagen. Hij had mij zo dikwijls in het kruis gestampt dat mijn scrotum was opgezwollen tot een ballon. Daarna hadden ze een stok in mijn kont geduwd en me zo achtergelaten op de parking. Mijn ballen waren verdriedubbelt in omvang. De stok had twee diepe wonden gemaakt in mijn billen maar gelukkig niets intern gekwetst. Het duurde 1 week tot ik het ziekenhuis uitmocht en pas drie weken later kon ik terug een beetje deftig stappen en zitten. Op een avond, ik was nog steeds in ziekteverlof, kwam mijn moeder naast me zitten: "Andy, dit kan niet langer zo. Ik hou van je zoals je bent, homo of niet, maar ik wil niet dat dit je nog eens overkomt. Ik wil niet dat je zo nog over straat loopt." "Maar ma, ik hou daarvan, ik voel mij daar goed mee, er zijn nog zoveel anderen die dat doen ..." "Andy, jij bent niet ?zoveel anderen?. Je bent een man dus je draagt mannenkleren." Ik keek mijn moeder vol ongeloof aan. In haar stem klonk wat spijt maar haar gezicht was vol zelfvertrouwen. "Dan weet ik niet of ik wel een man wil zijn.", flapte ik eruit. Mijn zuster die ondertussen was binnengekomen sloeg haar hand voor de mond en liet zich in een zetel vallen. Er volgde een lange stilte. "Wil je dan borsten en een vagina?" Vroeg mijn moeder. Ik knikte, schrik voor de reactie die ging volgen. "Goed Andy, als het dat is wat je wil dan zal ik je steunen. Misschien is dat ook nog wel het veiligste." Mijn moeder stond op, voor haar was de beslissing gevallen. "Andy, ik denk dat je een betere zus zal zijn dan een broer." "Ik hoop het, maar hopelijk vind iedereen dat." "Iedereen mag denken wat ze willen Andy, je bent wie je bent en daarmee basta. Ik vertel iedereen dat je transsexueel bent en als ze dat niet slikken, dan moeten ze maar stikken." De volgende dag en zonder dat ik er ook maar iets in te zeggen had belde mijn moeder naar een psychiater die haar doorverwees naar het genderteam. De eerste afspraak zou pas 1 maand later zijn. "Maar het is niet omdat zij nog niet weten dat je een vrouw bent dat jij je als man moet blijven gedragen.", zei mijn moeder. "Wat mij betreft ben je vanaf nu Laura en wil ik ook dat je je zo gedraagt." "Laura?" "Meid, is het niet normaal dat een moeder de naam kiest voor haar dochter?" Zo had ik dat nog niet bekeken. Als travestiet liet ik mezelf Alexandra noemen en ik had gedacht dat ik als Alexandra verder door het leven zou gaan maar daar had mijn moeder dus anders over beslist. Die avond bracht mijn zus twee leuke nachthemden voor me mee en een kamerjas. "Hoe jij er nu bijloopt zal dat zeker heel wat comfortabeler zijn dan die lelijke pyama van je." "Bedankt Charlotte." "Komaan laat eens zien hoe het je staat." Zo snel ik kon trok ik ik mijn pyama uit en het nachthemd aan dat Charlotte aanreikte. Het was een lang hemd in beige met donkerblauwe drievierde mouwen. Op de borst zat een leuke tekening van Snoopy. "Het staat je beeldig Laura, al is het net of je eronder een pamper aanhebt." We proesten het beiden uit van het lachen. Het andere nachthemd was korter, in gebroken wit en met disneyfiguurtjes op de mouwen en de rokrand. "Woehoe sexy benen joh!" "Nou ik voel me anders weinig sexy met die pamper aan." "Zodra je van je verbanden af bent zullen we eens echt gaan shoppen." "Daar maken we dan een familieuitstap van." zei mijn moeder die net kwam binnengelopen. Die uitstap kwam er pas vier weken later. Niet omdat ik er toen klaar voor was, ik was wel verlost van de verbanden maar had nog steeds last van pijnlijke ballen, maar wel omdat ik een afspraak had met het genderteam, waar ik absoluut ?en femme? naartoe wilde. De afspraak was dat we naar een grote