Vlucht KL722 - Part 1 free porn video

Vlucht KL-722 Inleiding : Dit verhaal is ge?nspireerd op 2 films. Ten eerste The Langoliers, een niet heel slechte film uit de mid-90's van Stephen King. Nee het verhaal speelt zich niet af op een vliegveld of in een vliegtuig. Het is alleen de gedachte dat er rare dingen kunnen gebeuren als je in diepe slaap bent tijdens hevige turbulentie! Dit is het verhaal van Mark Lauwers, of zullen we maar gelijk zeggen, Melanie Lauwers? Het eerste deel gaat volledig over Mark Lauwers, vanaf deel 2 maken we kennis met Melanie. Dinsdag 8 Februari - 2011 "Aan de heer M.F. Lauwers, Donderdag 10 Februari 2011, te Amsterdam Hierbij willen wij u informeren dat uw verzoek, 3 maanden studeren aan een gecertificeerde High School in de Verenigde Staten, goed gekeurd is door het Ministerie van Onderwijs. Wij willen u er op wijzen dat er nog geen definitieve afspraken zijn met scholen in de V.S. en dat wij met ingang van 10-02-2011 voor u een geschikte accommodatie en leertraject zullen gaan vinden. Mocht u voorkeuren hebben voor een bepaalde staat, stad of regio, geef dit dan z.s.m. door via onderstaand email adres. Hierbij hopen wij u voldoende te hebben ge?nformeerd en feliciteren wij u met de voortzetting van uw studie-verzoek. Met vriendelijke groet, Sasha van Eewijk ([email protected]) Nou, je kan je wel voorstellen, ik sprong een gat in de lucht. Super zeg... "Ik ga naar Amerika, ik ga naar Amerika.... Lalalal" Niet zo snel Mark, zoals ze al zeggen, ze hebben nog niets gevonden en gaan nu voor je zoeken. Als je mazzel hebt, dan kan je nog dit voorjaar tot de zomer ergens terecht, anders word het dit najaar. "Wat maakt het uit Pap, ook al ga ik in Oktober pas, als ik maar ga!" Bovenstaande brief + reactie is naar aanleiding van mijn verzoek aan het S.E.P. om een tijdje school te gaan volgen in de Verenigde Staten, door middel van een uitwisselings-programma. Mijn ouders hebben dik 10 jaar lang in een buitenwijk van Austin (Texas) gewoond en toen ik geboren werd, zijn ze na gaan denken of ze mij in de VS of in Nederland op wilden voeden. Mijn ouders zijn nogal tegenstanders van de wapenwet en zo geschiedde, met 6 maanden oud vertrok ik als baby uit Amerika en heb er dus ook niets van meegekregen. Behalve wat foto's in een kinderwagen naast een "Mickey-mouse" cactus en een filmpje dat ik american pancakes aan het verorberen was. Die avond nam ik gelijk contact op met mijn beste vriendin, Ingrid. We zijn samen opgegroeid en na een korte 'verkering' is het bij vriendschap gebleven. We hebben aardig wat afgekletst die avond. De reden waarom ik graag naar de VS wil, is juist dat ik wil zien wat ik gemist heb, ruim 14 jaar van mijn leven had ik in de VS kunnen wonen. Mijn ouders zijn er stellig van overtuigd: De Verenigde Staten zouden niets voor mij zijn. Maar ik heb vele teenage-movies gezien en ik wil juist meemaken wat het is om ook op zo'n High School te hebben gezeten. Bovendien is mijn vader het er mee eens en dat het goed zou zijn voor mijn ontwikkeling. Mijn naam is dus Mark Ferdinand Lauwers, 15 jaar jong en in de 3e klas Mavo. Graag zou ik net als mijn vader iets in de auto sector willen gaan doen. Autoverkoper worden of zoals mijn vader, zelfs importeur van Amerikaanse en Japanse sportwagens. Niet gek dus dat ik net zo'n petrolhead ben als mijn pa. Ingrid, mijn beste vriendin, is precies een maand jonger dan ik en heeft helemaal niets met auto's, toch hebben we wel 1 ding gemeen! Ik ben dol op Mustangs met 4 wielen, Ingrid wil dolgraag eens op een Mustang willen rijden, met 4 benen dan. Zij is echt zo'n paarden-meisje. Helemaal niet erg, dat is Ingrid, zo ken ik haar niet anders. Vrijdag 15 Juli - 2011 De zomer vakantie