Michelle free porn video

By Louis van Amoren The story is in the Dutch language. I have been asked several times to translate the story into English. Not only do I lack the time, but I am also not conversant enough with English to provide a proper translation. But perhaps there is somewhere a Dutch person with a good feeling for translation, who is willing to translate my stories. Possibly so under the name of Louis, but she may also do that under her own name. (met dank aan Jose, misschien de verhalen ook?) Zoals al mijn verhalen is ook dit verhaal weer van A tot Z verzonnen. De personen die worden genoemd bestaan dus in werkelijkheid helemaal niet. Hoofdstuk 1. Verheugd loop ik naar mijn afspraak. Opgelucht en blij in elk geval. Tot nu toe verloopt toch eigelijk alles voortreffelijk. Allereerst heb ik een baan gevonden. Wel ver van huis, in Den Haag. Maar ik heb in elk geval werk gevonden bij een accountantskantoor. Ik ben gisteren bij mijn nieuwe baas begonnen en alles ziet er behoorlijk positief uit. Ik moet wat cursussen gaan volgen, maar die zijn allemaal in de baas z'n tijd, dus geen enkel probleem. En nu ben ik op weg om het andere probleem op te lossen. Een kamer. Ik heb nu onderdak gevonden in een klein hotelletje, maar veel stelt het niet voor. Een behoorlijk kleine kamer, een wastafel met koud water op de kamer en een douche aan het eind van de gang. Dus echt bijzonder is het niet, maar het is ook niet al te duur. Maar ik heb op wat advertenties geschreven en op ??n brief heb ik een reactie gekregen. Een telefoontje. En nu ben ik dus op weg naar dat adres. Het is in ??n van de oudere, maar betere buurten van Den Haag. Ik hoop alleen dat de kamer niet al te duur zal zijn, want dan kan ik het niet betalen en gaat het feest niet door. En dat hoop ik toch niet. Door de telefoon kwam het allemaal goed over, dus wie weet, misschien valt alles nog wel mee. Ik ben er nu, sta voor de deur. Even kijk ik nog rond, het is een rustige straat en ik sta voor een aardig uitziend herenhuis. Een klein tuintje voor, beneden een brede deur en daarnaast een groot raam van een kamer. Maar dan steek ik mijn hand uit en bel ik aan. Even moet ik wachten, maar dan zwaait de deur open. Een aardig uitziend, jong grietje in een behoorlijk kort zwart jurkje en een wit kanten schortje er voor staat in de deuropening. 'Ja, wat kan ik voor U doen?' 'Eeehhh......., ik heb gisteravond gebeld voor een kamer........ en ik zou vandaag langs komen om naar de kamer te komen kijken.......' 'Ja, dat klopt, komt U maar binnen.' Het meisje brengt mij via een grote hal naar de kamer. 'Gaat U zitten, ik zal mevrouw even roepen.' Vol ontzag kijk ik de kamer rond. Het is een enorm grote kamer, maar dat is het niet alleen. Overal hangen draperie?n aan het plafond, liggen grote doeken op de grond, over de banken en stoelen. De kamer staat vol en hangt vol met allerlei lampen en lampjes, maar overal staan er beelden en beeldjes. Veel naakte mannen en vrouwen over de hele kamer verspreid. Ook overal snuisterijen. Het is werkelijk te veel om op te noemen. Stilletjes kijk ik rond. En ben ik benieuwd hoe het er verder uitziet in het huis. Misschien ziet mijn kamer er ook wel zo uit. En hoe zal die mevrouw er uitzien? Maar die wens wordt op dat moment ingewilligd. De deur gaat open en een vrouw komt de kamer binnen. Overweldigd blijf ik staan. Zoiets buitengewoons heb ik nog nooit gezien. De vrouw is vrij groot. Groter dan ik met mijn ??nmeterzeventig. En zij is behoorlijk fors. Eenmeternegentig zeker. Eerst komt een behoorlijke borstpartij de kamer binnen en dan de rest. Maar wat nog het meeste opvalt is haar kleding. Haar rok komt bijna tot op de grond, maar ze draagt een heleboel flinterdunne gewaden over elkaar heen. Meerdere als rokken gedrapeerde gewaden en ook meerdere bloezes bedekken de bovenkant. Hoewel, ze heeft een behoorlijk diep d?coll?t?, waarin een deel van haar behoorlijk ontwikkelde borsten te zien zijn. Ze is overdadig opgemaakt, haar vuurrode lippen, haar ogen zijn groenachtig opgemaakt, zelfs haar puntige lange nagels zijn knalrood gelakt. Het is werkelijk een overweldigende vrouw. Ze komt lachend naar mij toe en steekt haar hand uit: 'jij bent zeker Michel als ik het goed heb?' 'Eeehhhhh..... ja mevrouw.......' 'Goed zo, ik ben Laura....., Laura van Edelen.' 'Dag mevrouw......., eeehhh......, ik kom voor de kamer.......' 'Ja, dat klopt, ga even zitten, dan kunnen we even praten.' Ik ga op de aangewezen bank, gedrapeerd met allerlei doeken, zitten. Zij gaat tegenover mij zitten en vervolgt: 'hoe heet je precies?' 'Michel van Amoren, mevrouw......' 'Ik wil een paar dingen van je weten. Hoe oud ben je? Waar kom je vandaan? Waar werk je en vertel maar iets over je opleiding en zo. Heb je een meisje? Kortom, ik wil gewoon alles over je weten. Begin maar.' Even ben ik stil. Ik moet deze waterval even verwerken, maar dan antwoord ik zachtjes: 'ik ben achttien jaar mevrouw....., mijn ouders wonen in Brabant en ik heb hier in de stad werk gevonden bij een accountantskantoor. Gisteren ben ik daar begonnen. Ik heb nu nog een kamertje in een hotel gehuurd, maar ik zoek eigenlijk een kamer. Ik heb de middelbare school gevolgd en daarna heb ik nog een automatiseringscursus gedaan. Dit is pas mijn eerste baantje....... Dat is het eigenlijk zo'n beetje......' 'En een meisje?' 'Ik heb geen meisje mevrouw......., bij ons in het dorp waren nauwelijks meisjes en ik moest leren........' 'Ben je soms homo.....' 'Hoe bedoelt U?' 'Heb je soms een jongen als vriendje?' 'Eeehhh......, nee mevrouw...., natuurlijk niet.......' 'Het zou toch kunnen.' 'Eeehhhh....., nee mevrouw.......' 'Goed, nu de kamer. Het is een vrij ruime kamer op de eerste ?tage. Tussen jouw en mijn kamer ligt de badkamer, die moet je dus met mij en mijn dienstmeisje delen. Maar ik neem aan dat dat geen probleem voor je is.' 'Eeehhh...., nee mevrouw.' 'De huur bedraagt vijfhonderd gulden in de maand. Is dat een probleem?' Even denk ik na. Het valt mij mee. In deze buurt en dan een grote kamer. Maar ik zal de kamer natuurlijk eerst moeten zien. Zo kan ik er natuurlijk niets van zeggen. 'Ik denk het niet mevrouw. Maar....., zou ik de kamer mogen zien?' 'Natuurlijk, kom maar mee.' Ik volg haar naar de hal en zij gaat dan voor mij uit de trap op. Zo nu en dan zie ik tussen het enorme aantal splitten een deel van haar zuilen van benen. Even moet ik slikken. Boven is ook een soort hal met een viertal deuren. Ze wijst: 'dat is de deur naar mijn kamer, ik slaap aan de achterkant, dat is de deur van de slaapkamer van mijn dienstmeisje en dat is de deur van jouw kamer. En dat de deur naar de badkamer.' Ze doet de deur open en gaat naar binnen. Ik volg haar. In de deuropening blijf ik verrast staan. Het is inderdaad een behoorlijk grote kamer. Een groot tweepersoonsbed, verschillende kasten, een zitje. Maar ook hier enorm veel draperie?n. Overal doeken en beelden, net als beneden in de salon. Maar het ziet er wel enorm gezellig uit. Echt een kamer om heerlijk onderuit op het bed of op de bank te luieren. Het is echt de moeite waard. En ook wel de prijs waard. Via een andere deur komen we in de badkamer. Ook de badkamer is in allerlei prachtige kleuren geschilderd en betegeld. En ook hier weer veel doeken die overal hangen en liggen. Het is een behoorlijk grote badkamer nog, zo tussen de twee slaapkamers in. 'Hoe vind je de kamer?' 'Prachtig mevrouw.' 'Dus je wil de kamer wel nemen?' 'Eeehhh......, ja graag mevrouw......' 'Goed, wanneer wil je komen?' 'Eeehhh...., het liefst zo vlug mogelijk......, zegt U het maar.' 'Wat mij betreft kan het vandaag al. Als jij dat kan regelen bij dat hotel, dan vind ik het best.' 'Oooohhhh......, als dat zou kunnen....., heel erg graag mevrouw. Ik zal U dan eerst de huur betalen en dan ga ik terug naar het hotel om mijn spullen te halen en af te rekenen.' 