Student free porn video

Hoofdstuk 1. Ik ben voor mijn middelbare opleiding geslaagd. En ik ga nu verder studeren. Eerst heb ik gedacht ergens in Nederland naar de universiteit te gaan. Maar in elke stad is het probleem een kamer te vinden. En dus dacht ik dat het in Antwerpen gemakkelijker zou gaan. Wel, ik had het mis. Er kwamen wel kamers vrij, maar dat was niet altijd naar mijn zin. En de tijd begint te dringen. Over een dag of veertien beginnen de lessen en ik heb nog steeds niet goeds gevonden. Ik neem de kranten door, ik zoek op internet. En onverwachts loop ik op internet tegen deze advertentie aan @hotmail.com Kamer beschikbaar Ben je al een tijdje op zoek naar een kamer in Antwerpen? Maar het zoeken valt niet mee? Dan hebben wij misschien wel de oplossing voor jou! Aantrekkelijk en actief stel, beiden 34 jaar, hebben een kamer vrij die zij aanbieden aan een student(e) of werkende jonge vrouw/jongeman. In ruil daarvoor vragen wij gehoorzaamheid en een onderdanige instelling. Lichte huishoudelijke taken en evt. seksuele escapades zullen tot de dagelijkse taken behoren. Invulling daarvan gebeurt in overleg. Verder zal er alle begrip voor je studie e.d. zijn. Een spannende (studenten)tijd ligt in het vooruitzicht van diegene die reageert op deze oproep. Reageer zo uitgebreid mogelijk. Wednesday May 28th 2003"05:18:35 PM Een paar keer lees ik de advertentie door. Maar wat bedoelen ze met gehoorzaamheid en een onderdanige instelling. En wat te denken van die seksuele escapades. Er staat wel eventueel bij, dat scheelt misschien. En zij is 34, dat is ook nog niet zo oud. Wel bijna twee keer zo oud als ik. Maar ach, misschien ziet zij er nog goed uit. Aan de andere kant, ze schrijven niets over hoeveel ik zou moeten betalen. Misschien wel niets, en dat zou mij in elk geval een hoop geld besparen. Ik kan allicht schrijven en als het niets is, dan ben ik toch zeker zoweg. Nog een paar dagen aarzel ik, maar dan ga ik achter de computer zitten en schrijf mijn e-mail naar het opgegeven adres. Geachte E en T, Ik ben al een tijdje op zoek naar een kamer in Antwerpen, maar ik heb nog steeds niets naar mijn zin kunnen vinden. En het is kort dag, want komende maandag beginnen de lessen al. Ik ben ingeschreven voor de richting Mode bij de Academie voor beeldende kunsten. Mijn naam is Louis van Amoren en ik ben achttien jaar. Ik woon nu nog in Nederland en heb in juni examen gedaan voor het atheneum en ben daarvoor geslaagd. Ik ben ongeveer een meter en tweeenzeventig centimeter groot en ik weeg ongeveer 55 kilo. Als ik een kamer in Uw gezin kan krijgen dan zal ik graag aan uw wensen voldoen. Ik hoop op een gunstig e-mail bericht. Met verschuldigde hoogachting, Louis van Amoren Dat is het voordeel van e-mail berichten. Je kan heel snel antwoord krijgen. En dat krijg ik ook eigenlijk best wel snel. Een dag later vind ik het volgende bericht in mijn box. Beste Louis, In principe zijn wij bereid je de kamer te geven. Wij willen alleen een foto van je hebben. Kan je ons een foto van jezelf opsturen waarvan een volledig gekleed en een foto in een zwembroek. Wij laten je dan morgen weten of je kan komen ja dan nee. Indien wij je toestemming geven om voor de kamer in aanmerking te komen, dan is dat in eerste instantie voor een week op proef. Na die week beslissen wij of je mag blijven. E en T. Vlug maak ik de gevraagde foto's met de digitale camera en stuur ze naar het adres. Het antwoord komt inderdaad snel. Nog dezelfde dag krijg ik een bericht dat ik kan komen. Ze verwachten mij overmorgen, vrijdag al. Het adres staat er bij, maar dat zegt mij niet zoveel. Aan mijn ouders vertel ik dat ik een adres in Antwerpen heb gevonden voor een kamer, maar ik vertel niet hoe ik er aan ben gekomen en wat er allemaal in de advertentie stond. Het worden nog twee zenuwachtige dagen. Maar die vliegen om met pakken en nog een aantal dingen regelen. Vrijdagmorgen brengt mijn vader mij naar het station. Voor ik uitstap krijg ik nog een lading goede raadgevingen over mij heen. Maar daarna stap ik uit en begint eindelijk het grote avontuur. Ik sta op eigen benen. En hoe het daar in Antwerpen zal verder gaan, dat zal ik welmerken. Hoofdstuk 2. Op het station in Berchem vraag ik hoe ik op het opgegeven adres moet komen. Het is vrij gemakkelijk, de tram komt er vlak bij in de buurt en dus zeul ik mijn koffer over het pleintje naar de halte van de tram. De rit duurt niet zo lang en nadat ik ben uitgestapt, sta ik na een paar minuten lopen voor een vrij groot huis. Het is een straat met allemaal grote herenhuizen zoals wij die in Nederland zouden noemen. Er is een grote voortuin en ik loop het pad op en bel dan aan. Het is precies half vijf. Het duurt even, maar dan gaat de deur open. Verbaasd kijk ik naar de figuur in de deuropening. Er staat een schoonheid van een vrouw, lang zwart haar, goed opgemaakt. Ze draagt een zwarte leren broek en een zwarte blouse. "Zo, jij bent Louis van Amoren. Kom verder." Ik pak mijn koffer weer op en volg haar naar binnen. Haar broek zit strak rond haar billen en de swingende billen voor mij doen mij wel wat. In een grote hal zegt zij: "zet je koffer maar eerst even neer, dan kunnen we in de salon verder kennis maken. Mijn man komt dadelijk ook thuis, dan kunnen we samen op hem wachten." In de ruime salon wijst zij waar ik kan zitten. Het is een grote driezitsbank en de vrouw komt tegenover mij zitten. Even kijk ik rond. De kamer is behoorlijk groot en duur ingericht. Maar dan kijk ik naar de vrouw. Ze kijkt naar mij en glimlacht dan: "zo Louis, ik wil eerst een paar dingen van je weten. Ik weet dat je achttien bent, ik zie nu waar die vijfenvijftig kilo bij hoort. Op de foto was het iets minder goed te zien, maar ik zie dat je blonde haar behoorlijk lang is, je paardenstaart komt tot op je rug. Daar ben ik blij om. Maar wat ik verder wil weten is, heb je een meisje?" "Eeehhh.... Nee mevrouw......., Ik heb geen meisje." "Een vriendje dan?" "Nee mevrouw." "Heb je een meisje gehad?" "Nee mevrouw......." "A;s ik het goed begrijp, ben je nog maagd. Geen meisje, geen vriendje? Je hebt nog geen sex gehad." "Eeeeehhhh........, nee mevrouw .........." "Hoe komt dat? Je ziet er best aardig uit en toch geen meisje?" "Ik kom uit een heel erg klein dorpje en er zaten verder geen meisjes van mijn leeftijd" "En op school?" "Ik moest na schooltijd altijd direct naar huis om te helpen. Dus ik had geen tijd." "Goed. Maar waarom heb je op onze advertentie geschreven?" "Omdat ik een kamer in Antwerpen moest hebben." Ze lacht even. En vervolgt dan: "Je hebt de voorwaarden in onze advertentie toch wel gelezen?" "Eeehhhh....., ja mevrouw, natuurlijk.........." "En daar heb je geen bezwaar tegen. Je wil ons gehoorzaam zijn, je hebt een onderdanige instelling, je wilt licht huishoudelijke werkzaamheden verrichten en je zou zelfs mee willen doen aan onze eventuele seksuele escapades?" "Ja mevrouw, anders had ik toch niet geschreven op Uw advertentie." Het is even stil, haar blik is nog steeds op mij gericht. Ik voel dat ik rood word. "Goed, ik denk dat wij het met je willen proberen. Ik wil je morgen eerst nog even medisch laten keuren om te kijken of je geen ziektes onder je leden hebt. Je bent een week op proef. Als je gewoon al onze wensen vervult, dan verlengen wij het contract, anders vlieg je er uit. Eerst even iets over je werkzaamheden. Wij verwachten elke morgen dat je het ontbijt voor ons klaar maakt. Mijn man vertrekt om half negen naar zijn werk en wil om half acht ontbijten. Als je naar de academie moet dan kan je daar heen gaan, anders verricht je de huishoudelijke werkzaamheden die ik je opdraag. 