is begonnen en je raadt het al, tot nu toe heb ik nog steeds geen stap gezet in de VS. Wel heb ik direct na die brief in Februari, doorgegeven dat ik het liefst met een gastgezin zou willen wisselen in 1 van de 3 warmste staten. New Mexico, Arizona of Texas. Het gaat om het idee en niet zozeer dat ik perse in Austin zou willen wonen/leven. Bovendien heb ik een hekel aan kou. Vandaag kwam er eindelijk weer bericht van het S.E.P. (Student Exchange Program). Zij hebben contact gehad met 4 gezinnen in de V.S. en ik mag hier gewoon uit kiezen. Wat een luxe. Het plan is nu om van begin Oktober tot half December in de VS te blijven, om kerst gewoon met onze eigen ouders te vieren. Ten eerste was er een gezin uit Austin, dus ik dacht, laat ik die maar als eerste bellen op Skype. Tja, mijn Engels is niet echt best, dus we zien wel waar we komen. Mijn vader zat achter mij om woorden in te fluisteren als ik het even niet wist. Dat gesprek liep niet echt lekker. De jongen waarmee ik zou ruilen was echt een enorm lui kind en toonde maar weinig interesse in mij of de gehele wisseltruck, bovendien was de moeder constant aan het kletsen over veiligheid dit, veiligheid dat en dat ze het maar geen goed idee vond. Nou... ik dus ook niet! Bij het 2e Skype gesprek ging het een heel stuk beter. Een familie in Tucson, de 'student' waarmee ik zou gaan ruilen was Megan Ferguson. 16 jaar jong en wat je zegt, een stoere meid, heel anders dan Ingrid. Eerst hebben we nog met zijn 4en gezeten, maar al snel haakten de vaders af en bleven Megan en ik tot ergens 2 uur in de nacht (voor mij dan) doorkletsen over alle vooroordelen die ik had over de VS. Die zaterdag- ochtend sliep ik lekker uit en vanavond zou ik nog eens de 2 andere gezinnen contacteren, maar ik had even nagevraagd bij het S.E.P. en als ik er al zo stellig van overtuigd zou zijn om met deze 'student' te ruilen, kon zij die andere 2 gezinnen duidelijk maken dat ik mijn keuze al gemaakt had. Donderdag 29 September Weer zo'n sprong in de tijd, maar anders word het wel een heel lang verhaal. Vandaag is de grote dag. Samen met mijn ouders en met Ingrid gaan we naar Schiphol toe en heb ik mijn vlucht naar de Verenigde Staten. Met mijn ouders heb ik het vluchtplan wel 30 keer doorgenomen en wat en waar ik moet zijn op het vliegveld van Newark om daar mijn vlucht te pakken naar Phoenix Arizona. Ingrid riep mij even alleen en vertelde mij over mijn coming-out. Niet een complete coming-out-coming-out, maar dat ik mijn vraagtekens zet bij mijn eigen geaardheid. Ik word wel eens verliefd op meisjes, zoals dit ook gebeurde dat ik aan het webcammen was met Megan, ruim 2 maanden lang. Maar nog geen jaar geleden was ik samen met Ingrid gaan paardrijden en kreeg ik een soort kriebels in mijn buik toen ik een jongen tegen kwam in de manege. Thomas schijnt hij te heten. Die avond heb ik enorm lang met Ingrid gepraat over dit onderwerp en deze ontdekking dat ik homo zou kunnen zijn. Dat is niet zomaar iets. Zeker niet in Amerika. "Of je bent gewoon biseksueel" zei Ingrid heel koeltjes. Blijkbaar zag ze iets in mij waar ik mij zorgen over maakte. Op school hier in Nederland word ik ook wel eens getreiterd met Homo of Mietje. Dit was een peptalk die alleen Ingrid geven kon. Misschien was die opmerking wel het beste wat zij kon zeggen, want wat maakt het nou uit op wie je verliefd word, jongetje of meisje. Als het zo is, dan is het zo. Met een stevige omhelzing zeiden we elkaar gedag en zwaaide ik mijn ouders en Ingrid uit. Op naar Gate 2 en het juiste vliegtuig. Ruim 10 uur later zette het vliegtuig voeten aan de grond in Phoenix, Arizona. De tussenstop in Newark ging ook perfect, ik kreeg zelfs hulp van een stewardess. De Fergusons