'Dat is goed. Ik zal een kwitantie uitschrijven.' Beneden betaal ik haar en ik krijg een kwitantie voor die vijfhonderd gulden. Ik krijg de sleutel van het huis en ik neem afscheid van haar. Vlug ga ik terug naar het hotel om mijn spullen op te halen. Veel is het niet, eigenlijk nog geen koffer vol. En na het afrekenen ga ik weer vlug naar mijn nieuwe huisvesting. Hoofdstuk 2. Als ik bij het huis kom, bel ik toch maar netjes aan. Om nu al gelijk met de sleutel in huis te vallen, dat vind ik eigenlijk een beetje niet netjes. Het dienstmeisje doet open. Ze glimlacht even als zij mij ziet: 'je hebt toch een sleutel?' 'Ja, dat wel, maar ik vond het een beetje raar om de eerste keer al zo binnen te vallen.' 'Dat geeft toch niets. Kom maar verder, je weet de weg?' 'Ja hoor..........' Ik zet mijn koffer neer en steek mijn hand uit. 'Ik zal mij eerst even voorstellen, ik ben Michel......, Michel van Amoren.' Ze steekt ook haar hand uit en zegt dan: 'ik ben Loesje. Je vindt het wel, h?, of moet ik helpen?' 'Nee hoor, dank je wel. Ik vind het wel.' Het meisje gaat de salon weer in en ik zeul de koffer de trap op naar mijn kamer. Daar laat ik mij op de bank neervallen. Voldaan kijk ik de kamer rond. Het is best een fijne, grote kamer. Er is centrale verwarming, verschillende kasten, een bank, een tafeltje, een bureautje, het ziet er door al die lappen heel erg gezellig uit. En ook door een serie beelden van naakte mannen en vrouwen. De verlichting is heel indirect, overal staan of hangen lampjes die zijn omhangen met dunne doeken. Alleen op het bureau staat een bureaulamp, die gewoon brandt en niet helemaal is afgedekt. Een poosje blijf ik zo zitten kijken, maar dan maak ik mijn koffer open en haal mijn spullen er uit. Ik leg zo lang alles op bed en maak dan de deuren van alle kasten open. Verwonderd kijk ik in de kasten. Een hang- en legkast is leeg, daar kunnen mijn spullen dan in elk geval in. De tweede kast is een soort toilettafel met een spiegel. Op het kastje staan allerlei make-up artikelen. De derde kast is voorzien van een kleine televisie, een videorecorder en een geluidsinstallatie. De vierde kast is weer een hang- en legkast. Een vrij grote zelfs. Maar de kast hangt en ligt vol met kleding. Het lijkt wel kleding zoals de vrouw des huizes draagt. Allemaal flinterdunne gewaden. Op de grond staan allerlei schoenen en laarzen. Een beetje vreemd, maar misschien heeft zij zelf ruimte te kort en het hier zo lang gehangen. Ze zal het wel weghalen. Ik berg mijn kleding op in de nog vrije kast. Er blijft nog ruimte genoeg over. Zo veel spullen heb ik niet. Weer kijk ik even rond, maar dan zet ik de televisie aan. Er is gelijk beeld. Nieuwsgierig kijk ik welke zenders er allemaal zijn. Maar dat zijn er behoorlijk wat. Nog even kijk ik, maar dan ga ik naar de badkamer om mijn tanden te poetsen. Na het poetsen kleed ik mij uit, trek mijn pyjama aan en kruip in bed. Het is best een vermoeiende dag geweest, dus ga ik maar eens vroeg naar bed. Het duurt nog wel even eer ik in slaap val. Ik overdenk nog eens mijn ontmoeting met de vrouw des huizes, mevrouw Laura van Edelen. En het dienstmeisje, Loesje. Raar eigenlijk, ik heb helemaal geen echtgenoot van mevrouw van Edelen gezien. Of zou zij soms helemaal niet getrouwd zijn? Zou ik hier een kamer hebben bij een alleenstaande vrouw? Met een dienstmeisje. Dat dienstmeisje ziet er anders behoorlijk lekker uit, het lijkt mij een leuk grietje. Lang en slank. Zij is zeker net zo lang als ik. En mevrouw Laura? Hoe oud zou ze zijn? Rond de veertig? Maar er zit in elk geval wel een behoorlijk stuk vlees aan. Alleen haar borsten al. Geen hang-tieten, maar echt recht vooruit priemende borsten. Nog schiet er van alles door mijn hoofd. Ik kom er niet uit en laat het ook maar zo. Ik zal er wel achterkomen. En met die gedachte slaap ik in. Hoofdstuk 3. Drie weken zijn voorbij gegaan. En in die drie weken heb ik mevrouw ??n keer vanuit de verte gezien en Loesje ook maar een enkel keertje. En eigenlijk vind ik dat wel jammer. Ik zou best graag de kennismaking met Loesje willen hervatten. Maar tot nu toe totaal geen kans. Verder gaat alles heel goed. Op het kantoor worden mijn werkzaamheden best wel gewaardeerd. Tenminste, ik heb al verschillende keren een complimentje gehad en dat is weer meegenomen. En ook hier in huis gaat het goed. De kamer is werkelijk fantastisch. En wordt bovendien kennelijk door Loesje ook schoon gehouden. Ik merk dat er regelmatig wordt gestofzuigd, stof afgenomen en zelfs een keer de ramen zijn gezeemd. En warm eten doe ik op kantoor, tussen de middag. En brood maak ik zelf klaar op mijn kamer, 's-morgens het ontbijt en 's-avonds ook een paar boterhammen. Ik heb een waterkoker gekocht, dus kan ik zelf thee zetten en ook koffie kan ik maken met kant en klare zakjes. Nee, ik moet bekennen dat het mijn stoutste verwachtingen te boven gaat. Op mijn werk enorm naar mijn zin en hier op deze kamer ook. Behoudens dan dat ik nauwelijks of geen contacten met Loesje heb kunnen bewerkstelligen. Maar misschien komt dat ook nog wel. Het is nu vrijdagavond, ik heb net een paar boterhammen gegeten en overdenk wat ik dit weekend eens zal gaan doen. De weekenden heb ik nog steeds hier doorgebracht, naar huis ben ik nog niet geweest, maar misschien volgende week. Ik zal proberen ??n keer in de maand naar huis te gaan. Het is best nog wel een kostbare geschiedenis. Ik heb natuurlijk wel een rijbewijs, maar een auto heb ik niet. Dus alles moet met het openbaar vervoer, dus best wel duur en moeilijk. De trein gaat nog wel, maar dan moet ik nog een eind met de bus en die gaat in het weekend niet al te dikwijls. Dus blijf ik over het algemeen wel hier. Meestal ga ik in het weekend een eind wandelen, of zaterdags de stad in en zondags ergens naar een sportwedstrijd. Zelf doe ik hier nog niet aan sport. Thuis heb ik wel gevoetbald en getafeltennist, maar hier ben ik nog niet achter een vereniging aan geweest. Het is bijna acht uur en ik wil net de televisie aanzetten voor het nieuws als er wordt geklopt. Geschrokken sta ik op. Dat is de eerste keer dat er hier geklopt wordt. Ik maak de deur open en sta oog in oog met Loesje. 'Dag meneer van Amoren, mevrouw vraagt of U koffie bij haar wil drinken?' De vraag verrast mij volkomen. Drie weken heb ik haar niet gezien en nu vraagt zij of ik koffie wil komen drinken. Natuurlijk wil ik dat wel. Waarom niet. 'Eeehhh......, ja...., natuurlijk...., graag .......' 'Mevrouw verwacht U dan over een kwartiertje in de salon.' En zij draait zich om en loopt naar beneden. Ik kijk het slanke figuurtje na tot zij is verdwenen en ga dan weer naar binnen. Toch een beetje zenuwachtig drentel ik heen en weer. Hoe zou dat komen dat zij mij ineens vraagt. Er zal toch niets bijzonders zijn. Geen problemen. Maar dat kan haast niet. En als het kwartier voorbij is, ga ik naar beneden. Netjes klop ik aan op de deur van de salon en als ik haar "binnen" hoor, ga ik naar binnen. Weer overweldigd de kamer mij. Maar ook mevrouw Laura. Ze komt naar mij toe en geeft een hand. Ook nu is zij weer overdadig gekleed. Veel flinterdunne lagen over elkaar en ook nu weer een diep d?coll?t?. En natuurlijk is zij net zo overdadig opgemaakt. 'Dag meneer van Amoren, komt U binnen. Of vindt U het goed dat ik U bij Uw voornaam noem?' 'Eehhh....., ja natuurlijk......, mevrouw van Edelen.......' 'Afgsproken dan, dan noem ik je voortaan Michel. Maar dan moet dat gemevrouw tegen mij ook zijn afgelopen. Noem mij maar gewoon Laura. Is dat goed?' 'Eeehhh...., ja mevrouw......, eeehhh Laura......' 