confectiewinkel in de stad zouden gaan en daar 1 outfit zouden uitkiezen. Ik had voor de gelegenheid een kleurig t shirt aangetrokken en een lekker strakke jeans zodat mijn ballen niet teveel pijn zouden doen. Met zijn drietjes reden we opgelaten naar de stad om daar gedurende drie uur op te gaan in kleding. Zonder grote problemen schuimden we nauwkeurig alle rekken af tot ik een leuk ensemble bij elkaar had. Een man bij de vrouwenkleren wordt misschien raar aangekeken maar een overduidelijke homo met zus en moeder wordt daar perfect aanvaard. Ik denk zelfs niet dat het iemand is opgevallen dat ik af en toe met lingerie in het pashokje verdween. Uiteindelijk werd besloten met een lichtblauwe broekrok, een grijs truitje (een maatje te groot om te verbergen wat ik niet had) met lange mouwen, v hals en een kraag; pantys met bloemmotiefje, een lange zwarte gebreide vest voor wanneer de eerste lentedagen toch wat kouder zouden zijn en tot slot een zwart grijs handtasje met grote lussen om wat spulletjes in op te bergen. Daarnaast verdwenen er ook 4 eenvoudige lingeriesetjes in de draagtas. Twee witte en twee zwarte. Bij een tas koffie kon ik niet ophouden met glunderen, ik voelde me zo gelukkig. "Laura, als je niet te moe bent is het misschien beter dat je vandaag ook nog een paar schoenen koopt en aantal andere spulletjes zoals eenleuk hangertje en wat ringen." "Ma; ik voel me zo goed dat ik hier drie dagen kan rondlopen." "Dat is je ook aan te zien.", antwoordde ze al lachend. De schoenen werden gekocht in een grote zaak waar geen verkopers aanwezig zijn maar waar je vrij kan rondlopen tussen de honderden schoenen. Gewone schoenen, zwart, geen hak gesloten en met een veter. Daarna werd er eindeloos rondgedoold, werden hangertjes en ringen gepast en gekocht. Dit keer wel met de soms rare blikken maar dat kon de dag niet meer verpesten. Net toen we terug wilde gaan naar de auto vond mijn zus een navelpiercing die ze gewoon moest hebben. Het was een hangertje met een glazen dieprood hartje. "Misschien moeten we alle drie onze navel laten piercen en dit hangertje insteken zodat we deze dag nooit meer vergeten.", zei mijn zus. Mijn moeder keek ons alletwee aan en begon te glimlachen. Twee dagen later was het zover: het intake gesprek. Vroeg opgestaan, douchen, volledig ontharen, nagels lakken, make-up aanbrengen, mijn zus die komt controleren, mijn haren, halflange blonde lokken op schouderhoogte, in een hoog speels staartje en daarna de kleding. Drie uur en ik had alles voor elkaar. En dan begon de grote dag. Ik was al buiten geweest als travestiet maar dat is toch helemaal anders. Als travestiet ben je een man in vrouwenkleren en is het de bedoeling om zo vrouwelijk mogelijk te zijn. Een beetje overacting kan zelfs geen kwaad. Bovendien is het ook geen probleem als je gespot wordt als travestiet, je bent tenslotte een man in vrouwenkleren. Vandaag was het anders. Vandaag mocht en kon ik mezelf zijn. Mezelf als vrouw. Ik wilde niet meer overkomen als man in vrouwenkleren. Gelukkig werden de afgelopen weken de mannenmanieren die mij nog restte netjes gecorrigeerd door mijn moeder en zus. Ook wanneer het te janetterig werd. En zo ging ik op pad. Een beetje onzeker en teveel rondkijkend maar so what, vandaag was mijn grote dag. De ontvangst bij het genderteam was ronduit aangenaam. Ik werd gefeliciteerd met mijn voorkomen en ingeschreven als Laura. Daarna volgde een gesprek met de sociaal assistente. Het leek wel een koffieklets. Wat ik deed, hoe ik de beslissing had genomen om het team te contacteren, hoe lang ik mezelf al transsexueel voelde enz. Eens de koffie op kwamen echter