's-Avonds help je mij met het diner klaarmaken en na het eten ruim je af en doe je alles in de vaatwasser. Verder doe je de was voor ons allen, je strijkt en je doet verder gewoon alles wat wij je opdragen. Heb je het een beetje begrepen? "Oh ..., ja mevrouw......, ik zal alles doen wat u mij opdraagt." "Goed, dat is dan afgesproken. Overigens, onze voorkeur ging uit naar een jong meisje, maar helaas heeft geen enkel meisje op onze advertentie geschreven. Dat de keus op jou is gevallen is dus eigenlijk een beetje uit armoe. Mijn man had het eigenlijk niet door willen laten gaan. Maar nadat wij je foto hadden gezien, dachten wij dat jij misschien toch wel een goede vervanging zou kunnen zijn. In elk geval zou het mooi zijn dat als mijn man over een kwartiertje thuis komt, dat jij je onderdanige instelling aan ons kan tonen. Kom maar even mee terug naar de hal." Ik sta op en volg haar naar de hal. "Trek al je spullen maar uit en stop alles maar in de koffer, Louis." Even kijk ik haar aarzelend aan, maar de blik in haar ogen doen mij toch maar het besluit nemen het bevel op te volgen. Voor haar ogen kleed ik mij uit. Jasje, schoenen, broek, stropdas, overhemd, mijn sokken. Alleen mijn onderbroek heb ik nog aan, maar op een wenk van haar verdwijnt ook het laatste bolwerk. Ik maak mijn koffer open en stop alles er in. Als de koffer weer dicht is, blijf ik voor haar staan, mijn handen voor mijn gevalletje. Weer valt het mij op dat zij erg lang is. Zij is zonder haar hoge hakken zeker een meter tachtig. "Handen opzij, Louis." Ik doe wat zij zegt. Ze neemt mij op van top tot teen. Ik sla mijn ogen neer en word weer rood. "Zo Louis, nu zal ik je verder klaar maken voor de ontvangst van mijn echtgenoot. Als hij de salon binnen komt, kniel je voor hem neer en bied je hem een glas port aan. Ik zal je dadelijk wijzen waar de port staat." Uit een kast haalt zij iets en eer ik kan reageren heeft zij om elke enkel een boei gedaan die is verbonden met de boei aan de andere enkel. Hetzelfde gebeurt met mijn polsen. Overdonderd zie ik in de spiegel dat de ketting tussen mijn enkels maar klein is, zodat ik alleen maar kleine pasjes kan nemen. De ketting tussen mijn polsen is iets groter. Maar nog is het niet achter de rug. De vrouw doet een wit kanten schortje voor en maakt de linten op mijn rug vast. Het schortje is voorzien van ruches en bedekt maar nauwelijks mijn gevalletje. En ze maakt de band rond mijn haar los en zorgt er voor dat mijn haar langs mijn gezicht valt tot op mijn schouders, de achter kant van het haar tot een stuk op mijn rug. "Zo, kom maar mee naar de salon. Je kan de port wel al inschenken. Voor mij ook een glas en schenk voor jezelf ook maar een glas port in." Met kleine pasjes volg ik haar naar de salon. Ze wijst waar ik de port kan vinden en ik schenk drie glazen in. En ik ben nog maar net klaar als ik de deur hoor. Even later gaat de deur van de salon open en komt hij binnen. Een lange slanke man, een kop groter dan ik, dat is zeker. Ik doe wat zij heeft opgedragen, ik kniel voor hem neer en ik bied hem een glas port aan. "Goede middag meneer, ik ben Louis van Amoren," fluister ik bijna. Hij gaat zitten en ik geef nu ook mevrouw haar port. Dan pak ik mijn eigen port en ga tegenover het tweetal zitten. "Zo, jij bent dus de Louis van Amoren, onze onderdanige Louis." "Eeehhhh......, ja meneer......." En zij gaat verder: "ik heb alles al met Louis doorgenomen. Ik denk niet dat wij problemen krijgen met Louis. Hij zal al onze bevelen zonder meer opvolgen. Ik denk dat het een ideale vervanger van het meisje zal zijn dat wij voor ogen hadden, niet waar Louis?" "Ja...., ja mevrouw........" Ik word rood onder de blikken van het tweetal. Vlug nip ik aan het glas port. Ook de twee drinken hun glas leeg. Dan zegt mevrouw: "kom even hier Louis." Ik ga naar het tweetal toe en blijf voor hen staan. De vrouw maakt de strik van het schortje los en het valt op de grond. De vrouw lacht: "Louis, je mag ons meester Gerard en meesteres Diana noemen. Is dat duidelijk?" "Eeehhhhh......ja mevrouw......, eeeehhhh..... meesteres......" "Goed zo, kom maar mee naar de keuken, dan gaan we het diner klaarmaken" En met die woorden pakt zij mij bij mijn pik en trekt mij mee naar de keuken. Met kleine pasjes volg ik haar en nog voor we in de keuken zijn staat mijn pik in volle glorie. De keuken is groot en heel erg modern ingericht. Maar echt veel kans om rond te kijken krijg ik niet. Ik word gelijk aan het werk gezet. Mevrouw Diana haalt alles te voorschijn en zegt waar ik alles kan vinden en ik begin met de aardappels te schillen. Zo beginnen mijn echte werkzaamheden bij meesteres Diana en meester Gerard. Ik mag gewoon bij hen aan tafel eten en na het eten moet ik alles afruimen en de vaat in de vaatwasser doen. Diana leert mij hoe ik dat ding in werking moet zetten. Die avond moet ik nog voor de koffie zorgen maar tegen een uur of half tien zegt Diana: "we zullen het de eerste dag maar een beetje rustig houden, ik zal je naar je kamer brengen." Eindelijk dus zal ik mijn kamer zien. Ik volg haar naar de hal. Maar tot mijn verbazing stat mijn koffer er niet meer. "Eeehhhh....., meesteres Diana...., mijn koffer....., is mijn koffer al .......?" "Ik heb je koffer opgeborgen Louis. Je hebt je kleren hier in huis toch niet nodig. Als je iets nodig hebt, dan zal ik het wel weer te voorschijn halen." "Maar...., maandag moet ik naar de academie, dan heb ik toch mijn kleren nodig. En mijn identiteitsbewijs en zo." "Wat je nodig hebt, heb ik er uit gehaald Louis. En kleren daar zal ik wel voor zorgen. Kom, dan breng ik je naar je kamer." Via een brede trap gaan we naar de eerste verdieping en daarna via een iets smallere trap naar de tweede verdieping. Er is een grote hal met verschillende deuren en Diana maakt een van de deuren open. Ik volg haar naar binnen, maar dan blijf ik verrast staan. De kamer is wel heel erg vrouwelijk ingericht. Allemaal zachte pastelkleuren, maar ook overal frutseltjes, ruches, maar ook overal poppen, op het bed, op de bank, op de stoelen, tientallen poppen in allerlei maten en soorten, zelf een aantal barbiepoppen. En het bed, het is een hemelbed met heel veel ruches en dergelijke. Stilletjes blijf ik staan. "Ik zal je boeien losmaken, dan kan je een bad nemen. Daar is de badkamer, ik wacht wel tot je klaar bent." En terwijl zij de boeien los maakt vervolgt zij: "je ziet dat de kamer voor een meisje is ingericht. Je weet dat het de bedoeling was een meisje aan te nemen, maar dat jij het geworden bent." "Ja, het is wel heel erg vrouwelijk ingericht." Meesteres Diana lacht: "ja, het is heel erg passend voor jou. Kom, ga maar naar de badkamer en neem een douche." Ook de badkamer is in zachte pastelkleuren. Vlug ga ik onder de douche en was mij zo zorgvuldig mogelijk. Na het afdrogen ga ik weer in al mijn naaktheid terug naar de kamer. "Ga maar op het bed liggen, Louis. Benen zo wijd mogelijk uit elkaar." Ik volg haar bevel op en ga op het bed liggen. Ze doet een bandje rond mijn enkel. Aan het band je zit een ketting en die wordt vastgemaakt aan een van de zuilen van het bed. "Zo Louis, morgenochtend kom ik je wel losmaken. Slaap lekker." En weg is zij. Lig ik daar, vastgebonden aan het bed. De ketting is gelukkig niet zo kort, dus ik kan gemakkelijk keren en draaien, maar echt gemakkelijk is het natuurlijk ook niet. In het duister overdenk ik mijn situatie. Tot nu toe is het nogal meegevallen. Maar hoe zal het verder gaan? Ach, ik moet er maar het beste van hopen. Maar toch duurt het nog wel een poosje eer ik in slaap val. Hoofdstuk 3. Die zaterdagmorgen komt zij mij al vroeg wakker maken. Ze maakt mijn boeien los en zegt, "ga maar een douche nemen, was je haar en je lichaam goed. Over een goed kwartier kom ik je de kleding geven die je moet dragen." Vlug kom ik overeind en ga naar de badkamer. Onder de douche kom ik weer een beetje bij. Het is niet meegevallen om een hele nacht zo vastgebonden te liggen. Het warme water doet mij echter goed. Na het afdrogen ga ik terug naar de kamer. Mevrouw Diana wacht al op mij. Ze is gekleed in een donkerrode leren broek en een bijpassende blouse. Aan haar voeten draagt zij een paar torenhoge naaldhakken. Uit een kast haalt zij wat kleding. Eerst een slipje. Echt veel om het lijf heeft het niet, maar het bedekt in elk