zouden mij opwachten op het vliegveld, samen met Megan, Sarah en Kevin. Ian Ferguson, de vader van Megan, is een succesvol zakenman en heeft meerdere woonwarenhuizen over het zuidwesten van de VS. Sarah Ferguson is de moeder van Megan en is gewoon huismoder, maar zet zich wel veel in voor de school en honkbal vereniging van Kevin, het jongere broertje van Megan. De aankomst was in ieder geval ??n groot feest. Megan heeft ook nog een oudere zus, Anna-Lee. Zij runt een dansschool voor kinderen en studeert zelf nog aan de Universiteit van Arizona. Cultuur en nogwattes. Megan gaat pas over 4 dagen naar Nederland toe, dus 3 dagen de tijd om lol te trappen, elkaar te leren kennen, zij maakt mij wegwijs hier in Tucson en ik geef haar vast wat tips over Nederland en over de school waar ze ruim 2 maanden komt te zitten. Het is een erg leuk gezin en mijn eerste vooroordeel wat ik allang al eens met Megan heb besproken, is de waarheid geworden. Onderweg van Phoenix naar Tucson viel het mij op hoe groot de wegen zijn, hoe Amerikaans alles is. Alsof ik zelf in een teenager-movie ben gaan spelen. Zij moesten hier wel om lachen en Ian maakte de grap dat dit kwam doordat wij in Europa nog in een zwartwit film leven. Ook het huis van de Fergusons is ontzettend Amerikaans. Eigenlijk de hele straat, alles. De auto bijvoorbeeld, heeft mijn vader zelf ook op het bedrijf staan, een Ford F150 uit het jaar 2003/2004. De carport is enorm breed, daar kunnen wel 3 auto's naast elkaar staan, wat blijkbaar later, ook zo is. Maar het moet gezegd worden, het is allemaal wel heel leuk om zo mee te maken en de familie Ferguson is ontzettend gastvrij. Geen vooroordeel, maar mocht deze er ooit komen, dan veeg ik deze direct van tafel. De volgende dag was ik enorm brak van de Jetlag en Megan heeft mij om ongeveer 11:00 plaatselijke tijd wakker gemaakt. Ze hadden voor mij de logeerkamer opgeruimd en helemaal spik en span klaar gemaakt om 2 maanden in te wonen. Perfect! Anna-Lee woont trouwens op het zelfde erf als haar ouders, maar heeft haar eigen woninkje en daaronder dus de dansstudio. De kamer van Megan is niet bepaald meisjes-achtig. Megan kan je omschrijven als een skater-girl, gewoon lekker stoer, verzameling skateboards, een paar posters van rockbands op haar kamer en zoals wel duidelijk is, een enorme fan van de Arizona Cardinals. Of de spelers v?n de Arizona Cardinals. Getuige de posters en hartjes bij sommige spelers. Shall we meet some friends? Your friends are my friends Megan :) Ze belde Brian op, want hij had een oude Chevvy en samen met hem zouden we dan weer Georgina en Chris ophalen. Brian sprak af om hen op te halen en naar Speedway Boulevard te gaan, blijkbaar de plek om te zijn, want Megan reageerde ook wel enthousiast. Het werd al snel gezellig en al hoef je het in Nederland niet te proberen bij de jongeren, bowlen in de VS blijkt dus echt wel een dingetje te zijn. Brian en Chris zijn leuke jongens, echte vrienden van elkaar, maar ook van Georgina en Megan, al zag ik wel dat er tussen Gina en Chris wel wat meer was dan alleen vriendschap, een beetje zoals ik een tijdje had met Ingrid. "Tell us Mark, do you have a girlfriend? Brian was wel nieuwsgierig naar mijn leventje in Nederland, maar die vraag ontdook ik liever. Not yet... just girlfriend like Megan is now for me, or like you guys. "You will miss her from Tuesday man, then she's off to your Country, isn't it" "There's Skype you know, we don't have to miss anybody" Ze probeerden bijdehand te zijn, maar daarvoor hadden ze toch eerder op moeten staan. Megan moest er wel om lachen en gaf mij een elleboogje. Die middag en avond gingen veel te snel en voordat ik het wist, was het maandag avond, slechts een