de serieuse zaken. Of ik al 24/24 leefde als vrouw, of ik al een idee had hoe ik dat ging aanpakken op mijn werk, wat als er sleche reacties zouden komen, hoe ik financieel de zaak rond zou krijgen. Moeilijke vragen waarop ik het antwoord meestal schuldig moest blijven. Bovendien werd duidelijk aangegeven dat ik er niet op moest hopen onmiddellijk te kunnen beginnen aan de hormoontherapie. Eerst zouden nog een aantal gesprekken volgen, een lichaamlijk onderzoek en daarna zou het team een beslissing nemen. Toen ik terug op straat stond was ik zo van de kaart dat ik dringend toe was aan een kop koffie. Alhoewel mijn wereld al een paar weken overhoop stond leek het nu wel alsof er een serieuse orkaan was overgegaan. En toch, op een bizarre manier ook rustgevend. Een hele rare ervaring. Eenmaal thuis liet ik de traantjes de volledige vrije loop. Gelukkig werd ik opgevangen door mijn moeder. "Kop op Laura. Dat komt allemaal wel in orde. Logisch toch dat men niet over ??n nacht ijs gaat. We helpen je wel." Het enige wat ik kon doen was knikken, snikken en zien hoe mijn make-up helemaal geruinieerd werd. "We lossen die problemen allemaal wel op. Jij bent een vrouw, wordt een vrouw en daarmee basta." "Ze zeiden dat ik waarschijnlijk mijn werk ging kwijtraken." "Misschien is dat ook zo maar dat lossen we dan toch wel op. Dat is toch het einde van de wereld niet." "Nee, maar dan heb ik ook minder geld voor de behandeling." "Och, je zus en ik zijn er ook nog, we helpen je wel. Morgen gaan we eens lekker shoppen om je zinnen te verzetten en dan zetten we nadien alles op een rijtje." De rest van de avond verliep als in een trance. Om me uit mijn lijden te verlossen gaf mijn moeder me een slaappil. De dagen en weken die erop volgden gingen iets beter. Er volgden meer afspraken met het team, de psychiater, de endrocrinoloog en de chirurg en een duidelijk plan werd zichtbaar. Op mijn werk was ik nog Andy maar verder werd ik meer en meer Laura. Sommigen lieten me links liggen, anderen probeerden het te aanvaarden. En dan, het was al juni; viel de beslissing, ik werd toegelaten. Er werden mij voorschriftjes overhandigd tegen testosteron en voor vrouwelijke hormonen. Het einde van mijn man zijn was aangebroken. De real life test kon beginnen. Die dag heb ik onmiddellijk een afspraak gemaakt met de directrice verpleegkunde. Het was erop of eronder. Eigenlijk had iedereen mij er reeds op voorbereid dat ik ontslagen zou worden dus eigenlijk had ik mezelf daar reeds op ingesteld. "Andy zet u, wat is het probleem?" En dan zinkt de moed u plots in de schoenen. Eigenlijk wil je zeggen: "Nou ik zou graag net zo zijn als jij en ...", maar het enige wat eruit komt is gestommel. "Vertel het nou maar Andy, zo erg kan het toch niet zijn." "Wel Mevrouw, ik ben transgender." Ik vermijdde absoluut de term transsexueel omdat dat toch wel een sexuele ondertoon heeft, alsof je een pervert bent met vieze gewoonten in de slaapkamer. "Ik ben begonnen met hormoontherapie en zal straks als vrouw door het leven gaan." Ik durfde haar niet aan te kijken. Er viel een korte stilte. "Dat hoor ik ook niet elke dag. Maar om het duidelijk te stellen, straks heb je borsten en je gaat onder het mes." "Inderdaad." "Ok Andy, ik zal eerlijk met je zijn, ik moet denken aan je collegas, het ziekenhuis en de patienten. En ik denk niet dat iedereen dat zomaar kan en zal aanvaarden. Maar ik vind het knap van je dat je hiermee naar buitenkomt en ik weet het ten zeerste te apprecieren dat je dit komt vertellen voor je domme dingen hebt gedaan. Maar ik vrees dat ik dit probleem zal moeten aankaarten in de directieraad en dan