geval mijn gevalletje. Ze geeft een paar witte dunne sokken aan en ik trek ze aan. Ook het overhemd is wit. Al is overhemd een groot woord, het lijkt wel een blouse. De mouwen zijn vrij wijd en sluiten dan weer strak rond mijn polsen. De broek is zwart. De stof is fluweelachtig zacht en de broek sluit werkelijk als een tweede vel rond mijn lichaam. Ook de schoenen zijn zwart, het zijn meer slippers, want veters zitten er niet aan. "Zo, kom maar mee. Je kan nu niet ontbijten, want ik wil je eerst medisch laten keuren. Ik zal je naar de kliniek brengen en wacht daar wel op je tot alles achter de rug is." "Goed meesteres Diana." Met haar auto rijden we tot even buiten de stad. We stoppen voor een vrij groot huis in een grote tuin. Diana neemt mij mee naar binnen. In een grote hal is rechts een soort wachtkamer. Diana gaat in een grote stoel zitten en zegt: "je kan al naar binnen gaan, je wordt verwacht. Die deur is het. Tot straks." "Ja meesteres Diana." Ik ga via de aangewezen deur naar binnen. In een grote ruimte zit een nog vrij jong meisje achter een bureau en zij tikt gegevens in op de computer. Het is een mooi grietje, zo van mijn leeftijd schat ik. "Ja"? vraagt zij. "Eeeehhhh....., ik word verwacht...., juffrouw..........." "Hoe heet je?" "Louis van Amoren, juffrouw." "Ja, dat klopt. Trek je kleren maar uit en leg ze daar op die stoel." Stom verbaasd kijk ik haar aan. Mij uitkleden, hier gewoon in de kamer, met dat grietje er bij. Maar zij werkt al weer achter haar computer. Nog even blijf ik besluiteloos staan, maar dan trek ik eerst mijn schoenen uit, en dan volgen mijn sokken. Weer aarzel ik even, maar dan maak ik de knopen van de blouse los en trek de blouse uit. Ik vouw de blouse op en leg 'm op de stoel. Na nog een korte aarzeling volgt ook mijn broek. Zo blijf ik staan, mijn onderbroek nog aan. Het duurt even eer zij weer eens opkijkt. Ze glimlacht even: "ben je klaar?" "Eeehhhh...., ja juffrouw." "Goed, kom dan maar hier naast mijn bureau staan." Weer aarzel ik even, maar dan doe ik toch maar wat zij zegt. Naast haar bureau blijft zij staan. Ze rijdt haar stoel tot vlak voor mij. Haar knie?n raken bijna de mijne. Haar rokje is kort en komt maar tot halverwege haar dijen. "Ergens ook bijzondere kenmerken op je lichaam of iets abnormaals?" "Eeehhh...., nee juffrouw........" "Goed, doe dan je onderbroek maar naar beneden en je handen achter je hoofd." Geschrokken kijk ik haar aan. Dat meent zij toch zeker niet. Maar zij wacht rustig af, neemt de papieren die zij heeft gepakt door en dan doe ik toch maar mijn onderbroek naar beneden en stap er uit. Haar blikken glijden over mijn lichaam, van top tot teen. Ik voel dat ik rood word. Het wordt nog erger als zij met haar pen even mijn pik optilt en naar mijn ballen kijkt. Ik ben bang dat mijn pik gaat staan, maar gelukkig laat zij mijn pik weer vallen. "Goed, draai je maar om en buig je voorover, je handen aan je enkels." Ik voel mij totaal vernederd, maar toch doe ik wat zij zegt. Ik doe mijn handen naar beneden en buig voorover. Ik voel hoe zij met haar koele handen mijn billen iets uit elkaar doet, zodat zij recht in mijn kondgaatje kan kijken. Het duurt even eer zij zegt: "goed, kom maar weer overeind." Haar handen laten zijn billen los en hij komt vlug overeind. "Ga nu maar op de weegschaal staan, Louis." Ik wil mijn onderbroek pakken om weer aan te trekken, maar zij zegt: "nee, je hoeft die niet aan te trekken, leg hem maar bij je andere kleren." Als ik op de weegschaal sta, zegt zij: "goed rechtop staan, Louis." Als ik er op sta, legt zij haar hand op mijn buik en haar andere hand op de achterkant van mijn rug en dwingt zij mij zo goed rechtop te staan. "Zo is het goed." En haar hand glijdt even over mijn billen als zij mij los laat. "Mooi, dat is vijf en vijftig kilo." Ze pakt het vel papier en schrijft het op. "Ga nu maar voor de meter staan, je rug goed tegen de muur en je voeten vlak op de grond." Ik ga zo staan, ik voel dat mijn pik half hard is. Ik voel dat ik vuurrood ben. Ze glimlacht tegen mij: "je voelt je toch wel goed,Louis?" "Eeehhh... ja juffrouw......" Als ik tegen de muur sta, komt zij naar mij toe. Ze staat nu dicht voor mij. En als zij de haak boven mijn hoofd naar beneden doet tot het mijn haar raakt, voel ik even haar borsten tegen mijn borst. "Goed...., dat is ........ een meter..... twee en zeventig.... Klopt dat Louis?" "Eeehhh....., ja juffrouw......" Ze buigt zich over het bureau en schrijft het op op het formulier. Maar dan vervolgt zij: "goed, nu even nog wat maten opnemen, Louis. Kom hier even voor mij staan. Je handen achter je hoofd en een beetje wijdbeens." Opgelaten doe ik wat zij zegt. "Nog iets wijder je benen, Louis." En even later. "Ja, zo is het goed." Met een meetlint neemt zij de maten op rond mijn borst, daarna rond mijn middel. Maar dan ook van mijn heupen. Vuurrood onderga ik het. Als haar vingers even mijn pik raken, gaat er een huivering door mij heen. Ook de maat van mijn dijen wordt genomen en elke schrijft zij het op. Maar het wordt nog erger als zij de lengte van mijn benen op neemt. Het meisje duwt mijn zak iets opzij en neemt dan de maat van mijn been tot op mijn enkel. En daarna ook van het andere been. Ik voel dat mijn pik wil gaan staan en kan mij maar nauwelijks bedwingen. Ik heb mij nog nooit zo vernederd gevoeld. Het meisje schrijft ook deze gegevens weer op. Even gaat zij op haar stoel zitten om het formulier door te nemen. "Kom even mee naar de kamer hiernaast, dan zal ik wat r?ntgenfoto's van je nemen." Ik volg haar naar de andere kamer en daar moet ik voor het apparaat gaan staan, terwijl zij achter een schot blijft. Ze neemt wat foto's en nadat ze het ding heeft uitgeschakeld, pakt zij mijn pols en neemt mij mee terug naar de andere kamer. Dan zegt zij: "zo, nu nog even je temperatuur opnemen. Ga maar voor mijn bureau staan en buig je dan zo diep mogelijk voorover. Je kan met je handen de andere kant van het bureau vasthouden. En je benen zo wijd mogelijk." Geschrokken kijk ik haar aan. "Maar........, hoe ............" Maar het meisje besteedt verder geen aandacht aan mij. En dus doe ik wat zij zegt. Ik buig mij voorover en pak de andere kant van het bureau vast. Met mijn benen wijd merk ik dat mijn billen omhoog steken door deze houding. Het meisje heeft de thermometer uit een kast gehaald en legt die niet ver van mijn gezicht op het bureau. Met afgrijzen kijk ik naar het grote, ronde glazen ding. Thuis hebben we een elektronische, een klein smal ding. Maar dit is een ouderwets enorm ding. Ik zie dat het meisje een paar gummi handschoenen aan haar handen doet. "Ik zal iets rond en in je gaatje smeren, zodat het geen pijn doet als ik de thermometer in je gaatje duwt." zegt zij vriendelijk. Uit een grote pot smeert zij iets rond haar vinger en gaat dan achter mij staan. Ik voel hoe zij met haar ene hand mijn billen uit elkaar duwt en voel een vinger van haar andere hand tegen mijn gaatje drukken. Even drukt zij tegen het gaatje, maar dan drukt zij haar vinger naar binnen. Even kreun ik, misschien meer van het ongewone dan van de pijn. Maar zij drukt haar vinger verder. Plotseling raakt zij iets en voel ik een golf van lust door mijn lichaam gaan. Mijn hele lichaam schokt en ik voel dat mijn pik nu in volle glorie staat. Haar vinger gaat nog steeds heen en weer in mijn gaatje. Maar dan onverwachts trekt zij haar vinger terug. Ik huiver over heel mijn lichaam, rillingen gaan door mij heen en kijk geschrokken toe hoe zij de thermometer pakt en weer achter mij gaat staan. "Niet bewegen en ontspan je....." Trillend voel ik het ding mijn gaatje binnen dringen. Het ding gaat er diep in. Dan hoor ik haar zeggen: "zo, en nu een vijf minuten zo blijven staan. Ik kom dadelijk terug om je verder te helpen." Het worden de verschrikkelijkste vijf minuten van mijn leven. Ik durf mij niet te bewegen en dat ding in mijn gaatje wekt alleen maar mijn lustgevoelens op. Mijn pik staat nog steeds. Het lijkt uren te