paar uur voordat we weer naar Phoenix zouden rijden, maar dan om Megan op het vliegtuig te zetten. Maandag 10 Oktober Het is een voordeel dat Megan niet zomaar een meisje is, maar een leuke stoere meid, zonder al te veel roze en prulletjes. Zo kan ik voor de komende weken gewoon haar MTB lenen, zonder dat ik voor gek rijdt. De Catalina Foothills High School is op een kilometer of 4 fietsen. Al heeft Brian mij aangeboden om zeker 2 keer per week af te spreken dat hij mijn taxi is, als hij niet hoeft te basketballen. Hij speelt aardig goed in het schoolteam en heeft een strak schema om zich aan te houden plus nog alle tussendoortjes. Dat maakt het extra lastig voor hem om te studeren en vrije tijd te houden met zijn vrienden. Afgelopen zondag was dus ook wel bijzonder voor hem. Catalina Foothills is niet zomaar een schooltje, jemig man, wat een complex! Ik heb meerdere leerlingen moeten vragen waar ik moest zijn voor mijn eerste uur. Engels! Nog geen kwartier later in dit uur werd er naar mij gevraagd door een andere docent. Ja hoor, ik zat verkeerd. Ik zat zeker wel in de klas voor Engels, al voelde ik mij al wat ouder dan de rest. Dit waren kids tussen de 12 en 15 jaar, terwijl ik zelf al heel vaak op 16 jaar of ouder word geschat. "Silence please... This is Mark Lawwers (hoe ze mijn naam zo grappig uit weten te spreken hier) and he's from The Netherlands. He switched with Megan in a student exchange program as I told you earlier and now he's here" Ik stak een verlegen handje op en knikte wat. Ja, en nu? "Tell us Mark, why did you want to follow High School in America, instead of the Netherlands? You've a very wellknown education system out there" "Yeah, I know, but I always wanted to see what it's like to be a teenager in America. My parants lived for more than 10 years in Texas, but they decided to turn back to Holland because of me. It always feld to me that I missed a life like this. Or should I say, because of the nice weather out here?" "So, Megan is freezing out there, and you're here?" "Yep, I'm theDutch bastard from hell" Natuurlijk deed ik wel een beetje lollig daar, maar thuis word ik nog wel eens gepest omdat ik zulke goede cijfers haal. Met deze droge antwoorden hoop ik dat dat iedergeval hier niet hoef mee te maken. Naast Engels, in de goede klas, had ik vandaag Wiskunde, geschiedenis en theater. Erg fascinerend om te zien dat het hier zo'n groot vak is, terwijl het in Nederland onderhand alleen als zij-vak gezien word. Heb er wel van genoten, want we moesten improvisatie doen. Niet dat ik hier goed in ben, maar het was erg leuk om zo wat mensen van school te leren kennen en mijn gebrekkige Engels heeft ook wel voor wat hilarische momenten gezorgd. Het is nu 4:05 PM en Brian haalt mij zo op met zijn oude Chevrolet. Leuk, want hij is net zo'n auto gek als ik en we kunnen daar wel eens een middagje over door kletsen. De MTB zou makkelijk achterin moeten passen volgens Brian. Van achteren hoor ik opeens mijn naam als een meisje achter mij aan komt rennen: "Mark, leuk je hier te zien. Ik ben ook Nederlandse en woon al zo'n 5 jaar in Tucson, zin om eens wat te drinken deze week?" "Ja, leuk... hoe heet je? En hoe weet je wie ik ben, ik heb jou nog niet gezien?" "Vera, mijn beste vriendin zei dat je erg komisch was bij het voorstellen in de klas en dat je de Dutch bastard from hell was." "Ja ik heb Megan naar ons koude landje gestuurd, zielig h?" "Megan is een toffe meid, niet echt een vriendin van mij, maar velen lopen met haar weg, behalve van die cheerleaders enzo. Getreiter over dat ze lesbisch zou zijn enzo. Maar daarvoor kwam ik niet. Ik wilde graag weten hoe je bij dat student exchange programma terecht gekomen ben. Misschien kan ik