'Ga maar op de bank zitten, Michel. Loesje komt zo met de koffie.' Ik ga op de aangewezen bank zitten en Laura komt naast mij op de bank zitten. Vrij dicht zelfs en ik ruik haar parfum. En ook dit overweldigd mij. Maar mijn aandacht wordt afgeleid. Loesje komt binnen met een dienblad. Bewonderend kijk ik naar haar op. Ze draagt een heel erg lichtroze bloesje, een wel heel erg kort donkerroze rokje en daarover heen een lichtroze kanten schortje, dat nog korter is dan het rokje. Verder donkerroze nylons en lichtroze schoentjes met superhoge hakken. Maar wat mij van de wijs brengt is dat zij onder de flinterdunne en volkomen doorzichtige bloeze geen BH draagt. Haar tietjes zijn duidelijk zichtbaar. En het zijn prachtige tietjes. En als zij mij de koffie aangeeft kijk ik in het diepe d?coll?t? en moet ik even mijn ogen sluiten en slikken. Maar dan wordt mijn aandacht al weer afgeleid door mevrouw Laura. Ook zij heeft haar kopje aangepakt en is nu nog iets dichter bij mij komen zitten. Door de dunne lagen kleding heen voel ik zelfs de warmte van haar weelderige lichaam. 'En Michel, hoe bevalt het hier? Hoe gaat het op je werk? Heb je klachten over je kamer? Ik wil graag weten of er problemen zijn?' 'Ooohhhh....., nee hoor mevr......eeehhhh Laura..... Nee hoor, de kamer is echt fantastisch. Ik heb het hier erg naar mijn zin. En op het werk gaat het ook goed. Echt, het is allemaal zo meegevallen. En de kamer vind ik erg leuk. Ik vind dat ik echt heb geboft.' Voorzichtig neem ik een slokje van de hete koffie. 'En in het weekend? Verveel je je niet in het weekend?' 'Eehhhhh....., soms wel een beetje. Het is soms wel wat stilletjes. Maar dan ga ik zaterdags de stad in en zondags ga ik soms naar een wedstrijd kijken of wat wandelen.' 'En 's-avonds?' 'Dan lees ik wat of kijk naar de televisie.' 'Ga je in het weekend wel eens naar een expositie of iets anders op cultureel gebied?' 'Eeehhh......, nee......, ik ben nog niet geweest naar een expositie of zo.' 'Heb je geen belangstelling voor cultuur en zo?' 'Ja....., toch wel, maar ik weet hier nog niet zo de weg in de stad. Ik zou ook niet weten waar een expositie zou zijn.' 'Vind je het goed dat ik je dan een beetje wegwijs maak?' 'Maar......, eeehhhhh......, ja natuurlijk....., maar vindt U dat geen bezwaar....., is het niet bezwaarlijk voor U........?' 'Natuurlijk niet Michel. Ik bied het je aan, dus dan is het voor mij niet bezwaarlijk. Dus, je vindt het goed dat ik je een beetje wegwijs maak hier in de stad?' 'Ja....., natuurlijk mevr..... eehhh, Laura......' 'Dat is dan afgesproken.' Beiden nippen we aan onze koffie. Maar dan vervolgt Laura: 'ik heb voor morgen een uitnodiging ontvangen voor de opening van een expositie. Een uitnodiging voor twee personen. Heb je soms zin om mij te begeleiden?' De vraag overweldigd mij een beetje. Maar ik kan natuurlijk niet nee zeggen. Ik kan niet zeggen dat ik als iets heb, want dat is niet zo. En waarom zou ik eigenlijk niet met haar meegaan? Zo gek is dat toch niet? Ze is wel twee keer zo oud waarschijnlijk, ze zou mijn moeder kunnen zijn. Zachtjes antwoord ik: 'als U dat zou willen doen......, ik ga graag met U mee.' 'Dat is dan afgesproken. Er is wel een maar.' 'Eehh..., hoe bedoelt U?' 'Het is nu niet bepaald een expositie waar je in een gewoon costuum of een spijkerbroek kan komen. Ik denk niet dat je kleding hebt die daar zal worden gewaardeerd. Maar ik denk niet dat het een probleem is. Ik zal wel iets voor je uitzoeken, ik heb hier nog wel kleding die je zal passen.' 'Hoe bedoelt U........, mannenkleding........?' 'Ja natuurlijk mannenkleding, Michel.' Als mijn kopje leeg is, sta ik op en zet mijn kopje op tafel. Ook haar kopje is leeg en ook dat zet ik op de tafel. Ik ga weer zitten en voel weer de nabijheid van haar lichaam. Mijn gedachten schieten vooruit naar morgen. Met haar naar de opening van een expositie. Dat is wat anders dan rondhangen in de stad. 'Hoe laat begint het eigenlijk.....?' 'We worden er omstreeks vier uur verwacht. Het is in het centrum, dus als we hier om half vier weggaan is het vroeg genoeg. Heb je een rijbewijs?' 'Ja..... Laura....' 'Goed, dan kan jij rijden, dan hoeft Loesje ons niet weg te brengen.' 'Dat is goed.... Laura.....' 'Wil jij even naar de keuken gaan en aan Loesje vragen of zij nog een kopje koffie wil inschenken?' 'Eehhhh...., ja natuurlijk......' Ik sta op en ga naar de keuken. Loesje zit aan de tafel en is nog aan het werk. 'Eehhh.... Loesje, mevrouw vraagt of je nog eens koffie wil inschenken?' 'Ik kom er aan.' Even kijk ik nog bewonderend naar haar prachtige tietjes, maar dan ga ik terug naar de salon. Weer krijg ik weinig ruimte op de vrij smalle tweezitsbank, nog dichter zit zij bij mij. Nu voel ik haar warmte nog erger en diep snuif ik haar parfum in mij op. 'Je vindt het toch niet erg, dat je morgen iets andere kleding moet dragen, niet Michel?' 'Eehhh....., nee......, maar wat voor kleding is het dan wel....... Het is toch niet te gek?' Laura lacht: 'natuurlijk niet. Een broek, een overhemd, een jasje, kousen, schoenen. Ik zal het helemaal compleet maken, ik zal er ook een onderbroek bij doen. Ik denk dat het je fantastisch zal staan.' Niet begrijpend kijk ik haar aan. Als het gewoon een broek, een jasje en een overhemd is, dan kan ik toch wel mijn kostuum aantrekken? Dat vraag ik dan ook, maar zij antwoordt: 'nee, dat kan echt niet. Geloof me, je zal er echt goed uitzien. Wacht nu maar af, je zal het morgen wel zien. Loesje komt het wel bij je brengen morgenochtend.' Ik wil nog wat zeggen, maar dan komt Loesje binnen met de koffie en ben ik weer afgeleid. Stilletjes kijk ik naar het figuurtje voor mij. Ze geeft de koffie aan en ook aan Laura. Even maakt zij aanstalten om weg te gaan, maar Laura zegt: 'kom gezellig bij ons zitten, Loesje.' Tot mijn verwondering gaat Loesje aan de voeten van Laura zitten en leunt tegen de benen van Laura aan. Zo blijft zij zitten. En als zij zo zit, kan ik zo in haar bloesje kijken. Nu zie ik haar borsten nog duidelijker. En weer moet ik even slikken. Maar nu vraagt Laura weer mijn aandacht en ook mijn zicht opzij is best wel aardig om te zien. Haar borstpartij is voor een groot deel zichtbaar en is best de moeite waard om te bekijken. Wat ik dan ook maar doe. Maar verder kletsen maar over wat algemene dingen. Een poosje na de koffie krijg ik nog een likeurtje, maar als dat glaasje is leeggedronken krijg ik toch een hint dat ik weer naar mijn kamer moet. Bij de deur zeg ik: welterusten Laura, welterusten Loesje.' In koor klinkt het antwoord: 'welterusten, Michel. Welterusten meneer van Amoren.' Op mijn kamer pak ik nog even een boek. Maar ik kan mij niet concentreren. De avond schiet weer door mijn gedachten, maar ook haar uitnodiging om mee te gaan naar de opening van een expositie. Het is toch ongelooflijk. Drie weken heb ik niets van hen gezien of gehoord en nu werd ik uitgenodigd om koffie te komen drinken en gelijk gevraagd om mee te gaan naar die opening. Het duurt die avond ook nog wel even eer ik in slaap val. Maar uiteindelijk val ik toch in slaap, een diepe slaap. De andere morgen maak ik eerst mijn ontbijt klaar. Na het ontbijt was ik mij, kleed ik mij aan en doe wat boodschappen. Brood en beleg heb ik in elk geval nodig, een fles frisdrank. Op zaterdag maak ik soms wat soep uit een pakje en op zondag ga ik meestal in een goedkoop restaurantje eten. Om een uur of twee merk ik dat Laura in de badkamer is. Ik wacht tot zij klaar is en ga dan ook naar de badkamer. Vlug laat ik het bad vollopen en dan neem ik uitgebreid een bad. Genietend sop ik mijzelf in het lekker warme water. Na het afdrogen doe ik mijn badjas aan en ga terug naar mijn kamer. Loesje is kennelijk al geweest. Op mijn bed ligt een kostuum. Een beetje overdonderd bekijk ik alles. Het kostuum is donkerroze en van een fluwelen stof. Moet ik dit dragen? Dat kan zij toch niet menen? Maar zij heeft nadrukkelijk gezegd dat ik niet in mijn eigen kostuum kan gaan. Zal ik het dan toch maar aantrekken? En wat, niemand kent mij daar toch, dus het is toch geen probleem. Ik maak de ceintuur van mijn badjas los en trek het ding uit. Naakt sta ik voor het bed en pak dan maar eerst een onderbroek. Nou ja onderbroek. Onderbroek is een groot woord. Het is een gewoon een lichtroze, behoorlijk doorzichtig en ook nogal klein slipje. Toch trek ik het aan. Wat nu? Kousen. Maar wat voor kousen. Het zijn lichtroze, flinterdunne kniekousjes met donkerroze hartjes er op. Ook die trek ik voorzichtig aan. Het