duren eer zij terug komt. Eindelijk hoor ik de deur: "Zo, ik zal je even van dat ding verlossen, Louis. " Ze trekt het ding er uit en komt weer aan de andere kant van het bureau staan. Ze kijkt op de thermometer en noteert dan weer de gegevens. Lachend zegt ze: "je blijft toch niet de hele dag over mijn bureau liggen, Louis. Kom, vooruit, rechtop staan." Vlug kom ik overeind, mijn handen voor mijn gevalletje houdend. Mijn pik staat nog steeds. "Ik heb hier een fles, ga maar achter dat schot staan en doe een plas in die fles." Geschrokken kijk ik haar aan. Nu moet ik mijn handen weghalen voor mijn gevalletje. Maar ze reikt de fles aan, dus ik moet hem wel aanpakken. Ze lacht als zij mijn staande pik ziet. "Zo, zo, stoute jongen. Dat zal moeilijk worden. Kom maar mee, dan zal ik je even helpen." Ze pakt mijn pols en neemt mij mee naar achter het schot. Ze pakt mijn pik en stuurt 'm naar de opening van het glas. "Zo stoute jongen, probeer nu maar te plassen." Ik probeer, maar het duurt een eeuwigheid eer ik iets kan produceren. Eindelijk is zij tevreden. Ze zet de fles weg en neemt mij mee terug. Bij een kraan maakt zij mijn pik schoon. Natuurlijk staat hij ook nu weer in volle glorie. "Louis, je kan nu wel weer even in de wachtkamer wachten tot de dokter je kan ontvangen." Maar als ik naar mijn kleren loop, vervolgt zij; "voor de dokter moet je je toch weer uitkleden, ik zal je iets aangeven." En eer ik kan reageren heeft zij mij een soort zustersjasje aangegeven. Het is wit en ze maakt het aan de achterkant met een paar linten vast. "Wacht maar bij je mevrouw op de dokter." Ze brengt mij tot de deur van de wachtkamer. In de spiegel zie ik dat het witte ding behoorlijk doorzichtig is en dat mijn achterkant helemaal bloot is. Diana zit nog steeds in de stoel te lezen. Ze kijkt op als ik binnenkom. "Zo, ben je klaar." "Eeehhhh....., nee, ik moet nog op de dokter wachten." "Ga dan maar hier naast mij zitten in die stoel." Ik ga in die stoel zitten. Het is een leren stoel en het leer voelt koud aan aan mijn naakte billen. Ik ben doodsbenauwd dat er iemand binnen komt. Het wachten duurt lang. Diana leest rustig in haar blad, maar ik schuif zenuwachtig heen en weer op het koele leer. Toch nog onverwachts gaat de deur open en komt hetzelfde meisje mij weer halen. Gelukkig is mijn pik weer een beetje slap gaan hangen. Het meisje lacht vriendelijk naar Diana: "de dokter wacht op Louis, kan ik hem meenemen, mevrouw?" "Ja hoor, Donna. Zorg je goed voor hem." "Oh, natuurlijk mevrouw. Hij is zo lief, natuurlijk zorg ik goed voor hem." Weer voel ik dat ik rood word. Maar gelaten ga ik met het meisje mee. In de andere kamer maakt zij de linten van het pakje dat ik draag los> Terwijl zij het ding weghaalt, voel ik weer even haar handen over mijn billen gaan. Weer gaat er een huivering door mij heen. "Zo Louis, kom maar mee naar de kamer van de dokter." Ze pakt mijn pols en neemt mij mee naar een andere kamer. In de kamer is niemand, maar dan komt de dokter binnen. Het is een vrouwelijke dokter. En het ergste is dat zij ook nog vrij jong is, misschien halverwege de twintig, maar zeker niet ouder. "Jij bent Louis van Amoren?" "Eeehhh...., ja dokter." Ze komt voor mij staan en met haar handen voelt zij aan mijn hals. Ze kijkt in mijn ogen, in mijn mond en daarna pakt zij haar stethoscoop en luistert zij zowel aan de voorkant als aan de achterkant van mijn lichaam. "Louis, nu moet een paar minuten net doen of je hard loopt, maar je blijft op de plaats. Knie goed optrekken." Aarzelend begin ik te stapppen op de plaats. Maar het gaat niet vlug genoeg naar haar zin. "Vlugger, Louis. Knie hoog optrekken." Ik doe wat zij zegt. Ik voel dat mijn pik heen en weer slingert. Bovendien voel ik dat hij weer hard wordt. Vuurrood trek ik mijn knie?n op en probeer het tempo op te voeren op haar aanwijzingen. Eindelijk mag ik stoppen. Weer voel ik de stethoscoop op mijn borst en op mijn rug. "Zo Louis, dat is achter de rug. Nu het volgende. Ga maar met de juffrouw mee en ga op de onderzoektafel liggen." Achter een scherm staat de onderzoekstafel. Op haar aanwijzingen ga ik er opliggen. Maar dan pakt zij mijn polsen en doet ze boven mijn hoofd. En eer ik kan reageren doet zij mijn polsen in een soort band zodat mijn armen een beetje uit elkaar zitten. Ze maakt de bandjes vast en ik kan mijn armen niet meer bewegen. Hetzelfde doet zij met mijn enkels, maar ook met mijn knie?n. Maar dan schuift zij alles op en mijn knie?n komen omhoog en naar mij toe, maar gaan ook wijder uit elkaar. Het deel waar ik met mijn billen op lig van de tafel klapt weg en daar lig ik dan. Heel erg wijdbeens, nog net op mijn rug liggend, mijn armen omhoog en uit elkaar. Het voelt of ik helemaal te kijk lig. En dat zal dan ook wel. De dokter komt er nu ook weer bij. "ik zal nu heel grondig moeten onderzoeken, Louis. Maar je hoeft niet bang te zijn." En dan begint het weer. Met een lampje in mijn ogen, meet een apparaatje in mijn oren. Mijn mond moet open en met een spatel bekijkt zij mijn mond wel heel erg grondig. Langzaam zakt zij af. Mijn tepels worden uitgebreid betast en bevoeld. Dat gaat gemakkelijk want ze priemen vooruit. Via mijn borst zakt ze af naar mijn buik. Haar handen betasten mij uitgebreid. Maar dan komt zij bij mijn pik. Ze betast mijn ballen, ze knijpt er in, ze doet de voorhuid terug zodat mijn eikel bloot komt te liggen. Ik ben er niet tegen bestand en mijn pik gaat staan onder haar behandeling. Ik zie dat zij een paar gummi handschoenen aantrekt. Ze staat nu tussen mijn wijd gespreide benen. Zonder waarschuwing voel ik dat zij met haar vinger mijn kondgaatje opzoekt. Haar vinger dringt naar binnen. Dringt diep naar binnen. Plotseling raakt zij het plekje wat mij al eerder opgewonden heeft gemaakt. Ze speelt met dat plekje. Haar vinger speelt met dat plekje. Ik tril in mijn boeien, ik huiver. Maar ik kan mij niet bedwingen. Ik schok over heel mijn niet. Kreunend breng ik uit: "ik ............, ik kan niet langer..............." En dan kom ik klaar. Ik zie nog net dat het meisje mijn zaad opvangt in een soort glazen fles. Straal na straal volgt. Dan trekt de dokter haar vinger terug. "Goed zo, Louis. Je hebt goed je best gedaan." Ademloos lig ik op het bed. Ik kan niet meer. "Ik zal je nog een paar injecties geven, maar dan is het achter de rug. Je kan nog wel even blijven liggen om een beetje bij te komen Louis." "Maar......., waarom..., die injecties.......?' "Het zijn vitamine-injecties Louis, ze komen je gezondheid ten goede." En eer ik nog iets kan zeggen krijg ik de eerste injectie. Op een rare plaats, vlak bij mijn linker tepel. De volgende krijg ik bij mijn rechter tepel. Daarna twee in mijn billen. Maar de laatste is het ergste. Recht in mijn zak. Ik kreun weer, maar nu van pijn. "Het is achter de rug, Louis. De juffrouw zal je dadelijk losmaken. Ik ga alvast even met je mevrouw praten." En weg is zij. Het meisje staat nu naast mijn tafel. Ze glimlacht naar mij: "het is toch nog wel meegevallen, niet waar Louis?" "Eeehhh..., ja mevrouw....., alleen..., die laatste injectie......." "Ja, dat is nu eenmaal nodig. Maar het doet nu toch geen pijn meer." "Nee, dat niet., maar ....." "Ben je al een beetje tot rust gekomen, Louis?" "Ja, ik geloof het wel." "Dan zal ik je losmaken en kan je terug naar je mevrouw." Ze maakt de banden boven mijn hoofd los en daarna die rond mijn benen en enkels. Ze pakt mijn pols en trekt mij van het bed af. "Ik moet nog even wat gewone foto's van je maken, Louis. Ga daar maar voor die wand staan." "Waarvoor is dat?" "Dat is voor het dossier, Louis. Dan weten met wie wij te maken hebben gehad." Ik ga voor de aangewezen wand staan en zij pakt een foto-toestel. Ze maakt een vijftal foto's van mij. "Ik wil nog een tweetal foto's maken met die jas aan, Louis." Ze helpt mij in hetzelfde jasje dat ik aanhad nadat zij mij had onderzocht en waarmee ik bij Diana heb gezeten. Ze maakt de linten op mijn rug vast en maakt nog een paar foto's. "Zo