pas een beslissing kan nemen over je toekomst." Ik vond de preek tot nu toe meevallen, het woord ?ontslag? was nog steeds niet gevallen dus was er hoop. "Betekent dit dat ik kan blijven." "Voorlopig wel Andy, maar zonder garanties. Bovendien wil ik niet dat je als vrouw komt werken tot er een beslissing genomen is.De directieraad komt overmorgen samen." Ik had eindelijk de moed om haar aan te kijken. "Voel je je al lang vrouw Andy? Het begin van een los gesprek over mezelf en transsexualiteit. Maar de interesse beviel me wel. Ik had nog een kans. Met spaghettibenen ging ik 2 dagen later naar het bureau van de directrice. Ik had gevreesd dat zowel de algmene directeur als de personeelsdirecteur en directrice verpleegkunde daar zouden zijn om mij te overdonderen en op straat te gooien maar niets was minder waar. "Andy kom binnen en ga zitten. Ik heb uw probleem vandaag voorgelegd aan de directieraad en er werd volgende beslissing genomen: vanaf het moment dat je als vrouw komt werken zal je overgeplaatst worden naar de steriele dienst. Op die manier vermijden we dat je in contact komt met patienten. Bovendien heb ik het hoofd van de steriele dienst hierover gesproken en ze heeft geen bezwaar. Er zijn wel voorwaarden aan verbonden." Verdorie, ik kan blijven. Ik wilde het rechtspringen en juichen maar ik zakte ineen en er begonnen tranen te vloeien. Tranen van geluk. "Wanneer je als vrouw begint te werken gebruik je een aparte kleedkamer en de damestoiletten. Je kleding, make-up en juwelen dienen aangepast te zijn aan de situatie en je zorgt voor discretie. Wanneer er teveel opmerkingen komen zal je ontslagen worden." Er volgde een stilte en de directrice keek me aan. "Mag ik er vanuit gaan dat je hiermee akkoord gaat Andy?" "Mevrouw, je weet niet hoe dankbaar ik je ben." "Dat is nergens voor nodig Andy. Je wekt respect op dus je verdient kansen. Je kan mij bedanken door die kansen niet te verprutsen." Ik zal uw vertrouwen niet beschamen mevrouw." Enkele dagen later stond ik bij de leermaakster van het ziekenhuis. Oude uniformen inleveren en nieuwe passen. Een hele rare ervaring. Je staat daar in lingerie. Je pik duidelijk zichtbaar in je slipje en al even duidelijk de vulling in je bh. Maar ik zweefde op wolkjes en bovendien deed iedereen alsof het bussiness as usual was. Voor mij was dit het ultieme bewijs dat ik vanaf nu vrouw was in de maatschappij. Dat ik van kamp veranderd was. Ik was niet meer iemand van de jongens, ik was iemand van de meiden. Eindelijk zag iedereen wat ik al lang voelde, dat ik een vrouw was. En dan stellen de mensen de vraag wat er anders is aan vrouw zijn. Een heel moeilijke vraag. Een vrouw kan s morgens kiezen tussen een broek of een rok, mag alle kleuren combineren die er bestaan, kan in alle winkels binnenlopen en door alle afdelingen, mag uitspraken doen over mannen en vrouwen, mag zich ook anders dan macho voelen, vindt liefde belangrijker dan sex, heeft meer dan 1 erogene zone ... de lijt is eindeloos. Ik had er dan ook geen probleem mee dat ik door de medicatie al snel impotent werd en een groot deel van mijn sexdrive verloor. Dat werd immers helemaal overschaduwd door de, weliswaar pijnlijke, groei van mijn borstjes, mijn zachtere huid en figuurtje dat de juiste curven kreeg. Zo probeerde ik mij gedurende negen maanden aan te passen aan mijn nieuwe wereld De ene dag al beter dan de andere, regelmatig depressief, maar nooit met spijt voor mijn keuzes. Geleidelijk aan werd ik ook minder vaak gelezen als man en had ik de sociale vrijheid teruggewonnen die ik toch gedurende enkele maanden was kwijtgeraakt. Op een avond in december was ik