overhemd. Ook dit is geen gewoon overhemd. Ook dit ding is lichtroze en voorzien van onnoemelijk veel ruches en tierelantijntjes. En behoorlijk doorzichtig. Maar ook dit trek ik aan en maak de knoopjes dicht. Het bijbehorende vlinderstrikje is weer donkerroze en van fluweel. De broek is donkerroze. Maar ook nu trek ik het ding argwanend aan. Met heel veel moeite krijg ik de broek aan. Ik moet zelfs op bed gaan liggen om de rits en de knoop dicht te krijgen. De broek zit werkelijk als een tweede vel rond mijn lichaam en mijn gevalletje is als een bobbel duidelijk in de strakke broek te zien. De broek eindigt net onder mijn knie?n, op het boord van de kniekousjes. Ook de schoenen zijn weer donkerroze. Maar schoenen, het zijn eigenlijk meer een soort enkellaarsjes. Met een kleine blokhak. Even bekijk ik mijzelf in de spiegel. Dit is toch werkelijk absurd. Ik kan hierin toch niet de deur uit. Maar toch pak ik het jasje en trek het aan. Ik maak een knoop dicht en merk dat het jasje wel heel erg is getailleerd. Bovendien is het vrij kort. Na mijn middel loopt het iets wijduit en het eindigt ongeveer op mijn billen. Langzaam loop ik heen en weer voor de spiegel. Wat moet ik doen? Alles uittrekken en zeggen dat ik niet meekan. Dat er iets is tussengekomen? Maar dat kan ik eigenlijk ook niet maken. Ik kan niet beslissen. Maar dan hoeft het niet meer. Loesje klopt op de deur en komt gelijk binnen: 'mevrouw vraagt of U even naar haar slaapkamer komt. Ze wil even kijken of de kleding goed voor je is.' Aarzelend kijk ik haar aan. Er is in haar ogen geen spoor te ontdekken dat zij mij er maar vreemd vindt uitzien. En dus volg ik haar naar de slaapkamer van Laura. In de deuropening blijf ik even staan. Ook deze kamer is vol van allerlei snuisterijen, beelden, doeken, lappen en weet ik wat allemaal. Maar midden in de kamer staat Laura. Verbijsterd kijk ik naar naar. Ook zij draagt een lichtroze bloeze met veel ruches en strikjes en weet ik wat allemaal. De bloeze is vrij doorzichtig en het is duidelijk te zien dat zij geen BH draagt. Ook haar rok is donkerroze, maar heeft een split tot bijna aan haar middel. Als zij een stap doet zie ik de lichtroze nylons en zelfs even een stukje bloot boven ??n van de nylons. Ze komt naar mij toe. 'Je ziet er werkelijk fantastisch uit, Michel. Het past of dat het voor je is gemaakt. Ik denk dat iedereen jaloers zal zijn dat ik zo'n knappe begeleider heb. Denk je ook niet Loesje.' 'Ik denk dat hij veel bekijks zal hebben mevrouw.' Laura loopt even om mij heen. Dan pakt zij mijn pols en doet er een donkerroze horloge om heen, geen gewoon herenhorloge, maar meer een klein dameshorloge. Aan mijn andere pols doet zij een donkerroze armband. 'Zo Michel, je bent er klaar voor. Nog even mijn cape omslaan en we kunnen gaan. Ga je mee?' 'Eeehhh....., ja mevr..... Laura.' En ik volg haar naar beneden. Via de keuken gaan we naar de garage die achter het huis ligt. Ik maak de deur open. In de garage staat een leuk sportwagentje. Ik maak de deur voor haar open en help haar instappen. Zelf ga ik dan achter het stuur zitten. Even kijk ik hoe alles werkt, maar als ik het door heb, start ik de motor, schakelen en dan achteruit de garage uit. Keren en dan wegrijden. Op naar mijn uitnodiging voor de opening van de expositie. In deze vreemde kleding. Hoofdstuk 4. In het centrum moet ik stoppen voor een vrij oud, groot gebouw. We mogen uitstappen en een jongen zal de auto in een garage parkeren. We moeten een bordes op en komen dan terecht in een grote hal. Een man in een livrei begroet ons en Laura laat haar uitnodiging zien. De man brengt ons naar een andere zaal. Daar kijk ik werkelijk mijn ogen uit. Dacht ik nog dat ik er zo apart uitzag, wat ik nu allemaal zie rondlopen overtreft mijn stoutste verwachtingen. Niet alleen mannen in allerlei vreemde creaties, maar ook vrouwen in soms werkelijk finaal doorzichtige gewaden terwijl zij er niets onderdragen. Een grote grove man gekleed in een gewaad dat lang en ruim om hem heen valt komt naar ons toe. 'Hallo Laura, fijn dat je op mijn expositie bent gekomen. Ik zie dat je iemand hebt meegenomen, stel ons eens voor.' Laura glimlacht en geeft de man drie zoenen. Dan zegt zij: 'Herbert, mag ik je voorstellen aan een huisgenoot, dit is Michel. Michel, dit is Herbert, de schilder die deze expositie organiseert.' Ik steek mijn hand uit, maar de man slaat een arm om mij heen en geeft ook mij drie zoenen. Ik voel dat ik rood word en sla mijn ogen neer. Verlegen met mijzelf blijf ik staan, niet in staat een woord uit te brengen. Maar de man zegt: 'ik moet weer verder liefje, maar ik zie je nog wel deze middag en avond. Tot straks.' 'Eehhh....., tot straks meneer......' Hij lacht: 'noem mij toch ook Herbert, iedereen noemt mij zo.' 'Eehhh...., ja.... Herbert......' Herbert draait zich om om weer nieuwe gasten te begroeten. Met Laura loop ik verder rond door de zaal. Ze kent bijzonder veel mensen. Mannen en vrouwen. En als zij met iemand praat word ik gelijk voorgesteld. En krijg ik weer zoenen. Zo veel ben ik in heel mijn leven nog niet gezoend. Sommige vrouwen zoenen mij bewust op mijn mond. Maar ook een enkele man zoent mij gewoon op mijn mond. Ik durf niet te protesteren en laat alles maar toe. Anderen strelen mij over mijn billen die in deze strakke broek duidelijk afsteken. Laura laat mij een glas wijn voor haar halen en zelf moet ik ook een glas nemen. Ik heb nog nooit wijn gedronken en het is even wennen. Maar toch smaakt het wel. Na een klein uurtje volgt de offici?le opening van de expositie. Een paar mensen hebben wat te zeggen en dan gaan we naar de ruimte waar de schilderijen allemaal hangen. Samen met Laura maak ik een rondgang langs de doeken. Het zijn allemaal nogal aparte dingen, maar toch ook een aantal die het aankijken best wel waard zijn. En dat zijn dan meestal naakten. Dus er is toch nog wel veel voor mij te zien. Steeds wordt de rondgang onderbroken door mensen die even een praatje met Laura houden en soms mij er ook bij betrekken. Zo nu en dan krijg ik een glas in mijn handen geduwd, maar ik probeer zo min mogelijk te drinken. Per slot van rekening moet ik nog terugrijden. Maar verder geniet ik van elke minuut. Van het nieuwe, van het onbekende. Laura heeft al een aantal glazen op. Ze toont zich bijzonder aanhankelijk tegen mij, heeft haar arm om mij heen geslagen en heeft mij ook al enkele keren vol op mijn mond gezoend. En elke keer voel ik haar weelderige borsten tegen mij aandrukken. En ik moet toegeven dat het mij toch wel wat doet. Het wordt een fantastische avond. Regelmatig haal ik een hapje voor mijzelf en ook wel een drankje voor Laura. Tot laat gaat het door. Pas tegen een uur of elf wordt het wat minder en geeft Laura aan dat zij naar huis wil. Maar eerst moeten we nog afscheid nemen. Weer word ik door verschillende mannen en gelukkig ook vrouwen gezoend. Weer word ik behoorlijk aangehaald. En dan zijn we buiten. De auto is al klaar gezet. Ik help Laura met instappen en rij dan de wagen naar huis. Thuis zet ik de wagen in de garage en help Laura weer. Erg vast staat zij niet meer op haar benen en ik moet haar naar boven helpen, naar haar slaapkamer. Op de kamer laat zij zich op de grote bank neervallen en beduidt zij dat ik dichterbij moet komen. Ze trekt mij naar zich toe en bedekt mijn gezicht met haar zoenen. Haar vlezige lippen beroeren mijn lippen, ik voel een puntige tong naar binnendringen. Langzaam zak ik iets af naar beneden en verberg ik mijn gezicht in haar heerlijke borsten. Mijn vingers strelen haar tepels. Weer zoekt haar mond mijn mond. Genietend onderga ik haar liefkozingen. Maar dan laat zij mij los. Even denk ik dat ik misschien bij haar mag blijven, maar zij stuurt mij toch weg, naar mijn eigen kamer. 