Louis. Kom maar mee, dan breng ik je bij je mevrouw." Aan mijn pols neemt zij mij mee naar de andere kamer. Maar mijn kleren liggen niet meer op de stoel. "Mijn kleren.......?" "Oh, die heb ik in de wachtkamer gelegd, je kan je daar omkleden. Kom maar mee." Ik volg haar naar de wachtkamer, ze maakt de deur open en laat mij naar binnen gaan. Geschrokken blijf ik staan. Diana is er niet meer alleen. Niet alleen de dokter is er nog, maar ook twee meisjes. Vuurrood doe ik mijn handen voor mijn gevalletje. De meisjes kijken naar mij, maar de juffrouw vraagt of zij naar binnen willen komen. Ze kijken nog eens om naar mij. Diana zegt: "kom Louis, je kan je aankleden, dan gaan we terug naar huis." Vlug trek ik het jasje uit, gewoon over mijn hoofd en trek mijnkleren aan. Diana bedankt de dokter nog eens uitgebreid en dan gaan we weg. Gelukkig terug naar huis. "En is het nog een beetje meegevallen?" vraagt Diana. "Het was wel heel erg uitgebreid. Zo'n onderzoek heb ik nog nooit gehad." Diana lacht: "ja, wij willen weten of je helemaal gezond bent. Als de uitslag goed is, dan mag je blijven, anders zal je weg moeten." Eenmaal thuis krijg ik rust. Ik mag naar mijn kamer en hoef de rest van de dag niets te doen. Alleen even helpen met het eten, maar na het eten stuurt zij mij naar mijn kamer. Diana gaat mee en bindt mij weer vast aan het bed. Maar het slapen duurt nog wel even. Het hele onderzoek gaat nog eens als een film voorbij. En nog word ik rood bij de gedachte alleen al. De volgende morgen, de zondagmorgen ben ik al bijtijds wakker. Maar ik kan mijn bed niet uit. Nieuwsgierig kijk ik rond in de kamer.Weer valt de enorme vrouwelijkheid op. Dit wordt dus mijn kamer. Waarom eigenlijk zo'n vrouwelijke kamer? Misschien is er niets anders? Wat had zij ook weer gezegd? We wilden liever een meisje en alles is op een meisje ingesteld. Maar waarom hebben ze dan toch voor mij gekozen? Ik kom er niet uit en blijf wachten. Eindelijk gaat de deur open en komt Diana binnen. "Goede morgen Louis," klinkt het niet onvriendelijk. "Goede morgen meesteres Diana," antwoord ik. Ze maakt de band rond mijn enkel los en zegt: "kom maar van het bed af." Ik sta op en Diana staat voor mij. Haar blikken glijden uitgebreid over mijn lichaam. Weer word ik rood. Ben ik dat gewend dat vrouwen mij zo uitgebreid bekijken. "Je hebt weinig haar op je lichaam, maar ik wil er toch nog iets aan doen." Ze haalt een potje van de toilettafel en smeert een groot deel van mijn lichaam in, zelfs uitgebreid rond mijn gevalletje en onder mijn armen. Als zij klaar is, zegt zij: "ga maar onder de douche en als je klaar bent, kom je maar naar de keuken, dan maken we samen het ontbijt klaar." "Maar...., maar wat moet ik dan aantrekken, meesteres Diana?" "Niet Louis, je kan komen zoals je bent, naakt." En ze loopt naar de deur toe. En ik ga naar de badkamer en ga onder de douche. Even later kijk ik verwonderd naar mijn lichaam. Als mijn haar spoelt van mijn lichaam, alleen mijn hoofdhaar heb ik nog, maar verder verdwijnt elk haartje, ook rond mijn gevalletje. Nu ben ik nog naakter. Na het afdrogen bekijk ik mijzelf in de grote spiegel in de kamer. Mijn huid is glad en zacht. Maar dan ga ik maar naar de keuken. Meesteres Diana wacht al op mij. Ik krijg weer een piepklein schortje voor en kan aan het werk. Brood snijden, smeren, beleggen en zo verder. Ook nu mag ik weer bij hen aan tafel eten. Na het eten zegt meesteres Diana: "ook vandaag zullen wij je nog een beetje met rust laten. Morgen begint het pas goed. Als je terug bent van de academie, Ga nu maar naar je kamer, we zullen je wel roepen als wij je nodig hebben." En die dag blijf ik grotendeels op mijn kamer. Zo nu en dan roepen zij mij om het eten klaar te maken, maar verder heb ik het rustig. Ik gebruik het om mijn kamer verder te onderzoeken. Ik ontdek dat de kasten vol hangen met kleren, maar het lijken niet bepaald kleren voor mij. Meer iets voor een meisje, het meisje dat ze liever gehad zouden hebben. Maar dat zal mij een zorg zijn. Ik vraag mij alleen af welke kleding ik morgen zal moeten dragen. Daar kom ik de volgende morgen vlug achter. Na weer naakt het ontbijt te hebben klaar gemaakt en meester Gerard naar zijn werk is, stuurt meesteres Diana mij onder de douche. "Ik help je dadelijk wel met kleden." Na het douchen wacht zij al op mij als ik naakt de kamer binnen kom. "Ik breng je dadelijk wel naar de academie, terug zal je zelf weg de weg terug kunnen vinden." Een paar tellen later staar ik naar mijn spiegelbeeld. En kan ik niet geloven dat ik dit aan heb. De broek is wit en zit als een tweede vel rond mijn lichaam. De zijkanten van de broek worden bij elkaar gebonden door roze veters. Vanaf boven tot beneden, alleen het laatste stukje laat wat vrij. Het truitje is in dezelfde kleur als de veters, roze. Het is vrij laag uitgesneden, en laat bovendien een deel van mijn buik vrij. Aan mijn voeten krijg ik een paar roze vletjes. Ondergoed draag ik er niet onder. En ik krijg nog een roze tasje in mijn handen gedrukt met geld voor de terugreis. Met mijn lange haren langs mijn gezicht vallend lijk ik wel een grietje. "Ik kan zo toch niet naar de academie........" "Natuurlijk wel, kom maar mee, dan breng ik je weg." "Ik durf niet...." "Doe niet zo kinderachtig, op de modeafdeling kan dit wel, je zal zien dat er anderen ook een beetje vreemd bijlopen." "Maar....., maar ik lijk wel een grietje....." "Die bobbel in je broek toont iets anders," lacht zij. En zo laat ik mij door Diana naar de academie brengen. Ze brengt mij tot in de klas om de vernedering nog groter te maken. "Goede morgen madame, ik kom U Louis van Amoren brengen." "Goede morgen madame, dank u wel, nu zijn we compleet en kunnen we beginnen." "Goed madame" en meesteres Diana vervolgt tegen mij: "geef madame een hand en stel je netjes voor Louis." De vernedering is compleet, maar toch doe ik wat zij zegt. Ik krijg nog een zoen van Diana en dan is zij weg. Er volgt nu een kennismakingsronde en we zitten in een kring te luisteren naar madame. We krijgen vandaag nog geen les, maar wel wat wij allemaal nodig hebben en wat wij moeten aanschaffen. Na een uur of twee zit het er op en mogen we naar huis. Na de introductie ben ik bang geweest dat ik het mikpunt van hun plagerijen zou zijn, maar dat is erg meegevallen. De klas bestaat uit tien meisjes en nog een jongen. Maar die jongen is nog veel verwijfder dan ik ben gekleed, en ook die wordt totaal niet geplaagd. En dus kunnen we even over elf uur al naar huis. Ook dat is natuurlijk een probleem. Ik moet nu met de bus of de tram. Het valt mee want er komt een tram in de buurt die naar de buurt gaat waar ik woon. Maar echt lekker zit ik niet in de tram. Gelukkig is het niet zo druk, maar toch. Even voor twaalf uur ben ik weer thuis en maak ik de deur open met de sleutel die in het tasje zit. Ik vind Diana in de salon. "En hoe is het gegaan?" "Wel goed, maar ik moet een aantal dingen kopen, ik heb een lijstje meegekregen. Kan ik vanmiddag dat gaan kopen, meesteres Diana?" "Ja, natuurlijk. Na de lunch kan je wel even gaan." "Mag ik dan in mijn eigen kleren naar het centrum?" "Voor die vraag zal ik je moeten straffen, Louis. Doe je broek naar beneden." "Maar...., waarom ......?" "Kom hier en doe je broek naar beneden." Ik wil weigeren, maar ze pakt mijn hand en trekt mij naar zich toe. En eer ik kan reageren lig ik over haar dijen met mijn broek naar beneden. Haar hand gaat omhoog en komt met kracht neer op mijn onbeschermde billen. Ik gil het uit: "aaaaaauuuuuu..........., neee.........." Maar de volgende slag komt al neer. En een volgende. Tien felle slagen op mijn naakte billen krijg ik te verwerken, zonder dat ik er aan kan ontkomen. Zij is veel te sterk voor mij. Als het is afgelopen kom ik overeind, maar blijf met mijn afgezakte broek voor haar staan. Ik wil wat zeggen, maar zij is mij voor: "luister Louis, je zal er aan moeten wennen dat je heel erg onderdanig aan ons moet zijn, wat dus inhoudt dat