hier wat over schrijven in de schoolkrant" "Pooh, daar moeten we inderdaad even voor gaan zitten, zullen we vrijdag middag doen? Weet je toevallig waar Megan woont?" "Ja dat weet ik, zie ik je daar om 5 uur?" Na dit afgesproken te hebben zag ik Brian klaar staan met zijn oude wagen. "Marky Boy, it's your first day at school and already a target? Bro, that comment at the Bowling wasn't serious you know" Gelijk maar aan Brian uitgelegd dat het niets serieus was en dat zij ook Nederlandse is. Dat wist hij dan weer te bevestigen en dat zij dan weer een oogje heeft gehad op Megan. Raar, want ze kwam juist met die roddel dat ze getreiterd zou worden met dat ze lesbisch zou zijn? Mark, niet te veel mee bemoeien jongen en lekker over autootjes praten. Wat we ook gedaan hebben. Brian heeft dus een oude Chevelle uit 1970. Ook bij thuis komst is het leuk om even met Ian een potje te basketballen. Gek genoeg ben ik hier al bijna een week, maar in de garage nog niet geweest. Hun eerste auto is dus een Ford F150, die eigenlijk nooit in de garage staat, maar er voor. In de garage staat de Mini Cooper S van Sarah, voor de boodschappen en een auto die ik nooit in het echt gezien heb, een Pontiac Solstice Coupe. Een erg gaaf wagentje al zeg ik het zelf en ik had graaaag een jaartje ouder willen zijn. Het ritje (bijna een uur) met Ian en Kevin heeft mij enorm goed gedaan als autofan. Ook leek de band met Ian hier nog iets beter door geworden te zijn. Vrijdag 14 Oktober Gisteravond heb ik ruim 2 uur met Megan gesproken over Skype, nadat alle Fergusons om de pc hadden gehangen om hun Megan te zien. Ze vind Nederland geweldig en mijn ouders zijn ook super aardig voor haar. Ze heeft Ingrid ook al gezien en komend weekeinde gaan zij samen paardrijden op de manege. Ook heb ik haar verteld van Vera die ik ontmoet heb en dat ik morgen met haar ga afspreken. Wel heeft ze gezegd dat ik voor haar moet oppassen, omdat ze nogal fanatiek kan zijn. De roddel dat Megan lesbisch zou zijn komt dan ook van Vera, maar puur om te kijken of dit echt zo was en dat zij dus inderdaad verliefd op haar was en wilde kijken of er een relatie in had gezeten. Ik heb Megan dus beloofd voorzichtig te zijn en dat ik met haar ergens anders ga afspreken dan hier bij de Fergusons. Na een 'blow kiss' van Megan heb ik de Skype afgesloten en ben gaan slapen. Vandaag de afspraak met Vera. Brian belde mij op om naar school te rijden, maar heb gezegd dat ik wel de MTB zou meenemen. Natuurlijk vond hij dat goed en reden zo samen naar school. Hij heeft me trouwens ook nog de tip gegeven om af te spreken met Vera buiten school, bij Pizza Place. Wiskunde is hier in Amerika toch ook wel meer een ding dan bij ons in Nederland. Veel leuker overigens. We worden echt met allerlei kwesties, raadsels beziggehouden en hoe wij dit met wiskundige berekeningen in groepjes op moeten lossen en hoe wij op deze oplossing en berekening zijn gekomen. Zonder dat je nog weet wat de juiste oplossing is. Daar leer je wel wat meer van dan alleen in je eigen boekje te blijven hangen en alles zelfstandig te moeten leren, zonder uitdagingen van raadsels, cijfers of andere scenario's. Tussen 2 en 4 uur hebben we weer theaterklas gehad en nooit gedacht, maar wat is dit gaaf! Een soort levend domino naspelen en zo stil mogelijk op de grond blijven liggen. Ook het 'cluedo' achtige moordspel was een erg leuke invalshoek om zo te leren samenwerken met klasgenoten. Bij mijn (tijdelijke) fiets zag ik Vera al staan. Dit had ik haar gevraagd per text messaging (Wij zeggen gewoon sms) en gelukkig heeft zij hier dus gehoor aan gegeven. Zeker een leuk meisje hoor en ook leuk dat ze Nederlandse is, maar de waarschuwing van Megan maakt mij wel