uit gaan eten met Charlotte toen het gebeurde. We werden beide getrakteerd door twee mannen. Ik keek mijn zus aan alsof mijn ergste nachtmerrie was aangebroken. "Komaan Laura, het is toch normaal dat twee meiden soms een drankje aangeboden krijgen. Bovendien zien ze er allebei wel lekker uit. Gewoon opdrinken." De ogen van Charlotte flikkerden ondeugend. Ze lachte naar de twee knapen en stak haar glas omhoog. Ik kon niet anders dan haar volgen al was mijn lach minder enthousiast vrees ik. "Dames, mogen we ons er even bijzetten." Het was de grootste van de twee. Charlotte gebaarde dat het kon terwijl ze mij aankeek en zag dat ik net niet in paniek geraakte. "Mijn naam is Carl en dit is mijn broer Alex." Carl was de grootste van de twee, had korte zwarte haren, rechthoekig gezicht en duidelijk gespierde torso. Alex was nauwelijks kleiner had donkerbruine haren en was iets slanker. Ze droegen beiden een pak met de stropdas wat omlaag geschoven en het bovenste knopje van hun hemd open. Ze kwamen duidelijk een pousse-cafe drinken op de weg terug van een feestje. "Aangenaam, ik ben Charlotte en dit is mijn altijd overdreven verlegen zus Laura." Ik keek kwaad naar de overkant. Waarom had ze dat nu gezegd. Ik ben helmaal niet verlegen. Nu ja, ze kent mijn probleem toch. "Nou, wij stonden aan de bar en dachten dat het toch zonde was dat twee leuke meiden als jullie hier alleen zaten. Daarom dachten we dat jullie misschien ons gezelschap wel leuk zouden vinden." "Nou twee knappe kerels als jullie mogen altijd aan onze tafel komen zitten, is het niet Laura." Ik knikte. Ik stond schaakmat. Wat kon ik anders doen dan het spel van mijn zus meespelen. En eigenlik had ze wel gelijk, ze waren best knap. Dus er werd overgegaan naar de koeitjes en kalfjes en wat doe jij enz. Twee uur later werden er telefoonnummers uitgewisseld, er werd gezoend op de wang en iedereen ging naar huis. Overantwoord, want een beetje tipsy, stapte Charlotte achter het stuur, verliefd als eenpuber. "Laura, die Carl is zoooooo schattig, heb je zijn oogjes zien flikkeren als hij lachte en dat kontje ..." Er volde een diepe zucht. "Lijkt me dat je een beetje verliefd bent Charlotte." "Let jij maar op Laura, die Alex had anders veel interesse in u." Ik keek mij zus aan. Ik had zelf ook wel gemerkt dat hij me zat aan te staren maar hoorde het woord vreliefd in dit geval liever niet uitspreken. "Komaan joh, of ben je van plan non te worden. Het is toch niet omdat je een onderdeeltje meer hebt dat je geen plezier mag beleven." "Maar wat als hij erachterkomt Charlotte, straks eindig ik terug in het ziekenhuis." "Waarom moet hij erachter komen? Je moet toch niet met hem in bed duiken. Hij ziet er trouwens veel te lief uit om je iets aan te doen." Ik zuchtte. "Misschien heb je wel gelijk." De volgende dagen bleef die Alex door mijn hoofd wandelen. Ok misschien was ook ik een beetje verliefd. Of mischien was ik gewoon blij om vast te stellen dat mannen interesse toonden in mij, Laura. Hoe het ook zij, ik voelde me ontzettend goed in mijn vel die periode. De achterdocht dat ik altijd op mijn hoede moest zijn of de mensen zouden er achterkomen dat ik een man geweest was werd heel wat minder en maakte plaats voor vertrouwen in mijn vrouw zijn. En vertrouwen zou ik nog nodig hebben Ongeveer 2 weken na de ontmoeting met Carl en Alex kwam Charlotte met het ?fantastische? nieuws dat de broers ons uitgenodigd hadden om samen het nieuwe jaar in te zetten, en dat ze al het toegezegd. Ik keek haar geschokt aan. "Komaan Laura, ik blijf toch heel de tijd bij je. Bovendien zijn het schatjes." Dus op 31 december zaten mijn zus en