je doet wat wij zeggen, dat je de kleren draagt die wij je geven. Je kan het hier heel erg goed hebben, maar alleen als je doet wat wij zeggen. Ik zal je vanmiddag andere kleren geven om aan te trekken en daarin kan je naar de stad gaan. Is dat duidelijk?" "Eeehhhh......., ja meesteres Diana......, maar het is zo moeilijk." "Het zal vanzelf wennen, Louis. Kom, dan gaan we het eten klaar maken." Hoofdstuk 4. Na het eten neemt zij mij mee naar mijn kamer en moet ik mij verder uitkleden. In de grote spiegel zie ik dat mijn billen rood zijn. Maar ook mijn gezicht wordt rood als zij mij heeft aangekleed en mij zo gekleed op een fiets naar het centrum stuurt. Een blauw glanzend broekje, ultra kort, een soort blouse met een rits van voren, die een deel van mijn buik vrij laat en een paar witte schoentjes met torenhoge naaldhakken.. Eigenlijk wil ik protesteren, maar ik durf niet, bang voor weer een pak slaag. Dus ga ik die middag zo op pad, op de fiets naar het centrum. Het is gelukkig warm weer, dus daardoor valt het misschien minder op. Want ik krijg nauwelijks reacties, een enkele jongen die misschien denkt dat ik een grietje ben, maar verder valt het mee. Alleen het lopen op die torenhoge hakken valt minder mee, maar dat komt waarschijnlijk ook door die rotte keitjes die ze in Antwerpen hebben. Met het kopen van mijn spullen slaag ik uitstekend en ik kan betalen uit het portemonneetje dat in een klein tasje zit dat ik heb meegekregen. Weer valt het mij op dat ik niets van mijn eigen geld hoef te gebruiken. Ik krijg steeds geld van meesteres Diana. Als ik klaar ben met mijn inkopen fiets ik weer rustig terug naar huis. Even voor vijf uur ben ik weer thuis. Diana zit in de salon en zegt: "zet maar even thee voor ons." In de keuken zet ik thee en breng dan alles naar de salon. "En ben je geslaagd met je inkopen," vraagt Diana. "Ja, ik heb alles wat ik nodig heb." "Ik neem aan dat je het collegegeld voor de academie al vanuit Nederland hebt betaald?" 'Ja hoor, dat is al geregeld." "Goed, ik heb met Gerard afgesproken dat wij verder alles betalen. Je portemonnee is dus in de koffer gebleven, ik heb alleen je identiteitsbewijs en je rijbewijs er uitgehaald en die zaten in het tasje." "Maar..., maar dat is toch niet nodig, ik kan het toch zelf betalen.." "Nee, wij betalen je studie en verder hier alles wat je nodig hebt. We adopteren je gewoon. Daar staat tegenover dat wij gedurende je studie over je kunnen beschikken als wij daar zin in hebben. Is dat duidelijk?" Ik heb geen zin om er tegenin te gaan. Bovendien geloof ik dat het toch geen zin heeft, dus knik ik: "ja meesteres Diana." "Goed, dat is dan afgesproken." Voorzichtig nip ik aan de hete thee en kijk ik naar Diana. Zoals gewoonlijk is zij gekleed in zwart leer, een zwarte strakke broek en een zwarte leren blouse. Aan haar voeten een paar leren laarzen met hoge hakken. Als de thee opis, dan beginnen we het diner klaar te maken. Ik ben nog steeds gekleed in het blauwe pakje en draag ook nog steeds de schoenen met de hoge hakken. Maar als we bijna klaar zijn en ik de tafel in de eetkamer heb gedekt zegt zij: "ga maar naar je kamer en trek dat pakje maar uit. Dan kom je terug naar de keuken, naakt en met alleen deze schoenen aan." "Goed meesteres." Op mijn kamer kleed ik mij uit en ga dan terug naar de keuken. Als ik mijzelf in de grote spiegel zie in de hal merk ik dat ik door de hoge hakken vanzelf sexy met kleine pasjes moet lopen. Diana glimlacht als zij mij binnen ziet komen. "Je bent een lekker ding, ik denk dat we nog heel veel plezier aan jou zullen beleven." "Ik....., ik weet het niet........., ik ben soms bang...." "Dat is niet nodig, Louis. Je zal het hier goed hebben. Als je tenminste meewerkt." Ze komt naar mij toe en streelt mijn tepels, zodat ze vooruit springen. Ze lacht: "kom, aan het werk." Samen maken we het eten klaar en als het bijna klaar is, dek ik de tafel in de eetkamer. En zodra Gerard thuis is, gaan we eten. Na het eten ruim ik af en doe weer alles in de vaatwasser. Als ik klaar ben, neemt Diana mij mee naar de hal. "Wij moeten nog even weg en ik wil niet dat je de kans krijgt om met jezelf te spelen. Ga maar met je rug tegen die paal van de trap staan. Je armen achter de paal om." Ik volg haar bevel op en zij doet een paar boeien rond mijn polsen. Ik zit nu vastgeklonken aan de paal en kan helemaal niet meer wegkomen. Een beetje angstig kijk ik haar aan. "Zo Louis, tot straks." "Blijft .... Blijft U lang weg meesteres?" "Dat zal je wel zien." En ik zie het tweetal door de deur verdwijnen. Alleen blijf ik achter. Het duurt wel lang. Zeker een uur of twee. Het valt niet mee, steeds wissel ik even van voet om op te steunen, want het valt niet mee om zo lang te staan op die hoge naaldhakken. Ik ben blij als ik de sleutel in het slot hoor steken en Diana en Gerard binnen komen. Maar zij maakt helemaal geen aanstalten om mij los te maken. Ze gaan naar de salon en laten mij gewoon staan. Pas een uur later komt Diana te voorschijn en maakt zij mij los. "Kom maar mee naar je kamer." Op mijn kamer moet ik tegen een muur staan en mijn armen boven mijn hoofd doen. Met een paar boeien zet zij mijn polsen vast. "Zo Louis, je stelde een vraag of wij lang weg zouden blijven. Je hebt gewoon te aanvaarden wat wij met je doen, dus stel je daar geen vragen over. Daarom heb je nu straf verdiend." En eer ik kan reageren komt haar hand hard neer op mijn onbeschermde billen. Slag na slag volgt en ik kan er niet aan ontkomen. Ik gil het uit: "aaaaauuuuuuuu............" Maar niets helpt. Eindelijk stopt het. Nog nasnikkend merk ik dat zij de boeien los maakt/ "Ga op bed liggen Louis". Even wil ik alsnog reageren op het pak slaag, maar dan bedenk ik dat het beter is om haar maar te gehoorzamen. Ik ga op het bed liggen en op haar bevel spreid ik mijn armen en mijn benen. Mijn polsen en enkels worden aan de vier palen van het hemelbed vastgezet. Angstig laat ik het toe, bang wat er nu weer gaat gebeuren. Maar Diana zegt: "ik kom zo terug." Dat zo duurt toch nog wel een half uurtje, maar als zij binnen komt, kijk ik mijn ogen uit. Ze draagt een volkomen doorzichtig zwart gewaad. Haar borsten zijn duidelijk zichtbaar. En ook haar poes. "Zo Louis, nu wil ik eens kijken hoe goed je met je tong bent, je mag mij klaar likken." Ze komt over mij heen, haar gewaad omhoog trekkend. Langzaam laat zij zich zakken tot haar kut vlak boven mijn mond is. "Kom sletje, lik mij klaar." En vol overgave begin ik aan deze opdracht. Dit is de heerlijke kant van mijn verblijf hier, schiet het door mij heen. Daar moet ik het pak slaag dat ik zo nu en dan krijg maar voor lief nemen. Haar ademhaling gaat nu steeds sneller, haar sappen lopen over mijn gezicht. Maar ik ga door, wild laat ik mijn tong in die druipende grot heen en weer gaan. "Goed zo sletje, ga door," kreunt zij boven mij. En dan komt zij klaar. Ik slik haar sappen in, zo veel ik kan. Dan laat zij zich naast mij op het bed neervallen. Maar al gauw komt zij weer overeind: "Goed sletje, je hebt goed je best gedaan. Daarom zal ik de boeien rond je enkels losmaken. Aan je polsen niet, want anders ben ik bang dat je je dadelijk aftrekt als ik er niet meer bij ben. Vooral nu de geur van mijn poes je bij zal blijven op je gezicht.. Welterusten sletje, ik kom je morgen wel helpen met kleden. Slaap lekker." "Eeehhhh..... welterusten meesteres Diana...." Diana maakt de boeien rond mijn enkels los en gaat dan weg. Ik blijf alleen achter, in het donker. De geur van haar sappen dringt nog mijn neus binnen. Ik ben heet, mijn pik staat, maar ik kan er niet bij. Ik kan mij niet eens aftrekken. En ik moet zo nodig. Het duurt lang eer ik in slaap val. Hoofdstuk 5. De volgende morgen komt meesteres Diana en maakt zij de boeien los. Ik heb slecht geslapen, maar ik moet er uit en zij stuurt mij naar de badkamer. Ik was mij uitgebreid, eindelijk krijg ik de lucht van haar sappen uit mijn neus. Als ik terugkom in mijn slaapkamer zegt zij: "wij willen niet