achterdochtig. We zijn naar Pizza Place gelopen en na een cola pakte zij haar map met vragen er bij. Dit waren zo 13 vragen over de student uitwisseling en wat mijn reden was om hier aan mee te doen en wat mijn mening hier over is. Nouja, mijn vader heeft wel gelijk dat ik hier erg veel van ga leren en helpt in mijn ontwikkeling. En op de vraag of ik het andere kinderen in de wereld kan aanraden, ja, daar kon ik ook alleen maar volmondig op antwoorden. Na het interview hebben we nog wat gekletst en hoe Vera nu in Tucson is beland. Haar moeder is gescheiden en heeft een Amerikaanse veteraan getrouwd en is eigenlijk hals overkop naar Arizona verhuisd. Toch denk ik, na dit interview met Vera, dat het ook wel weer meevalt hoe Vera is en zie haar nu met mijn eigen ogen als een echt Nederlands meisje, een beetje eenzaam in deze Amerikaanse cultuur. Op de weg terug heeft ze ook toegegeven dat na de roddel over Megan dat zij nog maar weinig vrienden heeft hier. Zaterdag 5 November Gisteren zijn we als een soort verrassing bij elkaar geroepen in de woonkamer en Kevin mocht het hoge woord eruit gooien: We are going to Las Vegas!! Zo'n 2 a 3 keer per jaar gaat de familie naar Las Vegas om eens even gek te doen. Anna is wel een beetje het buitenbeentje van het gezin en leidt haar eigen leven, toch is ze dit keer wel mee en gaat vanavond terug met het vliegtuig. Wij blijven nog een dag langer. Het is een enorm gave stad die je ??nmaal in je leven gezien moet hebben. Wat een bizar stukje aarde. Als je het vliegtuig uit komt, word je al overspoelt met gokkasten en gokverslaafden. Wij verbleven met zijn allen in 3 hotelkamers: Anna 1 kamer, Kevin en ik 1 kamer en Ian en Sarah de laatste. We hadden trouwens een waanzinnig uitzicht vanuit het Harrah's hotel. Vanavond hebben we heerlijk gegeten in een Argentijns BBQ restaurant. Met Ian heb ik het een tijdje over auto's gehad en dat mijn vader dus Amerikaanse auto's importeert. Een grote hit in Nederland is bijvoorbeeld de Toyota FJCruiser. Hier zie je ze met bosjes rondrijden, in Nederland nog niet zoveel, maar mijn vader verdient goed geld met het importeren van deze wagens! Na het vele geklets over auto's vroeg Sarah over mijn liefdesleven, maar zoals al zo vaka gezegd, heb ik nooit echt een relatie gehad, behalve de zogenaamde verkering van 2 kids die 11 jaar oud zijn. Mijn interesse gaat er gewoon niet zo naar en het bleek later in het gesprek dat ze in mij zo'n lieve jongen zagen, dat ze zich afvroegen wat ik van Megan vond. Dat was wel een ongemakkelijk moment en ik heb hier dan maar op geantwoord dat ik haar precies zo zie als de vriendschap die ik met Ingrid heb. Anna zegt nooit zoveel maar toen ze wat zei, raakte mij dat wel. "Maybe it's Brian then... Brian is gay too you know" Ik werd echt vuurrood. Ondertussen werd Anna vuil aangekeken door haar vader en kon Kevin het allemaal niet meer volgen. "Maybe it's kinda weird to talk my feelings with you guys, you're like a family for me, but this is to personal to talk about" "You're right Mark, sorry for all of this" Sarah zag nog net hoe ik een traan weg veegde met een servet toen de laatste gang van het diner werd geserveerd. Na het eten zijn we met zijn allen (zonder Anna) over de Strip gelopen richting Excalibur en het MGM. Morgen zouden we dan de rest van The Strip doen. Met Kevin heb ik nog wat zitten geinen op onze kamer, een kussengevecht in Vegas, prachtig toch. Van Ian heb ik de opdracht gekregen dat Kevin het zeker wat later mocht maken dan normaal, maar omdat het mannetje pas 9 is, niet later dan 11:00. Rond 11:30 werd er op mijn deur geklopt. Het was Sarah. Hoe het gegaan is, weet ik niet meer precies, maar in de badkamer heb ik heel zachtjes alles