ik, volledig uitgedost, te wachten op onze dates. In mijn ondertussen lange blonde haren had ik een zachte golf aangebracht en liet ik los hangen. Verzorgde make-up met 2 grote ringen in de oren en doorzichtige nagellak met op de uiteinden witte halve maantjes. De feestkledij bestond uit een zwart topje met uitsnijding en gouden bloemmotiefjes waarboven ik een doorkijkblousje aanhad. En, om risico?s tot een minimum te beperken, een geklede zwarte broek. De schoenen waren effen enkellaarsjes. Omdat ik toch op veilig speelde met de broek kon de lingerie lekker sexy. Een kanten push up behatje gaven mijn a cup borstjes een beetje decolte. Mijn zielig nutteloos verschrompelde pik en ballen werden weggestopt in een bijhorende kanten string en de meest verfijnde zwarte pantys sierden mijn benen. Ook mijn zus zag er schitterend uit. De haren opgestoken en een schitterende zwarte feestjurk met glitterprint. Toen de bel ging sloeg mijn hart een slag over, op het moment dat de deur openging twee. Daar stonden ze dan, nog knapper dan de vorige keer. Beiden gekleed in een pak en met bloemen in de hand. "Nou, jullie moeten dan Alex en Carl zijn, kom binnen dan kunnen we kennismaken.", zei mijn moeder. Iedereen verzamelde in het salon. De verwelkoming gebeurde met een korte "Hi.", een zoentje op de wang en hop met de boemen naar de keuken terwijl mijn moeder iets inschonk om te drinken. "Charlotte, ze zien er zo schattig uit, en dan die bloemen, ...", ik liet een diepe zucht. "Nou Laura jij hebt het aardig te pakken zo te zien. Straks mag je zolang je wil in zijn armen liggen." "Als dat de plannen zijn voor vanavond ga ik direct akkoord." We giechelden als twee verliefde pubers. In het salon zat mijn moeder Carl en Alex al uit te vragen over wat ze gestudeerd hadden en waar ze nu werkten. "Carl, Alex, jullie lijken mij lieve jonge mannen maar voor jullie mijn dochters meenemen wil ik toch dat jullie weten dat ik twee speciale dochters heb." Ik keen vol ongeloof naar mijn moeder en voelde de grond al onder mijn voeten wegzakken. Ze zou toch niet gaan zeggen ... "Ik zou dan ook graag willen dat jullie voorzichtig zijn en beloven ze heelhuids terug thuis te brengen." Nou dat zal geen probleem zijn hoor", antwoorde Alex. "Nou Alex, beloof je dat ook als je weet dat Laura vroeger mijn zoon was." Ze had het gedaan en het had zijn gevolgen. De jongens kijken mij met open mond aan terwijl ik in shock naar mijn moeder zat te staren. Ik voelde hoe Charlotte, die naast mij zat, mijn glas fruitsap uit mijn handen nam en op het salontafeltje zette. Er viel een, naar mijn aanvoelen, lange pijnlijke stilte. Het was Alex die de stilte verbrak:"Laura, jij bent een man dan." Nog teveel in shock antwoorde mijn moeder: "Nee Alex, Laura is een meisje met een piemeltje maar dat zal binnen een paar maanden allemaal netjes gecorrigeerd worden.". Er viel terug een lange stilte. Alex keek me terug aan. "Nou Laura dat een mooie lieve vrouw als jij een transsexueel zou kunnen zijn dat had ik nooit gedacht." De tranen begonnen ondertussen overvloedig te vloeien. Al snikkend hoorde ik me zeggen: "Alex, ik had je dit echt wel willen vertellen. Opnieuw viel er een stilte. "Laura, voor mij ben jij een lieve, mooie, sympathieke vrouw en ik kan mij echt niet inbeelden dat je ooit anders was. "Weet je dat zeker Alex?" Hj knikte. "Komop Laura ga je maar opfrissen op je kamer want zo kan ik je echt niet mee laten gaan met deze knappe kerels." Mijn moeder nam terug de leiding. "Ondertussen zal ik nog eens inschenken. Charlotte trok me uit de zetel en sleurde me mee naar mijn kamer. "Komaan Laura, hou op met snotteren