dat je op de academie afspraakjes maakt met de meisjes die je daar ontmoet. Omdat te voorkomen zal ik je iets aandoen, zodat wij zeker weten dat je niet met een van die meisjes naar bed gaat." Stom verbaasd kijk ik toe hoe zij mijn penis in een soort kuisheidsgordeltje doet. Het is zo gemaakt dat ik nog wel kan plassen, maar mijn pik kan zeker niet meer staan in dat ding. "Waarom doet U dat? Dat is toch niet nodig...." Dat had ik niet moeten zeggen. Binnen de kortste tijd heb ik weer een pak voor mijn naakte billen te pakken. Ik huil, maar het helpt niet. Slag na slag valt weer op mijn onbeschermd onderdeel, op het zachte vlees van mijn billen. En daarna kleedt zij mij weer aan. Weer net zo apart als gisteren. Het ziet er allemaal weer heel verwijfd uit, maar ik moet zo wel naar de academie. Dit keer brengt zij mij niet, ik moet gewoon op de fiets. Op de academie val ik natuurlijk weer op in mijn wel zeer aparte kleding. En niet alleen vandaag, ook de rest van de week stuurt zij mij zo apart gekleed naar de academie en elke dag krijg ik de kuisheidsgordel aan. En dat is wel jammer, want ondanks mijn vreemde kleding heb ik toch best wel sjans met een paar van de meisjes. Maar ik durf eer niet op in te gaan. Het is gewoon niet mogelijk. En zo gaat de eerste week voorbij bij Diana en Gerard. Elke avond bindt zij mij vast op bed en mag ik haar klaar likken. Ik raak er al aardig bedreven in. Maar vrijdagavond neemt Diana mij naakt mee naar de salon. Ik moet tegenover Diana en Gerard gaan zitten. "Je bent hier nu een week, Louis. We hebben besloten dat je hier mag blijven. Je kan nu beslissen of je hier wilt blijven of dat je toch liever iets anders gaat zoeken. Zeg maar wat het wordt." "Ik wil hier graag blijven, meesteres Diana." "Goed, dan heb ik hier een overeenkomst die je kan ondertekenen. Je krijgt natuurlijk ook een kopie." Ik lees de overeenkomst vluchtig door. Het komt er op neer dat ik gedurende de tijd dat ik de lessen op de academie volg gratis bij hen kan blijven en dat zij alles kosten, studiegelden, maar ook mijn kleding zullen betalen. Ik kan hier geen buil aan vallen, denk ik. Tot nu toe heb ik het hier niet slecht gehad, nou ja, drie keer een pak voor mijn blote billen, maar ook dat went langzamerhand. De laatste keer was omdat ik klaar kwam nadat ik haar had klaar gelikt. Ik kwam spontaan klaar en dat mocht kennelijk niet. Vlug zet ik mijn handtekening en geef het vel papier terug aan Diana. "Dank je kleintje, nu kan je leven hier bij ons pas goed beginnen." Haar hand streelt even mijn tepels die gelijk vooruit springen. "Ga maar naar je kamer, ik kom zo." Op mijnkamer wacht ik op haar. Na een half uurtje komt zij binnen. Ze komt naast mij op de bank zitten, haar hand op mijn naakte dij. "Hoe gaat het op de academie, Louis?" "Goed meesteres Diana." "Morgen wordt het kamertje hiernaast ingericht als naaiatellier. Er komt een grote naaimachine, een tekentafel en een grote tafel waarop je de kleding kan snijden en dergelijke. Het is de bedoeling dat je daar niet alleen de opdrachten voor de academie maakt, maar ook kleding voor jezelf maakt vanaf de voorbeelden die wij je zullen geven. Is dat niet fijn, Louis?" "Eeehhh....., ja meesteres Diana......., dank u wel meesteres Diana." "Goed, ga dan nu maar op bed liggen dan zal ik je klaar maken voor je eerste inwijding in de liefde zoals wij dat willen." "Ja meesteres" Vlug ga ik op het bed liggen. Diana maakt mijn polsen vast aan de palen van het bed en daarna mijn enkels wijd uiteen en zo hoog mogelijk aan de palen aan het voeteneinde. Onder mijn billen stopt zij een soort rolkussen. Ik lig zo helemaal te kijk. "Ik kom zo terug Louis." Na een paar minuten komt zij weer binnen. Verbaasd kijk ik haar aan. Zij is naakt. Met bewondering glijden mijn blikken van haar gezicht langzaam naar beneden, via haar prachtig vooruit priemende borsten naar haar vlakke buik. Dan schrik ik op. Uit haar poes wijst een kunstpenis om hoog. Een deel zit in haar poes, het andere deel priemt in mijn richting. Meesteres Diana komt naar het bed en komt dan over mij heen, ik voel haar borsten tegen mijn borst, dan voel ik het uiteinde van de penis tegen mijn kondgaatje drukken. Ik kan niets doen, ik kan alleen maar dat ding in mij voelen gaan. Beetje voor beetje drukt zij het ding naar binnen. Ik kreun van de pijn, maar zij gaat door. Tot het hele ding in mijn gaatje zit. Meesteres Diana gaat nu langzaam op en neer. "Beweeg je gatje, sletje." Ik probeer het maar ik kan mij nauwelijks bewegen omdat ik zo ben vastgebonden aan het bed. Toch komt ze langzaam naar een hoogtepunt, ze gaat nu steeds wilder in mij op en neer. En op het moment dat zij kreunend klaar komt, spuit ik mijn zaad uit mijn klem tussen de buiken zittende pik. Ik schrik, maar ik kan het niet tegenhouden. Als zij is uitgehijgd volgt de straf. Ik blijf zo gebonden op het bed liggen, armen en benen gespreid. Maar het ergste is dat zij de kunstpik in mijn gaatje laat zitten. "Welterusten, sletje. Morgen kom ik je wel losmaken." Het wordt een verschrikkelijke nacht. Ik lig nog uren wakker eer ik uiteindelijk in slaap val. En ik ben nog lang niet uitgerust als zij mij de andere morgen komt losmaken. Het doet pijn als zij die pik uit mijn lichaam trekt. En als zij mij heeft losgemaakt, zegt zij: "ga een douche nemen, Louis." Na het douchen helpt zij mij met aankleden. Maar als ik mij daarna in de spiegel zie, schrik ik toch echt. Moet ik zo naar de academie? De stof is erg doorzichtig, mijn tepels zijn zichtbaar, mijn kuisheidsgordel is te zien door de dunne stof heen. En bovendien heb ik nog schoenen aangekregen met torenhoge naaldhakken. Dit is verschrikkelijk. Maar Diana heeft geen medelijden. Zo mag ik op de fiets naar de academie. Ik ben doodsbang voor de reacties. Onderweg naar de academie valt het gelukkig nog wel mee. Een enkeling roept wel naar mij, maar daar blijft het ook bij. En op de academie? Tot mijn verwondering vinden de meisjes dat ik leuk ben gekleed. En eentje, Regina daagt mij gewoon uit. Maar ik probeer het af te houden, want ik moet oppassen voor mijn kuisheidsgordel. Het helpt niet, tussen de middag als we ons brood ergens eten, kust Regina mij openlijk vol op mijn mond. Haar hand streelt mijn tepels. En ik word heet, maar mijn pik kan in de nauwe gordel toch niet staan. En als haar hand in mijn broek glijdt, komt zij er achter dat ik een kuisheidsgordel draag. Ze glimlacht tegen mij: "je bent een heerlijk ding, Louis. Ik zal aan je mevrouw vragen of je een keertje zonder dat ding naar de academie mag komen." "Dat doet ze toch niet," mopper ik. "Ik zal haar wel eens opbellen." 'Nee, doe dat nu maar niet. Ze straft mij al genoeg." "Ze straft je ook al. Wat doet zij dan?" "Ik krijg een pak voor mijn billen." Ze lacht even. "Dat zou ik ook wel eens willen doen." Gelukkig moeten we weer terug naar de academie. En zo ontloop ik nog meer vragen. Thuis ga ik weer direct aan de slag, het eten klaar maken en na het eten moet ik nog het een en ander doen aan het huishouden. Ook de was moet ik doen. Pas om een uur of tien ben ik weer helemaal klaar en ga ik naar Diana toe. Zo verloopt ook de tweede week. Ik mag haar likken, ze neemt mij met de kunstpenis en als ik klaar kom, dan krijg ik straf. Een paar keer krijg ik toch nog een pak voor mijn naakte billen. Op de donderdag die volgt stuurt Diana mij in een soort rode overal naar de academie. Ik durf niet te weigeren, en op de academie heb ik in mijn rood en ook nog behoorlijk doorzichtige overal behoorlijk bekijks. Diana heeft gezegd dat ik voor de vrijdag en de komende maandag vrij moet vragen omdat we op stap gaan. Maar ze heeft niet gezegd waar we heen gaan. Dus ik heb netjes gevraagd of ik vrij kan krijgen en het is goed. Tussen de middag neemt Regina mij weer apart. Ze lacht: "je ziet er heerlijk uit, schatje." "Ik weet het niet....., ik wil dit niet langer. Ik denk dat ik er maar mee stop, dat ik weg ga bij dat huis. Het is toch te gek dat zij mij in