verteld waar Ingrid mij net voor de reis naar de VS even op wilde wijzen. Sarah heeft mij op mijn hart gedrukt dat zij en Ian er nooit problemen mee zouden hebben en dat zij ook 1 van de eersten was waar Brian zijn verhaal tegen deed. Zij zou het niet raar vinden als Brian verlief op mij zou zijn. Hij is gewoon nog erg op zoek naar zichzelf. Maar wat Brian en Sarah dan weer niet weten is dat ik juist Chris weer leuk vind. Het lijkt wel een slecht geschreven soapserie dit. Ik hoop dat je dit nog kan volgen als je het allemaal leest? In ieder geval was dit niet het weekendje Las Vegas wat ik er van gehoopt had. Meer verloren dan gewonnen. Dinsdag 8 November Na school heb ik afgesproken met Brian, Chris en Georgina om weer te gaan bowlen. Op de ??n of andere manier voelde ik mij nu wel prettiger bij Brian, want hij zou mij in ieder geval begrijpen, maar hoe kijken de andere 2 er tegen aan? Zal ik vandaag er iets over zeggen? Wat ik blijkbaar niet gemerkt heb, is dat Brian ook aan mij merkte dat ik relaxter met hem om ging. Gelukkig is Brian niet zo heel erg homoachtig, zoals sommige homo's kunnen doen, maar de blik in zijn ogen zei mij dat hij mij probeerde te versieren. Chris en Gina hadden niets door. Vera weer wel. Vera. Inderdaad. Ze stond achter de desk van de schoenen verhuur, schoenen te verhuren. Logisch toch. Pas na 2 uur dat we hier al waren, viel ze mij pas op. En ik was al bijna in de val gelopen van Brian. Dit moest niets anders dan een enorme rotzooi worden en ik wilde geen ruzies in de vriendschappen van Megan. Als een soort uitweg ben ik maar naar de arcadehal gegaan en wat op de pinball machine staan rammen. Goed zo Mark, even die frustratie van je af flipperen. Met zijn 3en kwamen ze mij halen om terug naar huis te gaan. "What's wrong Mark, did we say something wrong bro? Chris was zich van geen kwaad bewust, hij wist niet eens dat Brian homo was. Gina trouwens ook niet. "Sorry guys, feeling dizzy this moment, let's go home." "Your game isn't over yet, and you have to put your tag on that score man, it's a top 5 position" Zonder dat ik het door had was ik inderdaad behoorlijk goed op weg om de top 3 te halen en stond ik al op 5. En met slechts 220 punten verschil bleef het bij een 4e positie. Jammer dat het maar 3 letters zijn die je kan invoeren en ik droeg de punten op aan mijn beste vriendin : ING In de auto werd er vrij weinig, eigenlijk niets, gezegd. Gelukkig besloot Brian om eerst Georgina en Chris af te zetten bij Taco Bell op Speedway boulevard, hij zou mij dan weer thuis af kunnen zetten. Ik greep deze kans aan om mijn verhaal te doen en duidelijk te maken dat ik het nu nog niet kon doen. "Sorry Brian, I've talked with Sarah this weekend in Las Vegas, should be hard for you too, right?" "I'm used to it Mark, Chris is a homofobiac and yes it's hard and he's asking me all the time how long would it take to find a nice girl" "But, in the bowling you where flirting with me, that was odd man.." "I had to try Mark, I did and I was right...right?" "Yeah you was right right, smartass. Haha. But not completely right. It's just so weird that a weekend in LasVegas, so awesome, is putting my world upside down." "You ain't seen nothing yet Mark, you ain't seen nothing yet!" "What do you mean? I just didn't think of a coming-out in America, I miss my best girlfriend Ingrid and now I'm here with you, yes you're nice and it's nothing against you Brian, but I'm not ready for it and just the fact I like girls too, make it more complex then Area 51." "OK, fine to me, your secret is safe, but you have to talk to that Vera girl, she's weird and I think she saw us flirting. And one thing for sure, she's a walking tabloit" "Yes, Vera is a strange