'Liefje, dank je wel voor je begeleiding. Ik zou je een volgende keer weer graag meenemen, als je tenminste daar zin in hebt. Maar nu moet je naar je eigen kamer. Welterusten, liefje.' Mijn stem klinkt hees als ik antwoord: 'eehhh...... ja Laura......, welterusten Laura.' Op mijn kamer bekijk ik mijzelf nog even in de spiegel. Naar de wel heel aparte kleding die ik aan heb, naar de lippenstift op mijn gezicht, maar dan pel ik mij uit mijn nauwsluitende kleding. Het kostuum hang ik netjes op en het slipje, de bloeze doe ik in de wasmand. In de badkamer was ik mijn gezicht, haal de lippenstift van mijn gezicht en ga dan terug naar mijn kamer, naar bed. Maar ook nu duurt het weer wel even eer ik in slaap val. Hoofdstuk 5. Die zondag zie ik Laura niet en ik breng de zondag ook in rust door. Maandag ga ik weer naar mijn werk. Ook nu zie ik Laura en Loesje de hele week niet. En in mijn hart vind ik dat best wel jammer. Mijn verblijf aan haar borsten heeft mij toch wel wat gedaan, maar ook Loesje in haar doorkijkbloesje is best het aankijken waard en ook meer van mijn leeftijd. Maar gelukkig, het is zaterdagmiddag, als er op mijn deur wordt geklopt. Het is Loesje. 'Mevrouw vraagt of je even bij haar wilt komen.' Even moet ik slikken, want ook nu draagt zij niets onder het bijzonder doorzichtige bloesje. Maar toch kan ik zonder haperen uitbrengen: 'Goed Loesje, ik ga met je mee.' 'Mevrouw is op haar kamer.' Loesje loopt voor mij uit naar de slaapkamer van Laura. Ze gaat naar binnen en ik volg haar. Op de drempel blijf ik even aarzelend staan. Ze draagt tegen haar gewoonte in een spijkerdoorknoopjurk. De jurk is lang en komt tot op haar enkels. Maar echt veel knopen zijn er niet dicht. Glimlachend komt zij naar mij toe, ze slaat haar armen om mij heen en zoent mij weer vol op mijn mond. Haar vlezige lippen omvatten de mijne even en dan laat zij mij los. 'Michel, zou je mij een plezier willen doen?' 'Eehhh...., ja ....., ja natuurlijk.... Laura....' 'Ik heb een uitnodiging voor een feestje waar iedereen in spijkergoed moet komen. Ik wil je vragen of je mij weer wilt begeleiden?' 'Eeehhh...., ja hoor......, natuurlijk wel.' 'Fijn Michel. Ik heb Loesje wat kleding bij elkaar laten zoeken. Zou je dat aan willen trekken?' 'Ik....., ja....., maar ik heb zelf ook wel een spijkerbroek.......' 'Ik denk niet dat dat de bedoeling van het feestje is. Het moet iets aparts zijn, dus ik heb liever dat je gewoon de dingen aantrekt die Loesje heeft opgezocht.' 'Dat is goed.......' 'Ga dan nu een bad nemen. Loesje zal de kleding op je bed klaarleggen.' 'Ok?, ik neem vlug een bad.' Ik ga naar de badkamer en kleed mij daar uit. Het bad is al vol, kennelijk heeft Laura gewoon aangenomen dat ik het wel zou doen en aan Loesje gezegd dat zij het bad moest vol laten lopen. Vlug kruip ik in het heerlijk warme water en was mij uitgebreid. Ook mijn haar geef ik een goede beurt. Na het afdrogen pak ik mijn kleren en ga terug naar mijn eigen kamer. Ik hang mijn kleren weg en kijk dan wat Loesje zoal heeft klaar gelegd aan spijkergoed. Wel spijkergoed is het. Het begint al met het slipje. Het heeft een spijkergoedkleur maar voelt wel heel erg zacht aan. Ook de bloeze heeft die kleur, maar voelt toch nog wel zacht aan. Ik trek de bloeze aan en kijk dan even wat argwanend in de spiegel. De bloeze is veel te kort en eindigt net onder mijn ribben. Met een strik kunnen de twee helften aan elkaar worden gebonden. Verder valt het ver open. Ook de spijkerbroek is kort. Veel te kort. Het bedekt maar net mijn billen en is aan de onderkant versierd met franje. Het broekje zit ultra strak rond mijn onderlichaam en ook nu is de bobbel van mijn gevalletje duidelijk zichtbaar. Toch ga ik verder. Een paar laarzen in spijkergoed kleur. Ze komen net tot onder mijn knie?n en hebben een blokhak van een paar centimeter. Een soort cowboylaarzen. Totaal overdonderd bekijk ik mijzelf in de spiegel. Dit kan zij toch niet menen? Zo kan ik toch niet naar een feestje? Ik wil protesteren en ga naar de kamer van Laura. Maar zij is er niet, dus ga ik naar beneden. In de salon wacht zij op mij. Als ik binnenkom, staat zij op en slaat haar armen om mij heen en kust mij. En ben ik al half verloren. En dus ben ik een half uur later op het feest. Een tuinfeest met allerlei vreemde figuren. Niet alleen vreemde mensen, maar ook allemaal bijzonder vreemd gekleed en net als vorige week val ik nauwelijks op in mijn spijkergevalletje. Er is veel te zien voor mij, want het spijkergoed bedekt niet altijd alles. En soms heeft het wel een spijkergoedkleur, maar is het behoorlijk doorzichtig. Laura doet zich weer bijzonder te goed aan de drank. En ik moet bijzonder goed oppassen dat ik ook niet te veel binnenkrijg. Want ik moet terugrijden. Toch vind ik dat ik eigenlijk te veel heb gedronken. Maar het is haast niet te vermijden. Verschillende keren krijg ik een glas champagne in mijn hand gedrukt, dan door een man die mij streelt, maar ook door leuke grietjes die ook hun handen over mijn billen laten gaan. Maar gelukkig kan ik de glazen soms ergens op een tafel achterlaten zonder dat ik het heb leeggedronken. Heel laat op de avond pakt een meisje mij bij mijn hand en neemt mij mee naar de dansvloer. Zij leidt mij over de vloer, heel dichtjes tegen elkaar. Genietend laat ik mij over de dansvloer voeren, genietend van de warmte van haar lichaam die ik door de dunne stoffen van haar jurk en het weinige dat ik draag, goed kan voelen. Haar hand streelt mijn blote rug en dan daalt haar hand af naar beneden, over mijn billen. Maar dan komt er een man bij. Hij pakt de hand van het meisje beet en dans met ons twee?n mee. Hij achter mij, zodat ik tussen die twee zit ingeklemd. Allerlei tweestrijdige gedachten schieten er door mijn hoofd. Aan de voorkant het prachtige lichaam van het jonge grietje alleen gehuld in die flinterdunne jurk die mijn hitzigheid naar ongekende hoogte opvoert en aan mijn achterkant de man die zijn lichaam tegen mij aandrukt zodat ik een harde bobbel van zijn geslachtsdeel tegen mijn billen aan voel. De hand van de man glijdt naar voren, in mijn bloeze en streelt mijn tepels. Ik probeer hem af te weren, maar ik krijg geen kans. Mijn armen kan ik niet omhoog krijgen zo dicht zit ik tegen die twee aangeklemd. Het meisje buigt zich iets voorover en haar mond vindt mijn mond. Ik voel haar tong naar binnendringen. Genietend beantwoord ik haar kussen en ben zo in tranche dat ik nauwelijks merk dat de man achter mij met zijn hand naar beneden gaat en probeert mijn broek binnen te dringen. Eindelijk stopt de muziek en is het dansen afgelopen. De twee brengen mij terug naar Laura. Weer zoent het meisje mij uitgebreid, maar dan ook drukt de man zijn mond op mijn mond. Ik durf hem niet af te weren en laat toe dat hij zijn tong ook in mijn mond heen en weer laat spelen. Het is al ver na twaalven als Laura eindelijk aanstalten maakt om naar huis te gaan. Ze heeft weer veel te veel gedronken en ik moet haar ondersteunen naar de wagen. Zo vlug mogelijk rijd ik naar huis. Thuis breng ik haar naar haar slaapkamer. Boven laat zij zich op de bank neervallen. Op de een of andere manier zijn ook de overige knopen los gegaan en valt haar jurk open. Er onder is zij volkomen naakt. Ik moet slikken als ik naar het vlezige, maar stevige naakte lichaam kijk. 'Kom liefje, Laura wil je bedanken voor je goede zorgen.' Ik ga naar haar toe en zij omarmt mij. Ze drukt mijn gezicht in haar naakte boezem. Genietend speel ik met haar borsten, met haar tepels. Laura gaat languit op de bank liggen en trekt mij over zich heen. Wild kus ik haar mond, laat mijn handen over haar lichaam dwalen. Mijn pik probeert te staan in het veel te kleine broekje. Dan trekt zij zich iets terug. Als uit de verte hoor ik haar stem: 'liefje, zou je iets voor mij willen doen?' Het dringt niet direct tot mij door en zij moet haar vraag herhalen: 'liefje, wil je iets voor mij doen?' 'Eehhh....... ja......., natuurlijk Laura.......' Mijn stem klinkt hees van emotie. 'Ik heb voor morgen een paar mensen uitgenodigd om wat te komen drinken en te eten. Zou jij Loesje willen helpen met bedienen?' Even aarzel ik met mijn antwoord. Loesje helpen met bedienen? Ach, waarom ook niet. 