dit geval naar de academie laat gaan." "Ik vind dat het je heel erg leuk staat. Als je mijn vriendje zou zijn, dan zou ik je in een jurkje laten rondlopen." "Dat meen je niet......" "Ja natuurlijk wel. Je hebt een heerlijk figuur, je bent geschapen om een jurkje te dragen. Geloof mij nu maar en laat het zo." Ik mopper nog wat na, maar we moeten terug en gaan weer aan de slag met het maken van patronen. Die avond, als ik weer naakt op bed lig, lik ik aan de tepels van Diana en speel met haar borsten. "Vind je het fijn om met mijn tepels te spelen" "Ja....., natuurlijk....." Dan neemt zij het over en speelt met mijn tepels, haar vingers bespelen mijn tepels en dan zuigt zij een tepel in haar mond naar binnen. Ik ben heet en mijn pik staat in volle glorie. Ze glimlacht en vraagt: "vind je het fijn als ik met je tepels speel, Louis?" Kreunend antwoord ik: "Jjjjaaa........, heerlijk ............." Ze vervolgt: "vind je het fijn als ik met je borstjes speel?" "Ja......, ja....., natuurlijk......" "Binnenkort zal je het nog lekkerder gaan vinden." Kreunend onderga ik dat ze mijn tepels om beurten naar binnen zuigt. Maar dan is het afgelopen. Ze bindt mij weer vast aan het bed en laat mij zo achter. Onbevredigd blijf ik achter. Hoofdstuk 6. De volgende morgen maakt zij mij niet direct los. Ze speelt even met mijn tepels, maar dan schrik ik. Ze pakt een injectienaald en komt naar mij toe. "Wat gaat U doen?" vraag ik angstig. "Dat zal je wel zien, Louis. Je moet nog even gaan slapen." Ik kan mij niet verweren als de naald in mijn billen verdwijnt. En als zij even later de naald er weer uit haalt, merk ik dat alles zwart word. En ik ben van de kaart. Voorzichtig doe ik mijn ogen open. Wat is er gebeurd? Waar ben ik? Dan ontdek ik dat ik op mijn eigen kamer ben. Ik zit aangekleed in een stoel. Voorzichtig probeer ik op te staan. Even wordt alles weer donker, maar dan gaat het beter en kan ik een paar stappen doen. Mijn lichaam voelt vreemd aan. Nog een paar passen en ik sta voor de spiegel. Mijn gezicht.......... Mijn gezicht is veranderd. Verbaasd kijk ik naar mijn gezicht. Mijn wenkbrauwen zijn gewoon weg, een paar dunne boogjes zijn overgebleven, maar misschien zijn die niet eens echt. Mijn wimpers zijn lang en gekruld. Alles rondom mijn ogen is opgemaakt. Het lijkt wel of mijn neus ook anders is, dunner en rechter. Maar......, mijn lippen...., mijn lippen zijn vol en rood.. Mijn blonde haar valt langs mijn gezicht......, ik lijk wel een grietje zoals ik ben opgemaakt. Het gestreepte jurkje dat ik draag is boven gevuld. ZE hebben er kennelijk kunsttietjes in gestopt, maar waarom voelt het dan zo raar aan. Voorzichtig ga ik met mijn handen naar de twee bulten. Het voelt anders aan. Het lijkt wel echt. En als ik over een uitpriemende tepel wrijf, gaat er een huivering door mij heen. Ik heb tietjes....., ze zijn gek......, ze hebben mij tietjes aangenaaid..... Maar dan schrik ik nog harder. Vlug glijdt mijn hand onder het veel te korte rokje. Maar dan haal ik opgelucht adem. Mijn pik is er nog en mijn ballen ook. Gelukkig ...... Op dat moment gaat de deur open en komt Diana binnen. "Kom liefje, je moet naar school, hier is je tas, het is laat, je moet opschieten." "Maar....., maar....., wat hebben jullie met mijn gezicht gedaan...... en ik heb tietjes......" "Ga nu maar eerst, vanavond vertellen wij je wel alles. Ga nu maar." En ze pakt mijn hand en neemt mij mee naar de hal en stuurt mij naar buiten. Aarzelend pak ik de fiets en ga naar de academie. Natuurlijk fluit er van alles naar mij. Het ultra korte jurkje, de torenhoge naaldhakken onder de schoentjes en niet te vergeten het zeer vrouwelijk en zeer hitzig opgemaakte gezicht. Maar ik kom zonder ongelukken op school, waar ik direct word ingepalmd door Regina. "Wat is er met jou gebeurd?" "Ik weet het niet. Vanmorgen ben ik zo wakker geworden en ik ben zo naar school gestuurd. Ik weet het niet." "Zijn die tietjes echt?" "Eeeehhhh......., ja........., ik denk het wel........." Maar we moeten naar binnen en er is verder geen tijd meer om met elkaar te praten. En eigenlijk heb ik dat liever ook niet. Ze is wel erg opdringerig. Maar tussen de middag komt zij toch weer naar mij toe en kan ik haar niet ontlopen. Ze neemt mij mee naar een afgelegen plekje in het grote gebouw en zij wil mijn borsten zien. Eerst weiger ik natuurlijk, maar ze blijft aandringen en dan geef ik toe. Zelf heb ik ze ook nog niet gezien. Ze zien er enorm echt uit. "Hoe kan dat?" vraag ik hardop. Regina vertelt: "Kijk er zijn nog en paar kleine sneetjes zichtbaar, ze zijn gevuld met siliconen of water kussentjes. Ze zijn werkelijk prachtig gevormd, je hebt prachtige tietjes.." "Maar....., ik wist van niets....., het is dit weekend gebeurd." Regina speelt met mijn borsten en ik merk dat ik heet word. Maar...., maar mijn pik gaat niet staan. En ik draag niet eens een slipje onder dit jurkje. Dan vervolgt Regina: "je gaat niet terug naar die tante, je gaat met mij mee. Ik heb een grote kamer, daar kan je nog gemakkelijk bij. En mijn ouders zijn rijk zat, ik zal wel vragen of zij je studie willen betalen." "Maar dat kan niet. Ik heb een contract getekend. Voor de volle studietijd.. Ik kan daar niet onder uit." "Ze hoeven toch niet te weten waar je heen bent gegaan.. Het komt wel goed, je gaat met mij mee." Die middag ben ik niet erg bij de les. En ik ben blij als het tijd is om naar huis te gaan. Stiekem probeer ik weg te komen, maar Regina wacht mij op. "Je gaat met mij mee, liefje." Ik protesteer, maar het helpt niet. Maar buiten de poort wacht ons een verrassing. De auto van Diana staat daar en zelf staat zij er tegen aan. Ze lacht naar mij: "laat je fiets maar staan, ik kom je ophalen, ik was toch in de buurt." Opgelucht zet ik mijn fiets terug. Regina kijkt nog naar mij, maar ik neem afscheid van haar. "Tot morgen Regina." In de auto vraagt Diana: "wie is dat meisje?" "Oh, ze zit bij mij in het lokaal, ze volgt dezelfde lessen, ze heet Regina." "Knap meisje." "Eeehhhh....., ja......, ze ziet er goed uit." "Wat vindt zij er van dat je nu als meisje gekleed bent?" "Wel leuk denk ik,." Diana vraagt niet verder en we rijden naar huis. Ze stuurt mij onder de douche. Nu pas kan ik mijzelf uitgebreid bekijken. De volle ronde borsten, mijn pik die ook nu weer slap hangt, mijn haarloze lichaam. En als ik mijn gezicht in de spiegel zie, dan kan ik niet anders zeggen dat ik er als een meisje uitzie, op die hangende pik na dan. Maar waarom hebben ze dat met mij gedaan? Waarom hebben zij mij zonder iets aan mij te vragen zo veranderd? Dat is toch misdadig? Langzaam spoel ik het schuim van mijn lichaam. En als ik mij afdroog en met mijn handdoek over mijn borsten ga, merk ik weer dat ik heet word. Even speel ik met mijn tepels, een huivering gaat door mijn lichaam. Als ik na het afdrogen terugkom in mijn kamer, wacht Diana al op mij. "Ik zal je helpen met opmaken en aankleden, sletje." Diana is gekleed in een rood leren costuum dat als een tweede vel rond haar lichaam zit. Aan haar voeten een paar laarzen met torenhoge naaldhakken. Ik wil van alles vragen, maar Diana beduidt dat ik mijn mond moet houden. "Dadelijk vertel ik je meer. Maar nu zal ik je eerst leren hoe jij je zelf moet opmaken. Vanaf morgen zal je het zelf moeten doen." Ze laat mij voor de toiletspiegel zitten en begint mij op te maken. Heel erg overdadig, op het geile af. Ze legt uit wat ik moet doen en hoe ik het moet doen. Als zij uiteindelijk klaar is, pakt zij wat kleding en helpt mij er in. Aan mijn voeten krijg ik een paar schoentjes met torenhoge naaldhakken. Als zij klaar is, kijk ik verbaasd naar mijn spiegelbeeld. De blouse is wit en finaal doorzichtig, de mouwen zijn wijd, maar sluiten dan weer strak rond mijn polsen. Op de plek van mijn borsten is een opening en mijn borsten vallen door die opening en zijn dus gewoon zichtbaar. Ook de broek is wit en finaal doorzichtig, maar dat niet alleen. Mijn pik zit een soort hoesje opgeborgen en de achte