story. She's dutch too, I think I understand her problem she's so lonely. Maybe I can talk to her and safe our asses" "That would be awesome, I don't want to be the gay basketballer, could be a hell for me" Ik begrijp Brian zijn positie nu nog beter. Als het naar buiten komt dat hij homo is, in zo'n sportcultuur, dan heb je aardig wat poppen aan het dansen. Hij zit daar behoorlijk in vast. Die Vera vind ik erg leuk om te zien, erg spontaan en het feit dat ze ook Nederlandse is, maakt het voor mij wel makkelijker, maar voor de anderen moeilijker. Zij is net zo recht door zee als ik. Dat zijn vele Amerikanen niet eens gewend. Daarom schrok ik zaterdag ook zo van Anna dat zij met die opmerking kwam over Brian. Daar is het laatste woord in huize Ferguson nog niet over gezegd. Woensdag 7 December Alweer bijna een maand geleden, dat hele gedoe over mijn geaardheid. Mijn ouders maken zich ondertussen ook erg veel zorgen in Nederland. Gelukkig hebben we dan Skype en kan ik het ??n en ander dan vertellen en duidelijk maken, toch blijft die afstand tussen mijn ouders en ik, een onzekerheid. Over iets meer dan een week is het zover, dan ga ik weer terug. Het boek Vera is afgesloten. Ik heb haar gelukkig wijs kunnen maken dat het puur loltrappen was tussen Brian en mij en Chris en Georgina, helaas hebben ze het in dat verhaal niet helemaal 'meegekregen". Problem solved, zou je zeggen. Ondertussen spookt het meisje Vera nog wel door mijn hoofd. Haar haar, zacht blond en blauwe ogen. De wangen met kuiltjes rond de mond. Tja, ik ben wel verliefd op haar denk ik. Gelukkig meer dan dat Brian in mijn hoofd zit. Met Meagan heb ik ook nog vele sessies op Skype gezeten en bedankt mij voor mijn optreden naar haar toe en het uitblijven van de roddel over onze vriend Brian. Ook het feit dat Anna-Lee die opmerking maakte, blijkt ook waarom ze dat buitenbeentje is geworden. Haar beide ouders kunnen zich niet echt meten met hun oudste dochter, die overigens heel goed haar zaakjes op een rij heeft en erg goed bezig is met haar studie. Zo goed zelfs, dat er plannen zijn om down-town Tucson een grotere dansschool te starten en zij een cultureel centrum wil starten voor en door immigranten. Hier moeten dan workshops, praatgroepen en cursussen gehouden kunnen worden. Zaterdag 17 December Laat ik voorop stellen, die periode op een Amerikaanse High School, is om nooit meer te vergeten. Dat pakt niemand meer van mij af. Maar ik heb er in dit verhaal weinig over geschreven, omdat ik wel andere dingen aan mijn hoofd had. Het leek wel ??n grote soap. Vandaag is de dag dat ik terug vlieg naar Nederland. Als een soort wonder is het een rechtstreekse vlucht van KLM geworden, deze is omgeboekt naar Vlucht KL-722. De Fergusons hebben mij vanochtend vroeg een heerlijk ontbijt gegeven en zijn nu op weg naar Phoenix voor de lange vlucht terug. Op de radio is nog wel een waarschuwing over een orkaan op komst, maar die zou pas ter hoogte zijn van de Nederlandse Antillen. Met nog 3 uur te gaan v??r mijn vlucht vertrekt, zou dit geen probleem hoeven zijn. Met het gezin, uitgezonderd Anna natuurlijk, drinken we nog wat bij de Starbucks op het vliegveld. Mijn koffers zijn bepakt met allemaal cadeautjes, onder andere een grapje van mij voor Ingrid. Een cheerleader-outfit van de Cardinals. Voor mijn vader heb ik diverse auto-brochures mee genomen voor eventuele nieuwe auto's om te importeren. Mijn moeder krijgt een persoonlijk samengesteld kookboek door Sarah, wat zij ooit voor de schoolkantine gemaakt zou hebben. Met nog een half uur te gaan zwaai ik de Fergusons uit en kijk ik enorm uit naar het weerzien met mijn ouders en de paar dagen die ik nog met Megan heb om Amsterdam onveilig te maken.