'Eeehhh......, ja hoor......, natuurlijk wil ik haar helpen.....' 'Neem dan om een uur of vier een bad en kom dan naar mij toe. Ik zal je dan wel helpen met kleden.' 'Hoe.... hoe bedoelt U......?' 'Ik zoek wat speciale kleding voor je uit. Kleding waarin je kan bedienen.' Ik ga er niet verder op in. En ga door met haar te strelen en te zoenen. Laura trekt aan de strik van mijn bloeze zodat die openvalt. Mijn naakte borst raakt nu haar naakte borsten. Ook zij trekt mijn lichaam weer tegen zich aan. Haar handen gaan over mijn billen en genietend beantwoord ik haar liefkozingen. Kreunend van genot beweeg ik mij over haar lichaam. Maar even plotseling is het weer afgelopen. 'Liefje, je moet naar bed.' Laura duwt mij overeind. Als ik sta, sla ik mijn ogen neer. Mijn pik is nu duidelijk zichtbaar in het veel te strakke broekje. Roerloos staat ik naar het naakte lichaam op de bank. Wat zou ik graag verder gaan, maar ik durf niet. Weer zegt zij: 'kom liefje, naar bed. Ik ben moe en ga ook slapen. Een andere keer mag je misschien meer.' 'Ik......, ja...... eeehhh....., welterusten Laura........' 'Welterusten liefje. Tot morgen.' Ik vlucht naar mijn kamer. In ??n ruk trek ik het broekje en het slipje uit. Op bed trek ik mij af. Met wilde halen haal ik het velletje van mijn pik op en neer. Tot ik klaar kom en het zaad over mijn buik en mijn borst spuit. Maar als ik bijkom uit mijn trance, zie ik Laura in de deuropening naar de badkamer staan. Ik weet niet hoe lang zij er staat en wat zij allemaal heeft gezien. Zij komt langzaam naar mij toe. 'Ik kom je nog even een nachtzoen geven, liefje. Dat heb je wel verdiend.' Bij het bed buigt zij zich voorover en drukt een zoen op mijn mond. 'Welterusten liefje.' Mijn stem trilt als ik zachtjes antwoord: 'welterusten....... Laura.......' Maar Laura draait zich om en gaat terug naar de badkamer. Nog even hoor ik haar bezig en dan wordt het stil. Dan ga ik ook naar de badkamer. Vlug was ik het zaad van mijn buik en mijn borst. Die zondag slaap ik lang uit. Rustig blijf ik op mijn kamer. Ik lees wat, kijk even naar de televisie en eet een paar boterhammen. En zoals ik heb beloofd ga ik om vier uur in bad. Zorgvuldig was ik mijzelf en ook mijn haar. En als ik klaar ben, trek ik een badjas aan en ga naar de kamer van Laura. Laura is er niet en dus ga ik maar op de bank zitten en wacht op haar. Nieuwsgierig kijk ik de kamer rond. De zwoele lucht is doordrenkt van haar parfum en de geur van haar lichaam. De vele doeken en tapijten maken van deze kamer een grot van genot, een harem van een sjeik. Mijn gedachten dwalen af naar gisternacht. Naar haar vlezige naakte lichaam. Even glimlach ik. Ik mag blij zijn dat ik boven lag, stel je voor dat ik onder haar terecht zou komen. Laura zou mij verpletteren in haar liefde. Maar toch zou ik het mee willen maken. Het lijkt mij fantastisch om een keertje met haar te mogen vrijen. Vrijen met alles er op en aan. Al was het gisternacht toch ook wel lekker. Spelen met dat heerlijke lichaam. Spelen op dat heerlijke lichaam. Toch jammer dat ik niet helemaal naakt was, maar dat verrekte strakke broekje aan had. Eigenlijk ben ik toch gek geweest om zo gekleed met haar mee te gaan. Maar ach, aan de andere kant heb ik dan ook mijn pleziertje achteraf. Maar dan schrik ik op uit mijn gedachten. Laura komt binnen. Met veel drukte en beweging. 'Hallo liefje, ik heb net Loesje geholpen met kleden, nu zal ik jou even helpen. Doe die badjas maar uit.' Aarzelend kijk ik haar aan. Zij wil dat ik mij uitkleed. Maar ach, waarom ook niet. Zij heeft mij al bijna helemaal naakt gezien. Dat laatste stukje kan er dan ook nog wel bij. Toch maak ik een beetje aarzelend de strik van de ceintuur los. Mijn jas valt open en dan laat ik de jas van mijn schouders glijden. Naakt sta ik nu voor haar. Mijn ogen neergeslagen wacht ik af. Maar Laura komt naar mij toe, langzaam loopt zij om mij heen, mij uitgebreid bekijkend. Ik voel haar hand over mijn billen strijken. Haar hand blijft op mijn lichaam als zij naar voren loopt. Nog steeds blijf ik met neergeslagen ogen staan. Haar hand streelt mijn piemel, omvat mijn ballen. Mijn pik staat nu in volle glorie. Haar andere hand streelt mijn tepels. Genietend onderga ik haar liefkozingen. Maar dan wordt er geklopt en komt Loesje binnen. Geschrokken houd ik mijn handen voor mijn gevalletje. Met open mond kijk ik naar haar kleding. Ze draagt een zwart jurkje. Het jurkje komt maar tot halverwege haar dijen en is volkomen doorzichtig. Haar tietjes zijn duidelijk zichtbaar, maar beneden draagt zij een piepklein wit kanten schortje dat net haar poesje bedekt. Verder draagt zij een paar zwarte, flinterdunne nylons die met een elastisch boord omhoog worden gehouden en aan haar voeten een paar zwarte schoentjes met torenhoge naaldhakken. Als zij zich even omdraait zie ik dat zij geen slipje draagt, de achterkant is volkomen zichtbaar in de dunne voile stof. 'Loesje weet wat je moet dragen, Michel. Zij zal je helpen met kleden. Ik ga in bad. Als je klaar bent, kan je Loesje verder helpen in de keuken.' En Laura draait zich om en loopt door naar de badkamer. Loesje staat nu glimlachend voor mij. 'Zo schatje, ik zal je even helpen.' 'Eeehhh......, dat hoeft niet, hoor......' 'Ik heb de opdracht van mevrouw, dus help ik je kleden.' En dus blijf ik staan, mijn handen nog steeds voor mijn gevalletje. Mijn pik is door alle emotie gelukkig weer slap geworden. Maar Loesje geeft mij een paar zwarte nylons. Net eendere nylons als zij draagt. 'Trek ze maar zelf aan, schatje. Maar wees voorzichtig, ze zijn erg teer.' En ik ga zitten en trek de nylons aan. Voorzichtig trek ik ze omhoog tot het elastisch boord rond mijn dijen blijft zitten. Ook de bloeze is zwart. En net zo doorzichtig als het jurkje van Loesje. Loesje helpt mij er in en maakt de knoopjes op mijn rug vast. De bloeze is vrij wijd, ook de mouwen, maar ze sluiten weer strak rond mijn polsen. Loesje laat mij dan in een broek stappen. Ik protesteer: 'ik heb nog geen onderbroek aan.' Maar Loesje lacht: 'ik draag toch ook geen slipje.' 'Maar deze broek is net zo doorzichtig als die bloeze.' 'Mijn jurkje is toch ook finaal doorzichtig. Wees maar niet bang, je krijgt ook een schortje voor.' En ik laat toe dat zij de broek omhoog trekt, de rits en een knoop aan de zijkant dicht maakt. Als ik in de spiegel kijk, zie ik dat elk deel van mijn lichaam zichtbaar is. Maar ze doet mij net zo klein wit kanten schortje voor als zij zelf draagt. Mijn piemel is nu in elk geval bedekt. 'Zo liefje, nu nog je schoenen.' Verbolgen kijk ik naar de schoenen die Loesje pakt. Het zijn echte damesschoenen, maar gelukkig zijn de hakken niet zo torenhoog als die van Loesje zelf. Maar ook hier zitten toch wel hakken van een centimeter of vijf onder. Totaal overdonderd bekijk ik mijzelf in de spiegel. Mijn stem klinkt hees: 'ik kan toch zo niet rondlopen.....?' 'Natuurlijk wel, ik loop toch ook zo rond.' 'Misschien..... misschien ben jij het gewend.....?' 