of we krijgen die make-up nooit zoals het hoort." Ik keek haar aan. "Wist jij dat ze van plan was om dat te vertellen?" "Nee, helemaal niet, maar het is wel handig dat ze het gadaan heeft want je moet nu van niets nog schrik hebben. Bovendien is die Alex echt smoorverliefd op u." Ik glimlachte eens. "Ja dat zal wel." "Laura, je zal zien, straks lig je in zijn armen." Toen mijn make-up terug in orde was en mijn rode oogjes en beetje verdwenen gingen we terug naar beneden. Alex en Carl stonden op toen we het salon binnenkwamen. "Dames, zullen we dan maar?" "Wees voorzichtig zij mijn moeder." En daar gingen we dan. Mijn zus enCarl vooraan in de auto en Alex en ik achteraan. "Je hoeft echt niet bang te zijn hoor Laura, ik meende wat ik daarstraks zei. Ik vind je een lieve meid. En dat je momenteel nog een paar problemen hebt doet me echt niks." Hij had zijn hand op mijn been gelegd. "Ik vind het heel lief dat je daar zo over denkt Alex." Ik keek hem recht in de ogen, hij wende het hoofd niet af. "Laten we er vandaag dan maar een groot feest van maken", antwoorde hij. En dat was wat er gebeurde. We gingen gezellig eten en tegen twaalf uren gingen we buiten om naar het vuurwerk te kijken. Klokslag twaalf uur draaide Alex zich naar me toen, nam me bij de heupen, wenste me gelukkig nieuwjaar en boog zich om me te zoenen. De eerste zoen op de linker wang, de tweede op de rechter wang en de derde vol op mijn mond. Hij voelde dat ik schrok en draaide zich al lachend om zodat hij mijn zus en zijn broer ook een gelukkig nieuwjaar kon wensen. Daarna volgde er drie kussen met Carl en drie met mijn zus. Het vuurwerk explodeerde boven onze hoofden. Alex was achter me komen staan en sloeg zijn armen om mijn middel en fluisterde in mijn oor "Veel te koud om zo alleen te blijven staan." En het was inderdaad koud dus liet ik het maar gebeuren. Toen ik omkeek naar Charlotte zag ik dat ook Carl achter haar stond en ze elkaar warm hielden. Na het vuurwerk gingen we snel door naar de stadszaal waar een dansfeest georganiseerd werd. Uiteraard waren er geen tafeltjes meer vrij dus gingen we maar onmiddellijk door naar de dansvloer. Na een uurtje nam Charlotte me bij de hand. "Kom we gaan naar het toilet." Hand in hand probeerde we ons een weg te banen door de massa. Aan het toilet was het aanschuiven geblazen. "Laura, Carl heeft gevraagd of het goed is als we straks langs zijn appartement gaan om nog iets te drinken voor hij ons naar huis brengt." "Ja lijkt me fijn om eerst nog rustig iets te drinken voor het slapen gaan." Charlotte duwde me al lachend een toilet binnen. Ze hief haar jurk op deed haar pantys en string omlaag en plaste al zwevend boven het toilet. "Hou jij je adem maar in voor straks meid, Alex gaat je bespringen." Ik lachte "Ik denk dat we dan beiden maar beter moeten uitkijken." Ze nam uit haar tas een intiem doekje, veegde zich af en trok haar pantys en string terug op. We wisselden van plaats, ik deed mijn broek en string omlaag en begon eveneens, al zwevend boven het toilet, te plassen. Charlotte reikte me een doeje aan en ik veegde mijn pik droog. Daarna duwde ik mijn ballen in mijn lies en trok mijn pik naar achter. "Kom ik help je wel even." Charlotte trok mijn string en broek op. "Hoe ver ga je hem laten gaan Charlotte?" Al lachend gingen we naar buiten. "Gewoon eens voelen welk vlees er in de kuip zit en of hij zich kan gedragen." Toen we terug op de dansvloer verschenen begon de DJ net slows te draaien en hing ik al snel in de armen van Alex. Ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder en we dansten zonder te praten. Toen zijn handen langzaam van mijn heupen naar mijn kont zakten liet ik hem begaan. Ik voelde mij helemaal wegsmelten in die twee sterke armen. Zelfs de erectie in zijn broek bracht mij niet van mijn stuk. Het was de DJ die mij uit mijn roes wekte door terug over te schakelen op het snellere werk. We overlegden snel en besloten dat het een goed moment was om verder te gaan. Eenmaal op het appartement van Carl kwam er niet veel in huis van de beloofde drankjes. We ploften in de zetel en begonnen elkaar lekker nat te zoenen. Omdat ik na een tijdje merkte dat Alex enkel mijn kont durfde aan te raken nam ik zijn linkerhand en bracht die naar mijn rechter borst. Meer aanmoediging had hij duidelijk niet nodig want het duurde niet lang voor hij zijn hand onder mijn bloesje schoof, mijn bh naar omhoog duwde en mijn borst begon te masseren. Op mijn beurt liet ik mijn hand van zijn brede borstkast naar zijn buik glijden waar de spieren duidelijk voelbaar waren. En dan begon hij wat te wiebelen, een beetje storend zelfs tot ik begreep wat het probleem was. Ik liet me uit de zetel op mijn knieen glijden en zag duidelijk de erectie in zijn broek. Nadat ik zijn broek had opengemaakt lichte hij maar wat te graag zijn kont op zodat ik zijn broek omlaag kon trekken. Er verscheen een mooie witte, ietwat doorschijnende strakke boxershort die duidelijk niet gemaakt was om zijn erectie in bedwang te houden. Ik wreef met mijn hand zachtjes over zijn short en voelde hoe zijn pik bevrijd wilde worden. Met de mooi gelakte nagel van mijn wijsvinger trok ik het elastiekje iets naar voor en dat was reeds voldoende. Een mooie pik sprong tevoorschijn. Terwijl ik hem in de ogen keek begon ik hem zachtjes te masturberen. Met een zucht liet hij zijn hoofd achterover vallen. Ik concentreerde me terug op zijn pik en kuste de eikel. Deze vrouw zou die jongen eens heerlijk verwennen. Zachtjes liet ik zijn staaf helemaal in mijn mond glijden tot mijn neus diep in zijn schaamhaar verdween. Even hield ik vast om dan terug te gaan. Ik gaf een zacht tikje op zijn billen. Alex duwde zijn kont naar boven en boxershort volgde zijn broek. Mijn tong begon zachtjes zijn spleetje te verkennen en danste op zijn pik terwijl ik zijn ballen woog in mijn hand. Het kreunen werd luider. Ik had deze brok spieren volledig onder controle. Alex legde zijn handen op mijn hoofd en duwde me zachtjes naar beneden. Ik zoog me vast op zijn pik terwijl het ritme alsmaar sneller ging. Toen het kreunen wat stokte duwde hij zijn kont de lucht in en spoot een grote lading van zijn room in mijn keel. Al slikkend pijpte ik verder tot de spastische bewegingen ophielden. Ik liet zijn pik uit mijn mond glijden en masturbeerde hem zachtjes. De druppeltjes zaad die nog te voorschijn kwamen kuste ik weg. Wanneer zijn pik begon te verslappen hijste ik mezelf terug in de zetel. Met vermoeide ogen maar een glimlach op de lippen keek hij me aan. Dan kuste hij me. Er werd niets meer gezegd. We nestelden ons in de zetel en streelde zijn borstkast. Ik voelde me heerlijk, ik voelde me vrouw. Ik heb geen idee hoelang we daar gelegen hebben maar plots kwam Charlotte de kamer binnen. "Komaan tortelduifjes, het is tijd om te gaan." Achter haar liep Carl die zijn broek nog dichtknoopte terwijl hij de kamer binnenkwam. Zij hadden duidelijk ook een leuke avond gehad. In de auto werd er weinig gezegd al duurden de afscheidszoentjes een paar minuten. Ook thuis werd er niet veel meer gezegd. Ik kleede me snel uit en ontdeed me van make-up. Vermoeid maar met een heerlijk gevoel in mijn buik kroop ik in bed. Lekker vlees in de kuip, maar ze konden zich niet gedragen. Moedig me aan voor het vervolg.