'Jij zal er ook wel aan wennen. Kom nu maar mee naar de keuken, we moeten aan het werk.' En aarzelend volg ik Loesje naar beneden. In de hal zie ik mijn lichaam aan alle kanten weerkaatst en ik voel dat ik rood word. Maar in de keuken word ik aan het werk gezet en heb ik geen tijd meer om aan mijn kleding te denken. Wel gluur ik zo nu en dan naar het prachtige lichaam van Loesje. Ze heeft werkelijk prachtige tietjes. En ook haar billen mogen er best zijn. We maken samen allerlei snacks klaar, zetten glazen klaar voor de drank. Loesje geeft steeds aan wat ik moet doen en ik volg braaf haar adviezen op. Tegen zes uur komt Laura ook beneden. Bewonderend kijk ik toe als zij de keuken binnenkomt. Zij is weer heel erg apart gekleed in allerlei gewaden met enorm veel ruches en andere linten en meer van dat spul. Haar rok is rondom voorzien van allerlei splitten en als zij heen en weer loopt is een groot deel van haar dijen te zien. Ook aan de bovenkant is er volop te zien en valt er veel te genieten. Laura kijkt alles na en geeft nog wat aanwijzingen. En om half zeven komen de gasten. Twee vrouwen en twee mannen. Dat wil zeggen de twee vrouwen horen bij elkaar en de twee mannen. De vrouwen zijn een stelletje en ook de twee mannen vormen een paar. Loesje heeft mij gestuurd om de deur open te doen. Beide stelletjes doen bijzonder aardig tegen mij en ik word uitgebreid gezoend. Ik breng de vier naar de salon en Laura ontfermt zich over de stellen. En wij moeten aan het werk. Samen serveren wij de drankjes en de snacks. En vervullen hun wensen als zij die hebben. Wij blijven ook de hele avond in de salon en kijken toe hoe zij eten en drinken, hoe zij met elkaar openlijk vrijen, terwijl Laura dat stimuleert. Er wordt behoorlijk gedronken, alleen Laura drinkt tot mijn verwondering minder dan als zij ergens anders is. Halverwege de avond verlossen de twee vrouwen ons van ons schortje en nu is werkelijk alles zichtbaar bij ons. Ik heb moeite om mijn pik in bedwang te houden, vooral ook omdat nu ook het poesje van Loesje duidelijk zichtbaar is tussen het kleine plukje schaamhaar dat in de vorm van een hartje is geschoren. Zo nu en dan heb ik echt moeite om mij te concentreren. Ook wordt er regelmatig gedanst en ook Loesje en ik worden er bij betrokken. Die avond dans ik met alle vier de gasten, zowel met de mannen als de vrouwen. En alle vier trekken mij dicht tegen zich aan. Maar als Laura mij met Loesje laat dansen krijg ik het pas echt moeilijk. Door de dunne stoffen die ons bedekken voel ik de warmte van haar lichaam duidelijk. Al met al wordt het een bijzonder gezellige avond en heb ik eigenlijk geen spijt dat ik het toegegeven om te helpen met bedienen. Al moet ik daarvoor deze vreemde kleding dragen. Het is al ver in de nacht als de vier weggaan. We doen ze uitgeleide tot aan de deur en weer worden we uitgebreid gezoend. Hun handen strelen onze lichamen tijdens het afscheid. Als zij weg zijn ruimen Loesje en ik nog alles even op. Glazen, schaaltjes en zo gaan in de vaatwasser en ook de salon maken we weer een beetje aan kant. Het is half vier als wij uiteindelijk klaar zijn en teruggaan naar de salon, naar Laura. Laura is nog behoorlijk nuchter en ze pakt ons allebei bij een pols en neemt ons mee naar boven, naar haar slaapkamer. Midden in de slaapkamer blijft ze staan. Ze lacht tegen Loesje: 'kom Loesje, help jij Michel uit de kleren. Ik wil hem naakt zien.' Even wil ik het zelf doen, maar Laura beduidt dat ik Loesje haar gang moet laten gaan. En Loesje helpt mij eerst uit mijn bloeze, de broek volgt en tot slot raak ik ook mijn schoentjes en mijn nylons kwijt. Naakt sta ik voor de beide vrouwen. 'Michel, kleed jij Loesje maar uit.' Aan die opdracht voldoe ik graag. In de kortste keren heb ik haar uit haar jurkje, haar schoenen en haar nylons geholpen. Hand in hand staan wij nu beiden naakt voor Laura. 'Jullie mogen mij samen uitkleden. En terwijl jullie dat doen wil ik jullie mond overal voelen.' Even kijk ik aarzelend naar Loesje, maar als zij begint help ik haar. Samen trekken wij eerst de bloeze van Laura uit. En intussen zoenen wij haar, eerst haar gezicht en hals en dan haar fantastische borsten. Elk zuigen wij ons vast aan een tepel. Onze handen strelen haar lichaam en helpen haar dan verder uit haar kleren. Als ook zij naakt is laat zij zich op bed neervallen en trekt ons mee. En elk aan een kant vrijen we met Laura, zoenen we haar, strelen wij haar, spelen met het vlezige lichaam. Om beurten likken en zuigen wij Laura klaar. Haar sappen lopen over onze gezichten. En als Loesje Laura klaar likt, speel ik met de borsten van Laura en andersom. Laura komt ontelbare keren klaar en ook Loesje alleen al door haar poesje tegen het lichaam van Laura te wrijven. Aan mijn bijna de hele tijd keihard staande pik wordt totaal geen aandacht besteed en alhoewel ik een aantal keren bijna klaar kom, blijf ik toch onbevredigd. Toch val ik na die uren durende vrijpartij toch nog vrij gemakkelijk in slaap. Vermoeid van alle belevenissen. Half over het lichaam van Laura met aan de andere kant Loesje. En ondanks mijn ongemakkelijke positie slaap ik vast. Hoofdstuk 6. Er is geen wekker die mij wekt. Maar Laura maakt mij en Loesje strelend wakker. Geschrokken wil ik overeind komen, maar Laura heeft mij nog stevig vast en ik kan niet wegkomen. Ik heb geen flauw idee hoe laat het is en ik moet naar mijn werk. 'Goede morgen liefjes. Maken jullie even samen het ontbijt klaar, dan kunnen we gedrie?n in bed ontbijten.' 'Eeehh..... goede morgen, Laura......, goede morgen Loesje,' antwoord ik met een slaperige stem. Laura laat ons nu los en we gaan beiden nog steeds naakt naar beneden, naar de keuken. In de keuken kom ik tot de ontdekking dat het al tien uur is geweest. Veel te laat natuurlijk. Ik zal maar even bellen dat ik wat later kom of misschien nog beter of ik een vrije morgen kan krijgen en dat ik vanmiddag weer naar het werk kom. Maar de naakte Loesje leidt mij af. Bewonderend kijk ik naar het prachtig gevormde lichaam, de heerlijke tietjes die ik afgelopen nacht verschillende keren tegen mij heb aangevoeld, de prachtige rondingen van haar billen. Ik probeer haar te strelen, maar zij weert mij af. 'Nee Michel, in bed bij Laura mag je mij aanraken en strelen, maar meer ook niet.' 'Maar......, waarom niet......?' 'Ik geef niet om jongens, Michel.' 'Oooohhhhh......., maar.......' Maar zij besteedt verder geen aandacht aan mij en het ontbijt is klaar. We brengen alles naar boven, naar de slaapkamer van Laura. Naast elkaar in bed, Laura in het midden ontbijten we. Pas ruim na het ontbijt krijg ik de kans om weg te komen uit de slaapkamer. Veel tijd om te bellen is er niet meer. In de badkamer was ik mij gauw een beetje en op mijn kamer kleed ik mij aan. Als ik klaar ben wil ik vlug naar mijn werk gaan, maar Laura roept mij nog terug. 'Liefje, ik verwacht je vanavond om zeven uur in de salon.' 'Eehhh.... ja...., dat is goed Laura....... Tot vanavond......' En ik vlucht naar mijn werk. Eenmaal op kantoor moet ik in de loop van de middag bij mijn baas komen en krijg ik een verschrikkelijke uitbrander. Dit moet niet meer voorkomen, zeker niet in mijn proefperiode. Als dit nog een keertje gebeurt, sta ik onherroepelijk op straat. Ik probeer hem nog wijs te maken dat ik niet lekker was, maar dan had ik maar moeten opbellen. Dus een echt fijne middag wordt het niet. Na het werk haal ik maar ergens een zak frites met wat er bij en ga dan terug naar huis. In de badkamer fris ik mij wat op en zorg dan dat ik om zeven uur precies in de salon ben. Zowel Laura als Loesje zitten in de salon. Zodra ik binnenkom, zegt Laura: 'zet jij even koffie voor ons, neem zelf ook maar een kopje.' Verbaasd kijk ik haar aan. Loesje is toch haar dienstmeisje en niet ik. Maar toch doe ik wat zij opdraagt. In de keuken zet ik koffie en als het klaar is zet ik alles op een dienblad en breng het naar binnen. Netjes geef ik eerst Laura haar koffie en daarna Loesje. Zelf ga ik op de andere bank zitten. Steels kijk ik naar Loesje. Ze draagt weer een ultra kort rokje en haar bloesje is weer finaal doorzichtig. Laura is zoals gewoonlijk in een serie gewaden gekleed, die eigenlijk ook weinig te raden overlaten. Als de koffie op is, zegt Laura onverwachts: 'kleed je uit, Michel.' Aarzelend kijk ik haar aan. Hier, midden in de kamer, voor die twee vrouwen? Maar zij herhaalt haar opdracht: 'kom Michel, kleed je uit.' Misschien komt er weer een lekkere vrijpartij. Dus sta ik op en trek mijn jasje van mijn costuum uit. Dan mijn schoenen en mijn sokken, vervolgens mijn overhemd en broek en tot slot ook mijn onderbroek. Naakt sta ik voor de ogen van Laura en Loesje. Beiden laten hun blikken over mijn lichaam gaan. Ik voel dat ik rood word. De stem van Laura klinkt zacht: 'kniel voor mij neer, Michel.' Als in trance laat ik mij door mijn knie?n zakken en kniel voor haar neer. 'Kus mijn voeten en stop dan je hoofd onder mijn rokken, Michel. En blijf dan zo zitten.' Weer volg ik haar opdracht uit. Ik kus haar beiden voeten en stop dan mijn hoofd onder haar rokken. Haar benen zijn uit elkaar en ik schuif mijn hoofd tussen haar dijen omhoog tot ik mijn mond op haar poes kan drukken. Zo blijf ik zitten en geniet ik van de reuk van haar poes. Even blijf ik zo zitten. Dan schokt mijn lichaam. Ik voel zachte handen over mijn naakte billen gaan, de handen van Loesje. Haar handen glijden tussen mijn benen door naar mijn ballen. Zachtjes worden mijn ballen gemasseerd en mijn pik staat nu weer in volle glorie. Genietend laat ik mijn mond over het poesje van Laura glijden en mijn tong naar binnen glippen. De handen van Loesje verlaten mijn billen en strelen nu mijn tepels. Zachtjes kneedt zij mijn borst en mijn tepels. Ik merk aan Laura dat zij verschillende keren klaar komt. En ook ik heb moeite om mij in te houden. Maar net op tijd stopt de streling. Nog even en ik zou spontaan zijn klaar gekomen. Maar nu mag ik onder de rokken vandaan komen. Met een nog steeds vooruit priemende pik sta ik weer voor Laura en Loesje. 'Je kunt naar je kamer gaan, Michel. Ik heb je deze week niet meer nodig. Zaterdagavond wil ik je weer meenemen naar een feest. Ik verwacht je dan zaterdagmiddag om vier uur bij mij in de slaapkamer. Welterusten, Michel.' Gehaast pak ik mijn kleren en wens beiden ook welterusten. Dan vlucht ik naar mijn kamer. In de badkamer trek ik mij af. Het wordt een geweldige ontlading. Hoofdstuk 7. De hele week ben ik goed op tijd op mijn werk. En het gaat gelukkig goed, geen stomme fouten of zo. De eerste dagen van de week zie ik tot mijn verdriet geen Laura en ook geen Loesje. En ik ben al bang dat het pas weer zaterdag wordt eer ik ??n van de twee zal zien. Maar donderdagavond om een uur of half twaalf, ik lig zelfs al in bed, gaat de deur onverwachts open en komt Loesje binnen. Ze heeft zelfs niet geklopt en staat midden in de kamer eer ik er erg in heb. 'Mevrouw verwacht je in de salon.' 'Nu nog......., maar ik lig al in bed......' 'Dat is niet erg. Maar mevrouw wil even met je praten.' 'Eeehhh......., nou goed dan, ik kom zo, even iets aantrekken.' Maar Loesje slaat het dek terug. Ik heb niets aan en lig naakt in bed. Vlug sla ik mijn handen voor mijn gevalletje. 'Mevrouw heeft gezegd dat je zo mee kon komen, je hoeft niets aan te trekken.' Aarzelend kom ik mijn bed uit. Even wil ik nog iets pakken om aan te trekken, maar Loesje pakt mijn pols en trekt mij mee. Naar beneden, naar de salon. Bij de deur laat zij mij alleen en gaat zij naar de keuken. Nog even blijf ik aarzelend staan voor de deur, maar dan tik ik aan de deur en als ik haar 'binnen' hoor roepen, ga ik naar binnen, nog steeds een hand voor mijn gevalletje. Laura staat midden in de kamer. Met een rood gezicht kijk ik naar haar. Laura draagt een finaal doorzichtig zwart n?glig? en een paar slippers met superhoge hakken, waardoor zij hoog boven mij uit torent. Ze wuift met haar hand: 'ga op de bank liggen, Michel.' Schoorvoetend loop ik naar de bank en ga er languit op liggen. Als een panter sluipt Laura naar mij toe. Voor de bank blijft zij staan. 'Zou je mij klaar willen likken, Michel?' 'Eeehhh......., ja...., natuurlijk Laura.' 'Dank je liefje.' Ik kijk toe hoe zij de strik van haar gewaad los maakt. De jas valt van haar schouders. Helemaal naakt staat zij nu voor mij. Bewonderend, maar ook een beetje angstig kijk ik naar haar op. Dan zet zij een been over mij heen en kruipt zij op de bank. Aan weerszijden van mijn hoofd is nu een been en dan laat zij zich langzaam zakken. Haar hoofd is nu boven mijn gevalletje. Haar poes raakt dan mijn mond. 'Ga je gang schatje,' hitst zij mij op. En ik zet mijn mond aan het werk. Ik zuig mijn mond vast aan haar schaamlippen, pers mijn tong in de diepe vochtige grot. Dan kreun ik. Van pijn. Laura heeft mijn pik in haar mond genomen en bijt er hard op. Mijn pik staat in volle glorie en ik voel haar tanden in het vlees van mijn pik dringen. Even stop ik met likken en zuigen, maar als ik uit de verte haar bevel hoor, ga ik verder met haar te likken. Ik vergeet alles om mij heen, ik vergeet de pijn in mijn pik, vergeet de handen van Laura die mijn ballen hardhandig kneden. Als in trance lik en zuig ik haar kietelaar, haar volle schaamlippen, met mijn handen streel ik haar vlezige billen. En ik ga door tot zij kreunend en bijna gillend klaar komt. Met haar volle gewicht laat zij zich nu op mij vallen. Ik word bijna geplet door de enorme berg vlees. Met moeite krijg ik haar benen iets uit elkaar zodat ik adem kan halen. Laura blijft een poosje zo liggen, dan komt zij langzaam overeind. Als zij naast de bank staat, kijkt zij op mij neer. Mijn pik staat nog steeds. Als ik naar mijn pik kijk, zie ik dat haar tanden er in staan. Maar Laura draait zich om en loopt naar de deur. Ze roept Loesje. Loesje komt uit de keuken. Samen met Laura komen ze naar mij toe. Beiden staan nu naast de bank. De stem van Laura klinkt hees: 'Loesje zal je een servetje geven, Michel. Dan mag je jezelf in ons bijzijn aftrekken.' Loesje geeft mij een servetje en ik neem het aan. Aarzelend kijk ik van de ??n naar de ander. Zou ze dat menen? Moet ik mij in hun bijzijn aftrekken? Dat durf ik niet. Maar Laura herhaalt haar woorden: 'kom Michel, trek je af.' Mijn pik is bijna slap geworden, maar dan pak ik mijn pik met het servetje beet. Langzaam gaat mijn hand op en neer, mijn pik wordt harder. Dan gaat mijn hand sneller op en neer. Ik vergeet de nabijheid van de twee. Zuchtend en hijgend ga ik verder. Steeds vlugger en vlugger. Tot ik het niet meer kan stoppen. Met een kreet spuit ik het zaad over mijn buik en mijn borst. Hijgend blijf ik liggen. Maar dan klinkt het koel: 'maak je buik en borst schoon met het servetje, Michel. Loesje zal je er nog een paar geven.' Haar woorden brengen mij terug naar de werkelijkheid. Met neergeslagen ogen en een rood gezicht van schaamte maak ik mijn buik, mijn borst en mijn pik schoon. 'Gooi die troep in de vuilnisbak en kom dan terug, Michel.' Vlug sta ik op en ga naar de keuken. Net om de hoek staat de vuilnisbak. Ik gooi de drijfnatte servetjes in de bak en ga terug naar de salon. Nog steeds geheel naakt wacht Laura op mij. 'Ga liggen, Michel.' Weer ga ik op de bank liggen in afwachting wat er nu weer gaat gebeuren. Haar stem klinkt: 'ik wil dat je nog eens klaar komt, Michel. Trek je af.' Ongelovig kijk ik haar aan. Maar uit haar blikken begrijp ik dat zij het meent. En dus pak ik mijn pik beet en probeer 'm overeind te krijgen. Maar het gaat moeilijk, dus laat ik mijn hand op en neer gaan met mijn slappe pik. Eindelijk krijg ik hem een beetje overeind en gaat het beter. Maar het duurt toch nog een hele tijd eer ik klaar kom. Ook nu spuit ik mijn zaad over mijn buik en mijn borst. Weer krijg ik een paar servetjes om de boel schoon te maken. Tot slot breng ik alles weer naar de vuilnisbak. Nog nahijgend kom ik terug in de kamer. Ik hoop dat het nu is afgelopen. 'Ga daar staan, Michel.' Stilletjes volg ik haar bevel op. Met neergeslagen ogen sta ik voor haar. Laura wendt zich tot Loesje. 'Michel mag mijn n?glig? dragen, Loesje. Help hem er even in.' Loesje trekt mij het n?glig? aan, ze maakt de strik vast. In de spiegel zie ik mijn naakte lichaam in de flinterdunne voileachtige stof van het gewaad. En ik sla mijn ogen neer uit schaamte. 'Ik heb trek in de whisky Michel, schenk een glas voor mij in, voor Loesje een parafait d'amour en voor je zelf ook een glaasje.' 'Eeehhh......., ja...., goed Laura........' Bij de bar schenk ik een glas whisky en twee glazen met het paarse goedje in. Eerst geef ik Laura haar glas en dan het likeurtje aan Loesje. Zelf pak ik ook mijn glas. Even aarzel ik. Waar zal ik gaan zitten? Maar Laura zegt: 'kom hier aan mijn voeten zitten, Michel.' En gewillig ga ik aan haar voeten op de grond zitten, leunend tegen haar benen. Maar Laura spreidt haar benen zodat ik nu tegen de bank aan zit. Mijn hoofd zit tussen haar dijen en zij zet de naaldhakken va